web stats

ข่าว

+-User

Welcome, Guest.
Please login or register.
 
 
 
Forgot your password?
ปัญหาการสมัครสมาชิก
วิธีเปลี่ยนสถานะเป็นนักเขียน
วิธีลงนิยาย
วิธีใช้งานบอร์ด

+-สถิติการใช้งาน

Members
Total Members: 880
Latest: Levitra5a
New This Month: 0
New This Week: 0
New Today: 0
Stats
Total Posts: 1553
Total Topics: 886
Most Online Today: 183
Most Online Ever: 190
(08 กรกฎาคม 2022 เวลา 19:00:55 )
Users Online
Members: 0
Guests: 174
Total: 174

ผู้เขียน หัวข้อ: My little sweet devil Chapter 9 : คู่รักหน้าจอ  (อ่าน 3926 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ anhann

  • Moderator
  • ขาประจำ
  • *****
  • กระทู้: 174
    • Crimson Maiden Les-books
My little sweet devil Chapter 9 : คู่รักหน้าจอ
« เมื่อ: 02 มีนาคม 2014 เวลา 13:26:03 »



Chapter  9  :   คู่รักหน้าจอ



เธอเป็นไอดอลทั้งที่เป็นคนต่างชาติ  คงเพราะหน้าตาที่ไม่เหมือนคนที่นี่จึงได้มีทั้งสาวกรี๊ดและหนุ่มหลงใหลจนกลายเป็นคนดังในที่สุด  อย่างที่เขาเรียกกันว่า “ไอดอล” นั่นแหละ  แต่เธอกลับไม่ค่อยชอบตำแหน่งนี้มากนัก  ผิดกับเจ๊ดัน  หรือผู้จัดการส่วนตัวของเธอที่ออกจะปลาบปลื้มกับมันเหลือเกิน  อาจเพราะหล่อนจะได้โกยเงินเปอร์เซ็นต์จากการรับงานให้เธอใส่กระเป๋าเงินหล่อนด้วยน่ะสิ 

นึกหรือว่าฉันไม่รู้  ยัยผู้จัดการตัวแสบ! 

แต่เรื่องนี้มันก็ผิดที่เธอด้วยที่บอกหล่อนว่าอยากดังตั้งแต่แรก  พอหล่อนดันจนเธอได้ดังจริงๆแล้วกลับรู้สึกอึดอัดไปซะได้..

อา..  แต่อะไรก็ไม่เท่ากับที่มาดามดันของเธอ  ก็คือคนรักเก่าและเพื่อนสมัยเรียนด้วย  เรื่องนี้ใหญ่มหาศาลกว่าเรื่องอื่น   ถึงอย่างนั้นก็น่าจะชินได้แล้วนะ  เพราะหล่อนก็อยู่ตรงนี้ตลอดเวลา..

“อิงกริดทำอะไรอยู่.?” ถามเหมือนไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันกับคนที่ถามถึง  คนฟังจึงเงยหน้าขึ้นมามองแปลกใจ  เธอหัวเราะเกาหัวแก้เก้อ  “ก็เผื่อเธอจะรู้มากกว่าฉัน  เธอเป็นแฟนเค้านี่..”

รีเบคก้าส่ายหน้า  ไม่สนใจคำถาม  เปลี่ยนเรื่องพูดเฉย “วันนี้มีถ่ายในสตูดิโอนิดหน่อย  ช่วงบ่ายเธอต้องไปเข้ายิม  อ้อ..ไม่ใช่สิ  โรงฝึกเทควันโด้  ส่วนตอนเย็นมีลองชุดที่ต้องใส่พรุ่งนี้  แล้วตอนค่ำก็-----”

“โอ้..พอเถอะพอเบคก้า  หยุดก่อน!” คริสตินยกมือห้าม  รู้สึกเหนื่อยมากแค่ได้ฟังคุณผู้จัดการบรรยายตารางงานวันนี้  หากหล่อนเหมือนจะยังไม่รู้นะ

