โพสต์โดย:
Haikeen
วันที่: 20 มกราคม 2015 เวลา 17:49:30
อ่าน: 509
|
ตอนที่9....ก็คนมันไม่เคย
พีรดาล้มตัวลงนอนในเตียงนุ่ม เกลือกกลิ้งหน้ากับหมอนใบหอม สูดความหอมเข้าเต็มปอด อา...ชื่นใจจริงๆ "อาบน้ำแล้วตัวเบา หัวโล่งดีจัง ไม่อยากขยับตัวไปไหนเลย" พีรดาหลับตาคิด พร้อมปล่อยให้ร่างกายได้ผ่อนคลายบนเตียงนุ่ม ภาพใบหน้ายิ้มแย้ม ภาพเหตุการณ์ใกล้ชิดกัน ระหว่างเธอกับสาวน้อย พร้อมใจเดินเรียงแถวเข้ามาในความคิดเธอ ทุกอย่างชัดเจน รอยยิ้ม นิสัย คำพูด ความคิด การกระทำ เธอชอบทุกอย่างที่เป็นชาลิณี ใบหน้าแดงๆกับท่าทีเขินๆ ยามเธอแกล้งหยอกเหย้าด้วยคำหวาน นึกถึงทีไรก็อดคิดไม่ได้ ผู้หญิงธรรมดาคงไม่มาเขินผู้หญิงด้วยกันพร่ำเพรือหรอกมั้ง คิดได้ดังนั้นก็พลิกตัวนอน มองเพดานห้องสีขาวนวล แล้วปล่อยให้ความคิดล่องลอยต่อ ความหวังเล็กๆมาพร้อม ความกล้าที่เริ่มก่อตัวขึ้น
"ก๊อกๆ"เสียงเคาะประตูเบาๆดึงสติของเธอกลับมา แต่...."อ๊ากก คิดถึงปุ๊ปมาปั๊ป เธอเป็นแม่มดหรือไงชาลิณี ตายแล้วไอ้จีเสื้อผ้าก็ยังไม่ใส่"คนที่ตัวโป๊ตั้งแต่อาบน้ำเสร็จ ลนลานลงจากเตียงคว้าเสื้อกับกางเกงมาใส่อย่างรวดเร็ว ก่อนจะรีบตรงไปยังประตู ยืนสูดหายใจเข้าลึกๆอีกครั้ง ก่อนเอื้อมมือไปหมุนลูกบิด ลืมความกล้าน้อยๆ ปล่อยให้มันกระจัดกระจายอยู่บนเตียง รอให้คนขี้กลัวรวบรวมขึ้นใหม่ "กวางเอามาให้ค่ะ"ชาลิณียื่นแฟลชไดรฟ์ให้เจ้าของห้อง "ไฟล์รูปที่อยู่ในคอมค่ะ กวางเก็บไว้ให้"พูดเสร็จรีบก้มหน้ามองพื้น "ขอบคุณนะคะ ลืมสนิทเลยว่ามีรูปเก่าๆอยู่ด้วย" "น้องกวางไม่สบายหรือเปล่าคะ หน้าแดง หูแดงจัง"ชาลิณีรีบถามด้วยความเป็นห่วง เมื่อเห็นท่าทางเเปลกๆสังเกตเห็นหูอีกคนแดงๆ "ก..กวาง สบายดีค่ะ"ชาลิณีรีบบอก ก่อนก้มหน้ามองพื้นอย่างอายๆอีกครั้ง จะให้บอกได้ไงที่เธอหน้าแดง เพราะเสื้อยืดคอวีสีขาวตัวบางที่พีรดาใส่อยู่ มันบางจนมองทะลุเห็นรูปร่างอีกคนชัดเจน จนต้องแอบกลืนน้ำลายไปซะหลายรอบ ต้องสะดุ้งเมื่อรู้สึกถึงมือเย็นๆของพีรดามาแตะที่หน้าผาก "ตัวร้อนนะคะ เข้ามาในห้องก่อนเดี๋ยวพี่หายาให้กินก่อนนอน" พีรดาดึงแขนตัวเล็กเข้ามาในห้องด้วยความเป็นห่วง คนโนบรายังคงไม่รู้ตัว กดบ่าให้ชาลิณีนั่งลงบนเตียง ระดับหน้าอกกับสายตาที่ตรงกัน ทำให้คนที่โดนชี้หน้าเหงื่อเริ่มแตก คอเริ่มแห้ง "นั่งรอก่อนนะ"ก่อนจะหันตัวไปยังตู้ยาเล็กๆที่เธอใช้เก็บยา สามัญเลือกหยิบยาแก้ไข้เม็ดเล็กมาสองเม็ด เทน้ำที่เธอมักมีติดห้องใส่แก้ว ยื่นให้ชาลิณีที่นั่งหน้าซีดอยู่บนเตียง "ขอบคุณค่ะ"คำขอบคุณออกจากปากตัวเล็กอัตโนมัติ ก่อนรีบยื่นมือ ไปรับยา โยนลงปากแล้วดื่มน้ำตามอย่างรวดเร็วจนหมดแก้ว "นึกว่าจะกินยายาก"พีรดาพูดยิ้มๆกับท่าทางไม่กลัวยาของอีกคน ก่อนจะดึงแก้วเปล่าจากมือมาวางไว้ที่เดิม "กวางกลับห้องนะคะ"ชาลิณีพยายามคุมเสียงตัวเองให้ปกติที่สุด รีบหนีกลับห้องก่อนหัวใจจะวาย "อยู่คุยกับพี่ก่อนสิ"พีรดาบอกเสียงหวาน กดคนที่กำลังจะลุกให้นั่งอยู่กับที่ ก่อนจะนั่งลงข้างๆชาลิณี ความกล้าที่แอบก่อตัวขึ้นทำหน้าที่ของมันได้ดีเกินคาด "น้องกวางมีแฟนหรือยังคะ"ถามออกไปพร้อมใจสั่นๆ รอคำตอบ "อยู่ดีๆทำไมมาถามเรื่องแฟนคะ"ตัวเล็กถามกลับด้วยความแปลกใจ "พี่อยากรู้ จะได้รู้ว่าต้องทำยังไงต่อไป"พีรดารีบบอกด้วยแววตามุ่งมั่น "ยังค่ะ"คำตอบออกจากปากไปตามความจริง แม้จะไม่รู้จุดประสงค์คนถาม "จะรังเกียจมั๊ยคะ..."พีรดาหายใจเข้าลึกๆเรียกความมั่นใจ "ถ้าพี่จะบอกว่าพี่รักกวาง"คำพูดที่หนักแน่นและแววตาที่มั่นคงถูกส่งไปยัง ให้คนตัวเล็กที่นั่งนิ่ง "คบกับพี่นะคะ"เหมือนได้ยกภูเขาออกจากอกที่ได้พูดไป ผลจะเป็นอย่างไร เธอก็พร้อมยอมรับมัน ตกลงที่ก่อตัวขึ้นมันเป็นความกล้าหรือบ้าบิ่นกันแน่พีรดา แอบแปลกใจตัวเองไม่หายบทจะพูด ก็ไม่มีอะไรรั้งได้ ความกลัวที่เคยผูกปมรัดตัวเอง กลับถูกเมินเฉยแบบไม่เห็นหัว "น้องกวางคะ"พีรดาเรียกชื่ออีกคนเบาๆ แต่ชาลิณียังคงนิ่งเงียบ "พี่ขอโทษค่ะ ถ้าพี่ทำให้อึดอัดใจ"ใจที่หึกเหิมกลับแฟ๊บลงจนรู้สึกโหว่งๆ เมื่อชาลียังคงนิ่งเงียบ "พี่ขอโทษ ลืมที่พี่พูดไปนะคะ ถ้าหากมันทำให้น้องกวางไม่สบายใจ"พีดาก้มหน้า ทำใจยอมรับ คิดว่าการเงียบของชาลิณีคือการปฎิเสธคำขอของเธอ พึมพำขอโทษไม่หยุดปาก "ให้ลืมได้ยังไง ไม่มีทาง"ชาลิณีพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ โผเข้ากอดพีรดาที่ก้มหน้าเศร้า "ห้ามคืนคำด้วย"คนที่ดีใจแบบไม่ทันได้ตั้งตัวจนพูดไม่ออก ความสุขมันจุกอก ตกใจเมื่อพีรดาบอกให้เธอลืมที่พูดไป กอดคนหน้าเศร้าแน่น "ตกลงค่ะ"รีบตอบตกลงคบกลัวอีกคนจะเปลี่ยนใจ "รักพี่จีที่สุด"ก่อนจะกอดพีรดาอีกครั้ง ด้วยใจที่เต้นแรง เร็ว เช่นเดียวกับพีรดา เธอได้ยินเสียงหัวใจของคนนี้ คนที่เธอรักสุดใจ มันกำลังบอกรักเธอ
เหมือนฝันเเต่เธอรู้ว่าทุกอย่างมันเป็นความจริง ในที่สุดเธอก็ทำได้ เปิดเผยใจให้อีกคนได้รู้ ดีใจที่ชาลิณีก็รู้สึกเหมือนเธอ กอดตอบคนตัวเล็ก ส่งผ่านความรู้สึกที่มีให้อีกคนได้รับรู้ "รักนะคะ"คำเดียวที่ออกจากใจส่งผ่านเป็นคำพูดจากปากพีรดา
........................