“แค่บอกให้เธอเผื่อใจไว้เท่านั้น”  ผู้จัดการสาวอมยิ้มน้อยๆปล่อยให้คนหน้างอหงุดหงิดต่อไป  เปลี่ยนเรื่องที่สนใจไปที่อื่น  “รู้ใช่ไหมว่า  ถ่ายวันนี้ต้องเจอใครบ้าง  อย่าทำให้เสียเรื่องล่ะ” 

คนฟังหรี่ตากอดอกหัวเสีย  หมั่นไส้กับรอยยิ้มรู้ทันจากคนข้างๆ  “เธอหมายถึงอะไร  ฉันไม่เข้าใจ”  คริสตินเมินหน้าหนี  แสร้งมองออกไปนอกหน้าต่างรถตู้ที่ใช้นั่งไปทำงานแทนรถส่วนตัววันนี้  หากไม่ทันไรบางคนก็พูดมาสะกิดหูให้ร้อนตัวอีก

“บลูอายส์ปริ้นเซสจะอยู่กับเราทั้งวันนะ”

ดวงตาสีฟ้าดอกไอริสนิ่งค้างไปนิดราวช็อคกับคำพูดที่ได้ยิน  แต่ไม่นานก็ปัดมันออกหน้าตาย  “แล้วไงล่ะ  อยู่ก็อยู่  ใครจะไปว่า..”

“งั้นเหรอ.?” 

คริสตินหันมามองจ้องหน้าคนทำเสียงสูงล้อเลียน  จากนั้นก็ตกใจกับเสียงเทคช็อตถ่ายรูปดังแชะๆ และเธอรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น  แทบจะลุกไปบีบคอสาวตัวเล็กนี้ทันที  “เธอทำบ้าอะไรเบคก้า!”

“จะอัพรูปให้แฟนคลับดูไง..  โชว์ความหล่อตอนไม่แต่งหน้าของเธอ”

คนฟังหน้าเหวอไปสองวิ  ก่อนกลอกตาปลงๆ “ฉันล่ะเชื่อเธอจริงๆเลยนะ  เดี๋ยวอยากให้สวย  เดี๋ยวอยากให้หล่อ  ไม่คิดหรือว่า  ทำเกินไป..”

“เกินไปตรงไหน..  มีของดีๆแบบนี้ต้องรีบโชว์  ชีวิตดารามันมีขึ้นมีลงนะคริส  เพราะฉะนั้น  ตอนที่เธอยังดัง  ทำอะไรได้  ก็ต้องทำ”  รีเบคก้าพูดพลางก้มหน้าจัดการกับมือถือของตัวเองไปด้วย  ลืมสนใจคนสวยข้างๆที่ทำหน้าบูดอยู่  เพราะงานในมือเธอมันน่าประทับใจเสียจริง 

“คริส..  ฉันว่าสาวๆต้องตายหน้าจอคอมหรือมือถือของพวกหล่อนแน่ๆ!”

“และฉันก็คิดว่า  เธอจะโดนตำรวจจับข้อหาฆ่าคนตาย”

“โอ้ย..  ถ้าเป็นแบบนั้น  ฉันก็ยังได้ไปร่าเริงในคุกล่ะ”  ผู้จัดการสาวพูดกลั้วหัวเราะก่อนยกมือถือขึ้นโชว์  “ดูนี่ซะก่อน  โพสรูปไปไม่กี่นาที  ยอดไลค์ยอดเม้นท์มหาศาล  ถ้าลองถ่ายคู่กันสิ  อีตามาร์คจะต้องสติแตกเพราะเฟซบุคล่มยาวนานเป็นประวัติการณ์!”

“แล้วเธอก็จะโดนข้อหาเพิ่มเป็นทำลายทรัพย์สินของผู้อื่น  ติดคุกนานขึ้นไปอีก  ฉันไม่ไปประกันตัวนะ  บอกเลย..”  คริสตินบีบขมับ  ปวดหัวจี๊ดกับท่าทางลัลล้าเกินเหตุของผู้จัดการส่วนตัวที่ไม่ว่าเธอจะว่าอะไรหล่อนก็หาสนใจไม่  ยังคงตั้งหน้าตั้งตาปั่นยอดแฟนคลับอย่างเอาเป็นเอาตายเหมือนทุกวัน  แต่จะว่าไป  ถ้าหล่อนไม่ทำแบบนี้  จะมีเธอวันนี้หรือไง..

“แหม.. ฉันกลัวมากเลยล่ะคริส”  รีเบคก้าพูดขำๆ ได้โอกาสตัดบทด้วยรถที่มาจอดถึงที่หมายพอดี  ร่างบางไม่ยอมให้เสียเวลา  เปิดประตูพาเด็กในสังกัดออกไป  และเป็นอย่างที่คาด  ด้านหน้าตึกสตูดิโอมีแฟนๆมารอไอดอลของพวกเขาท่วมท้นเหมือนเดิม  น่าสงสารพวกการ์ดที่ต้องทำงานหนักทุกครั้ง  แต่คงไม่เท่ากับสาวคนนี้หรอกที่จับแว่นดำมาสวมแล้ว

ต๊าย..ตาย.. เท่ชะมัดยาด!  รู้แล้วว่าเมื่อก่อนหลงเป็นบ้าเป็นหลังได้ยังไง!

หล่อกว่าผู้ชายอีกอ่ะ!

“นี่..  เลิกทำหน้าเพ้อฝันเป็นแฟนเกิร์ลเลยนะ  ฉันคลื่นไส้!” 

ผู้จัดการสาวเปลี่ยนสีหน้าไวเหลือเชื่อ  เหตุเพราะคนปากร้ายที่พูดอะไรไม่เคยรักษาน้ำใจ  หล่อนเดินออกไปแล้ว  ปล่อยเธอทิ้งไว้คนเดียว 

“เพราะแบบนี้แหละถึงไม่มีแฟนสักที”  รีเบคก้าบ่นอุบแล้วรีบลุกตามไป  แล้วจากที่หมั่นไส้อยู่เมื่อครู่  มันกลับรู้สึกภูมิใจแปลกๆ เมื่อได้เห็นแฟนๆคอยตามและให้ความสนใจคนที่เธอคอยดูแลมาหลายปี 

เพราะนี่แหละ  งานมาสเตอร์พีชของฉันล่ะ!

.............................................

บ้านหลังใหญ่แต่เธอนั่งอยู่ในมุมเล็กๆในห้องห้องหนึ่ง  รอบด้านมีอุปกรณ์มากมาย สี พู่กัน  กระดาษ  ผ้าใบ  และอะไรเล็กๆน้อยๆอีกที่อยู่ในกล่อง  แฝดน้องหรี่ตามองผ้าใบที่ขึงไว้ในเฟรม  กำลังคิดว่าจะวาดอะไรดี  นานๆทีได้จับพู่กัน  มันรู้สึกจะฝืดเหมือนขึ้นสนิม  ทั้งมือและสมอง  ทั้งที่นี่เป็นงานอีกอย่างที่เธอชอบมันแท้ๆ  หรือจิตใจเผลอหลงไปกับแสงสีในวงการมายาไปเสียแล้วล่ะ 

โอ้..ไม่นะ  ตรงนั้นปล่อยคริสไปคนเดียวก็พอ..

นั่งมองมานานก็ยังไม่รู้ว่าจะเขียนอะไร  มือขาวจึงตัดสินใจวางพู่กันลง  ล้วงมือถือขึ้นมาแทน  พอดีกับที่ข้อความถูกส่งเข้ามาในไลน์ส่วนตัว  เห็นมันแล้วก็อดจะยิ้มไม่ได้  ยุ่งขนาดไหนคุณแฟนก็ยังคงส่งข้อความมาหากัน 

แต่เดี๋ยวนะ มีส่งรูปมาด้วย!