"แล้วไงต่อวะ"พรเทพถามออกมาด้วยความตื่นเต้น
ตั้งใจฟังเพื่อนเล่าเหตุการณ์สารภาพรักอย่างสุดลุ้น "แล้วไงต่อไอ้กวางรีบเล่าเลย ค้างๆ"วารินร่วมกดดันอีกคน เมื่อเห็นชาลิณีเอาแต่ นั่งหน้าแดงบิดไปบิดมา "กอดเสร็จแล้ว พี่จีทำยังไงต่อวะ จูบซึ้งๆหวานๆ หรือเผ็ดร้อนดุเดือด"สาวตัวเล็กรีบถามด้วย ด้วยความตื่นเต้นและอยากรู้ "เป็นสาวเป็นนางดูถามมาได้"พรเทพเขกหัววารินเมื่ออีกคนดูจะออกอาการ เกินคำว่ากุลสตรีไปเยอะ "ได้...อย่างว่ามั๊ยวะ ใครรุกใครรับ"หันมาถามชาลิณีต่อไม่สนใจวารินที่กำลังกระหน่ำ ทุบต้นแขนเพื่อเอาคืนที่โดนเขกหัว "ก็แค่...."
"ไม่เล่าแล้ว...เลิกๆแยกย้ายกันกลับบ้าน"เมื่อกวางน้อยอายเกินที่จะเล่าต่อ จึงรีบหาทางชิ่งเหล่าเสือๆที่จ้องมาด้วยสายตาอยากรู้ "แค่อะไร"สองหนุ่มสาวสามัคคีถามขึ้นพร้อมกัน คว้าแขนเหยื่อไว้คนล่ะข้างดึงกลับมานั่งที่เดิม จ้องบีบบังคับอย่างเอาเป็นเอาตาย "พี่จีแค่ ชวนนอนด้วยกัน"สายตาสองเสือแวววับขึ้นทันทีเมื่อกวางน้อย ยอมเปิดปากพูดด้วยความขัดเขิน "แล้ว..."สองเสือกดดันต่อ มองหน้าชาลิณีอย่างคาดคั้น
"ก็แค่..นอนคุยกันเฉยๆจนหลับ"ชาลิณีตอบเสียงเบา "เฮ้อ"สองเสือถอนหายใจเซ็งพร้อมกันเมื่อจบประโยค
"จูบดุเดือดก็ไม่มี"วารินส่ายหน้าเซ็ง
"ป๊าปๆก็ไม่มี"พรเทพทำหน้าผิดหวัง ชาลิณีหน้าแดงกับคำพูดชวนขนลุกของเพื่อน "ก็คนมันไม่เคยนี่หว่า"สะบัดหน้าค้อนให้เพื่อนวงใหญ่ ก่อนลุกหนีหน้าแดง เมื่อสองเสือที่เหมือนจะช่ำชอง นั่งขำเสียงดังจนท้องแข็ง
|
Rating: This article has not been rated yet.
|
|