อิงกริดนิ่งไปสักพักกับภาพที่เห็นที่ขยายมันเต็มหน้าจอ  คนคนนี้หน้าเหมือนเธอเปี๊ยบแต่ไม่มีทางใช่  ก็เธอตาสีน้ำเงิน..

“คริส.?”  พึมพำเบาๆพลางถอนหายใจ  ถึงจะเข้าใจว่า  พวกเขาทำงานด้วยกัน  ก็ยังไม่วายคิดมาก  เธอคงจะเซ้นซิทีฟมากเกิน 

สาวบลอนด์ตาสีน้ำเงินเกือบจะปิดมือถือทิ้งแล้วหากไม่ได้ยินเสียงข้อความเข้ามาขัด  ตัดใจก้มดูมันใหม่  จากนั้นก็หัวเราะออกมาอย่างลืมงอน

‘ฉันรักเธอนะอิงกริด  เย็นนี้จะซื้อขนมไปฝาก  เป็นเด็กดีล่ะ’ 

จากที่คิดมากอยู่เมื่อกี้ก็เปลี่ยนเป็นอารมณ์ดีเสียเฉยๆ มือถืออาจจะถูกวางลงกับโต๊ะใกล้ๆ  แต่แน่นอนมันยังเปิดบริการอยู่  รอคอยคนบางคนเหมือนเดิม

“โอเคๆ เด็กดีก็เด็กดี..”  นั่งพูดอยู่คนเดียวก่อนเหลียวมาหยิบพู่กันใหม่  จุ่มสีและลากเส้นสายอย่างที่ใจต้องการได้สักที 

แหม..  น้ำยาล้างสนิมยี่ห้อรีเบคก้านี่ใช้ดีมากเลยนะ..

...........................................

นั่งว่างๆรอกองถ่ายเรียก  ไม่รู้จะทำอะไรก็เอามือถือขึ้นมากดเล่น  และเฟซบุคก็ยังคงเป็นดินแดนที่น่าเข้าไปท่องเที่ยวเสมอ  โดยเฉพาะหน้าเพจของใครบางคน  เพจตัวเองไม่เคยเข้าไปสนใจเลย..

อันนั้นปล่อยคานะจังจัดการไปแล้วกัน..

หญิงสาวนั่งกลั้นยิ้มจนปวดแก้มกับภาพหลุดๆของบางคนที่ถูกโพสขึ้นมาบนหน้าวอล  และเธอก็ต้องก้อปมันไว้ในเครื่องตัวเองทุกครั้งไป  คนบ้าอะไรนะ  น่ารักได้ขนาดนี้  ทั้งที่หน้าบึ้ง..

ขี้เก็ก  ฟอร์มจัด!

พูดถึงหล่อนได้ไม่เท่าไหร่  ใครบางคนก็เอ่ยชื่อหล่อนขึ้นมา  เงยหน้าขึ้นมองก็เห็นตัวเป็นๆของเจ้าของชื่อที่กำลังถอดแว่นดำออก  ร่างสูงยืนอยู่ท่ามกลางเจ้าหน้าที่กองถ่าย  หล่อนเด่นมากตรงนั้นรัศมีบังคนอื่นจนมิดแม้จะมีนักแสดงบางคนยืนอยู่ด้วย  พวกนั้นเหมือนจะกลายเป็นแค่แบล็กกราวน์ที่ไม่มีความหมายไปเลยเมื่อหล่อนมาถึง  ทำไมกันหนอ.? 

หรือเพราะตัวสูง.?  หรือเพราะขาวกว่าชาวบ้านเขา.?  หรือเพราะสีผม.?  หรือเพราะเธอสนใจแค่หล่อนคนเดียว.?

“ฮิเมะซัง..  ได้เวลาแล้วค่ะ”

มิกิกระพริบตา เธอเข้าใจว่าชื่อเรียกนี้หมายถึงใคร  ‘ฮิเมะ’ คือ ‘เจ้าหญิง’   และคนส่วนใหญ่นอกจากผู้จัดการส่วนตัวมักจะเรียกเธอแบบนี้เสมอ  ก็เธอเป็นเจ้าหญิงสำหรับวงการนี้ไง..

แต่คนบ้านั่นกลับเรียกฉันเป็น..  นางมาร..

“ขอบคุณค่ะอิริซัง”  ตอบรับตามปกติแต่เนื้อเสียงหวานหูกลับทำให้คนรับฟังรู้สึกตื่นเต้นแค่ได้ยิน  มิกิอมยิ้มกับสาวกองถ่ายที่หน้าแดงระเรื่อ  เธอกำลังจะเดินไปเข้ากล้อง  หากชะงักเพราะเสียงหล่อนที่พูดตามหลัง

“ฉันเป็นแฟนคลับฮิเมะซังกับคริสตินซังนะคะ  อยากให้เป็นแฟนกันจริงๆเลย  พวกคุณน่ารักดี”

มิกิแทบไม่เชื่อหูที่ได้ยินแบบนี้  หากเธอก็ทำได้แค่โค้งศีรษะขอบคุณอย่างสุภาพตามมารยาทแม้ว่าใจจริงจะเต้นแรง  และคิดกลัวว่าเธอจะมีสมาธิไหมในกองถ่ายวันนี้   ถ้าเรื่องนี้ยังตามหลอนเธอ..

เฮ้อ..  ไม่คิดกันบ้างหรือว่า  ฉันเองก็อยากจะให้มันเป็นแบบนั้นจริงๆ..

......................................

คริสตินยืนหันหน้าเข้ากำแพงหันหลังให้คนอื่นๆในกองถ่าย  มือขาวทาบลงกับอก  ถอนหายใจยาวระบายความอึดอัดออกมา  เธอกลั้นมันไว้ตลอดเวลาที่เข้ากล้องพร้อมกับผู้หญิงคนนั้น   ไม่อยากจะบอกเลยว่าสูญเสียพลังงานไปมากขนาดไหน   แทบตายแน่ะ!

ก็จะไม่ให้แทบตายได้ยังไง..  เผลอไปสบตาหล่อนแต่ละที  บทพูดในสคริปต์ที่ท่องมาหลุดหายไปจากสมองทุกทีไป   แล้วมันจะเป็นยังไงถ้าต้องเข้าฉากกับหล่อนบ่อยๆ  ตายก่อนแล้วมั้งฉัน!

แต่ทำไมฉันจะต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะเนี่ย  หรือว่าเกลียดเข้าไส้.?

หลงใหลจนสติแตกล่ะสิไม่ว่า...

“คริสตินซัง..  น้ำไหมคะ.?” 

เสียงเรียกถามคล้ายเป็นระฆังช่วยชีวิตนักมวย  สาวสวยตัวสูงหันมายิ้มให้กรรมการที่กำลังยื่นน้ำมาให้  ถึงมันจะเป็นแค่น้ำผลไม้กระป๋องธรรมดาก็ตาม  ยังไงมันก็ดีกว่าที่เธอยืนเสียสติอยู่คนเดียว 

“ขอบใจจ้ะอิริจัง” 

“ไม่เป็นไรค่ะ  พอดีรีเบคก้าซังฝากไว้  เธอบอกว่าขอไปธุระแป๊บนึง”

คริสตินยิ้มให้สาวตัวเล็กที่ช่วยอธิบายเรื่องที่อยากรู้ให้  ถึงหล่อนจะไม่ได้ตั้งใจก็ตาม  เธอกระดกกระป๋องน้ำผลไม้ขึ้นดื่ม  หากก็แทบสำลักกับอะไรที่หล่อนพูดขึ้นใหม่

“ปกติเห็นแต่คุณเดินแบบ  ไม่คิดว่าใส่ชุดเท่ๆแบบนี้แล้วจะหล่อกว่าพระเอกอีกนะคะ  ดีนะไม่ได้เล่นคู่กัน  ไม่งั้นใครหลายคนต้องฝันสลายแน่ๆ” 

คนที่ปกติเดินแบบเป็นอาชีพหลักก้มหน้าลงมองสาวที่ตัวสูงไม่ถึงไหล่ด้วยสายตาแปลกใจ  และคิดว่า  ถ้าจะคุยด้วยหน่อยก็น่าจะดี  อย่างน้อยหล่อนก็ช่วยให้เธอหายจากอารมณ์วุ่นวายใจเมื่อครู่

“ฝันสลายเหรอ..  ช่วยบอกได้ไหมว่า..มันเรื่องอะไร.?”

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ  แค่เรื่องที่พวกเรากำลังจิ้นกันอยู่..”

“จิ้นเหรอ.?”

“เรื่องคริสตินซังกับฮิเมะซัง..”

คริสตินตาค้างไปหลายวิก่อนจะกระพริบตาได้  แล้วก็หนักใจกับสายตาเพ้อฝันของสาวทีมงานคนนี้  “ไม่รู้เลยนะนี่ว่า  เธอเป็นพวกนั้นด้วย”  แกล้งทำให้มันเป็นเรื่องขำๆ พูดไปหัวเราะไป  แล้วก็ตกใจกับเสียงพูดไม่พอใจของคู่สนทนาที่พูดเสร็จก็เดินหนีไปเฉยเลย

“มันเป็นความสุขค่ะ  ความสุขของเรา  ถึงมันจะเป็นแค่ฝันเพ้อๆ เราก็ต้องการ  กรุณาเข้าใจด้วยค่ะคุณไอดอล”

ดวงตาสีฟ้าดอกไอริสมองตามหลังสาวตัวเล็กนั้นไปอย่างงงๆ จากนั้นก็หัวเราะกับกระป๋องน้ำผลไม้ในมือ  “โทษทีอิริจัง..  บางทีฉันก็นึกไม่ถึงเรื่องนี้เลย”

.......................................

สาวอังกฤษเบี่ยงหน้าหลบเท้าที่พุ่งเข้ามาหมายจะฟาดหน้าได้อย่างหวุดหวิด  หากมันคงยังไม่พอ  ร่างสูงจำเป็นต้องเอนตัวไปข้างหลัง  หากไม่อยากให้เท้าข้างเดิมทำให้ใบหน้าเสียโฉม  แต่ถึงจะหลบครั้งนี้ได้อีก  ครั้งหน้าจะรอดหรือไม่  ใครจะร่วมลุ้นกับเธอ 

เข้าใจชัดแจ้งเลยว่า  เทควันโด้สายดำเป็นยังไง  รู้มานานแล้วด้วยตั้งแต่ถูกยัดให้เรียนตั้งแต่เด็ก  แต่ที่ไม่เข้าใจ  ก็คือทำไมเธอจะต้องมาโดนแบบนี้  ทั้งที่เธอแค่สายแดง!

ถึงอย่างนั้น..  ฉันก็ไม่ยอมให้เธอเตะหน้าฉันหรอก..แม่นาง Poison Ivy!

คริสตินกัดฟันกรอด  หมุนตัวหลบศอกที่จะเข้ามากระทุ้งสีข้าง  สายตาเหลือบไปเห็นรอยยิ้มถูกใจจากสาวลูกครึ่งตาสีน้ำเงิน  ดวงตาคู่นั้นกำลังท้าทายเธออยู่  หล่อนย่อมรู้ดีกว่าตัวเองเหนือกว่าในเรื่องนี้  ถึงได้ยอมมาเป็นคู่ฝึกซ้อมด้วยกันแทนที่จะไปซ้อมกับหนุ่มๆที่นักแสดงคนอื่นที่มาร่วมฝึกด้วย

นี่มันเป็นเรื่องซวยของเธอใช่ไหมที่ซีรีย์เรื่องนี้มีฉากต่อสู้มากมายจนทางค่ายต้นสังกัดต้องจัดให้พวกเธอมาซ้อมกันก่อนเข้าฉาก  และแน่นอน  มันจะต้องเป็นแบบนี้ไปอีกนาน  บางทีอาจจะจนกว่าที่จะถ่ายทำจบเรื่อง 

กว่าจะถึงตอนนั้น   หน้าฉันจะแหกไปถึงไหนแล้ว!

“คริส..   คุณอย่าเอาแต่หลบสิ  ในบทคุณจะต้องช่วยฉันนะ  แบบนี้จะไปช่วยได้ยังไง..” 

เสียงเตือนเหมือนเสียงกระตุ้นให้ลุกขึ้นมาลองสู้กับหล่อนดูสักตั้ง  หากยังไม่ทันจะได้คิดทำอะไร  ก็เห็นหมัดลอยมาใกล้ใบหน้า  มันก็หมายความได้อย่างเดียวว่า  หล่อนไม่ได้หยุดจะรุกเธอทั้งที่บอกให้เธอรุก  และโดยไม่รู้ตัวร่างกายก็เคลื่อนไหวพามือไปจับแขนหล่อน  หมายจะยั้งหมัดไม่ให้โดนใบหน้าซึ่งเป็นของสำคัญเกือบจะมากที่สุดในตัวเธอในเมื่อเธอต้องใช้มันในการทำมาหากิน 

หากกระนั้นผู้หญิงที่เป็นหนึ่งในศิลปะการต่อสู้ชนิดนี้ก็หาวิธีแก้คืนเธอได้อีกครั้ง   หล่อนดึงแขนกลับไป  หล่อนทำได้เมื่อมีแรงมากพอ  แต่มือเธอน่ะสิดันทำเหมือนทากาวมา  มันไม่ยอมปล่อยแขนหล่อนไป  กระชากกันไปกระชากกันมา  ไม่รู้ล้มลงมากองทับกันได้ยังไง  ได้ยินเสียงหลายคนหวี้ดว้าย  หากเธอสนใจมันน้อยกว่าที่ตัวเองกำลังจุกอยู่และรู้สึกหนักชะมัดเลย

“มิกิ..  เธอจะฆ่าฉัน..”  บ่นออกมาอย่างอึดอัด  หากชะงักไปเหมือนถูกมนตร์สะกดกับดวงตาของคนที่เงยหน้าขึ้นมามองกัน  เธอสองคนมองจ้องกันอย่างนั้นอยู่นานจนกระทั่งได้ยินเสียงกดชัตเตอร์  พวกเธอกระเด้งตัวออกจากกันแทบไม่ทัน  เพิ่งรู้ตัวด้วยว่า  นอนทับกันในท่าที่อันตรายน่าดูชม  เหมือนเธอกำลังถูกผู้หญิงอีกคนกดอยู่บนที่นอนเลย..   

พระเจ้าๆ! ฉันต้องโดนยัยเตี้ยนั่นฆ่าแน่ๆ ตายแน่ๆเลยคริสติน! 

ร่างสูงไปยืนบีบสองมืออยู่ระดับอกอย่างประสาทเสีย  หันหน้าเข้าผนังโรงฝึกไม่กล้ามองคนอื่นที่อยู่ที่นี่ด้วย  ไม่อยากให้ใครเห็นว่าตัวเองกำลังหน้าแดงขนาดไหนและสติแตกจนควบคุมแทบไม่อยู่ 

หญิงสาวกล้าๆกลัวๆเหลือบตาไปมองหาคู่ซ้อมเมื่อครู่  อยากรู้ว่าหล่อนเป็นยังไง  เธอเห็นมิกิกำลังเอาผ้าขนหนูผืนเล็กทาบหน้าตัวเองอยู่โดยมีผู้จัดการส่วนตัวยืนคุมอยู่ข้างๆ ไม่เข้าใจหรอกว่าทำไมหล่อนต้องทำแบบนั้น  อาจจะซับเหงื่ออยู่  แต่หูขาวๆที่แดงเห่อนั่นหมายความว่าไง..

“ทำได้ดีมากเลยคริส..  เย็นนี้จะกินอะไรดี  ฉันเลี้ยงเอง!” 

คริสตินหันขวับมามองหน้าคนที่อยู่ๆก็มาพูดข้างหู  แล้วก็รู้สึกเลยว่า  เธอพลาดบางอย่างไปเสียแล้ว  และรู้แล้วว่า  หนึ่งในไอ้เจ้าของเสียงถ่ายรูปแชะๆเมื่อกี้มันเป็นใคร   ก็ยัยเตี้ยผู้จัดการส่วนตัวของเธอเอง...

“รีเบคก้า..  ฉันอยากจะกินต้มยำหัวเธอ”  บอกออกไปเสียงนิ่งๆ หากผู้หญิงที่ถูกบอกกลับวิ่งหนีออกไปจากโรงฝึกทันทีให้เธอหัวเราะตาม  และด้วยความบังเอิญหรืออะไรไม่ทราบได้  เธอหันกลับมาเจอกับสายตาที่กำลังมองมาพอดี  เจ้าของมันยิ้มเขินๆกลับมาก่อนจะหันหนีไป  ไม่อยากจะยอมรับเลยว่าตอนนี้เธอกำลังเป็นอะไรอยู่   รู้แค่อย่างเดียว..

ยัย Poison Ivy น่ารักจริงๆเลยนะ..       


..........................................................


กลับมาจนได้หลังจากหายหน้าไปหลายอาทิตย์!!! 

หายไปนานจนเริ่มได้กลิ่นบางคนจุดธูปอัญเชิญเลยทีเดียว   :57:

กลับมาครั้งนี้  เอาเรื่องนี้มาฝากกันก่อน  หวังว่าคงพอให้หายคิดถึงกันนะคะ  และถ้าคิดถึงกันจริงๆล่ะก็..

ทิ้งกำลังใจเอาไว้  ก่อนจะเดินจากไปด้วยก็ดี..   :67:

ขอบคุณมากค่ะ   :45:

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02 มีนาคม 2014 เวลา 14:20:37 anhann »



เจอกันได้อีกที่ที่นี่นะคะ https://www.facebook.com/Crimsonmaiden, https://twitter.com/Anh29, http://leslybooks.lnwshop.com/ (ร้านหนังสือ)

 

ออฟไลน์ Love...

  • หน้าใหม่
  • *
  • กระทู้: 7
Re: My little sweet devil Chapter 9 : คู่รักหน้าจอ
« ตอบกลับ #1 เมื่อ: 03 มีนาคม 2014 เวลา 22:58:13 »
สู้ๆ นะไรท์ :09: เป็นกำลังใจให้  :71:

ออฟไลน์ anhann

  • Moderator
  • ขาประจำ
  • *****
  • กระทู้: 174
    • Crimson Maiden Les-books
Re: My little sweet devil Chapter 9 : คู่รักหน้าจอ
« ตอบกลับ #2 เมื่อ: 03 มีนาคม 2014 เวลา 23:25:27 »
สู้ๆ นะไรท์ :09: เป็นกำลังใจให้  :71:

ขอบคุณมากค่า  :67:
เจอกันได้อีกที่ที่นี่นะคะ https://www.facebook.com/Crimsonmaiden, https://twitter.com/Anh29, http://leslybooks.lnwshop.com/ (ร้านหนังสือ)

 

ออฟไลน์ blossom

  • หน้าใหม่
  • *
  • กระทู้: 12
Re: My little sweet devil Chapter 9 : คู่รักหน้าจอ
« ตอบกลับ #3 เมื่อ: 04 มีนาคม 2014 เวลา 22:45:46 »
คริสซึนนะเนี่ย  :33: มาต่อไวๆนะคะ น่ารักดี  :42:
ติดตามแนวหวานๆเกือบครบทุกเรื่องละ  :01:  มีแววเสียเงินอีกเรื่องละ  :43:

 

Powered by EzPortal
    ต้นฉบับในเว็บไซต์เป็นลิขสิทธิ์ของผู้แต่งต้นฉบับที่นำมาลง
    copyright © Yuriread.com All rights reserved.