One night stand vol.4 [Days & Nights] Chapter 14.5 : Happy Together
โพสต์โดย:
anhann
วันที่: 31 ธันวาคม 2014 เวลา 22:48:42
อ่าน: 369
|
Chapter 14.5 : Happy Together
ด้านนอกหน้าต่าง หิมะกำลังตก มันเป็นหิมะแรกของปีนี้แต่เธอกลับไม่มีแก่ใจจะออกไปวิ่งเล่นท่ามกลางวันเหมือนทุกปี หรือเพราะรู้สึกว่ามันไม่ใช่เรื่องที่เด็กที่โตแล้วควรทำ
อา.. แต่เธออายุแค่สิบสี่เท่านั้นเองนะ
สิบสี่.. จะรีบโตไปไหนกัน..
รีบโต.. พอโตแล้วก็จะได้...
"อยู่นี่เอง.."
อิซซาเบลเลิกเหม่อ หันไปสนใจคนที่มาโผล่หน้าอยู่ที่หน้าประตูห้องนอนของตน "เอฟ.. มีอะไร.?" เอเวอร์ลี่ส่ายหัวแต่เดินยิ้มเข้ามา สาวน้อยหรี่ตามองพี่สาวผมบลอนด์ที่ท่าทางจะซ่อนอะไรไว้ข้างหลัง "อะไรอยู่ข้างหลัง"
คนที่มาใหม่ไม่ตอบ แค่เลิกคิ้วอมยิ้มให้น้องช่างสงสัยที่ตอนนี้เริ่มจะขมวดคิ้วเป็นเด็กขี้หงุดหงิดอีกแล้ว
"อิซซี่.. เธอนี่ใจร้อนจริงๆ เล้ย.." ร่างโปร่งเข้ามานั่งใกล้เด็กหน้าง้ำที่หันมานั่งขัดสมาธิกอดอกอยู่บนม้านั่งบิวต์อินตรงริมหน้าต่าง เอามือข้างหนึ่งมาจากด้านหลังและลูบหัวเค้า คิ้วสีน้ำตาลทองที่ขมวดอยู่ก็ค่อยคลายปมออก ยังชอบให้เอาใจเหมือนเดิม
"ไม่ลงไปเล่นหิมะกับคนอื่นเหรอ ฝาแฝด แคลร์กับเจอร์ซี่กำลังจะออกไป ท่าทางคึกกันน่าดู"
"ไม่อยากไป เดี๋ยวมัมกับหม่ามี๊บ่น" อิซซาเบลงึมงำ อีกฝ่ายเลิกคิ้วมองเหมือนไม่เชื่อ เธอคงจะหลอกพี่เค้าไม่ได้เหมือนเคย อีกอย่างพวกผู้ใหญ่ที่เธอพูดถึง ไม่มีใครอยู่บ้านกันสักคน พวกเขาพากันไปดินเนอร์กันนอกบ้านตามประสาคนที่โตแล้วที่แน่นอนว่าน่าเบื่อสำหรับเด็กอย่างเธอ
"แค่รู้สึกว่า เรื่องแบบนั้น มันเป็นเรื่องของเด็กๆ" พอพูดความจริงออกไปพี่เค้าก็ทำหน้าอึ้งไปหน่อย จากนั้นก็หัวเราะชอบใจให้เธออายจนหน้าร้อนไปหมด "โอ้ย.. หยุดนะเอฟ ขำอะไรเนี่ย!" เงื้อมือตีไหล่คนหัวเราะไม่เลิกไปสักที ทั้งหงุดหงิดทั้งเขินจนไม่รู้จะทำอะไรได้ดีกว่านี้
"โธ่อิซซี่.. เธอคิดมากไปจริงๆ เหมือนที่อมีเลียว่าเลย.." เอเวอร์ลี่พูดกลั้วหัวเราะ จับแขนน้องไว้ด้วยมือข้างเดียวที่จริงๆ แล้วไม่ได้ทำให้น้องหยุดได้ อะไรที่เธอเพิ่งพูดไปเมื่อกี้ต่างหาก
"อมีเลียว่าอะไรนะ นินทาฉันกันเหรอพวกนี้!" อิซซี่โวยวายยิ่งกว่าเดิมและเริ่มจะอาละวาด หากไม่เห็นอะไรที่อีกคนยื่นมาใส่หน้าเสียก่อน
กล่องของขวัญสีแดง มีโบว์สีเขียวคาดอยู่ บอกให้รู้เลยว่า มันมาจากเทศกาลอะไร
"ของขวัญ.?"
"ใช่.. เห็นเป็นอะไรล่ะ.?"
อิซซาเบลขมวดคิ้วฉับเมื่ออีกฝ่ายเริ่มจะกวนประสาทเธอด้วยท่าทางเหมือนน้องสาวของเค้า "แล้วมาให้อะไรที่นี่ล่ะ เค้าต้องไปวางไว้ที่ใต้ต้นคริสต์มาสไม่ใช่เหรอ"
"ก็อยากจะให้ที่นี่ ไม่ได้เหรอ.?"
คนฟังอ้าปากค้าง เธอไม่เคยต้านทานดวงตาขี้อ้อนสีม่วงอ่อนนี้ได้เลยสักครั้ง ทั้งที่ความจริง มันควรจะเป็นเธอไม่ใช่หรือที่ชอบอ้อนเค้า หรือเราจะสลับอายุกัน สลับหน้าที่กันเสียแล้ว
แล้วใครบอกว่าสนกันล่ะ จะแบบไหน เธอก็ชอบ...
"หรือไม่อยากได้.?"
แขนยาวรีบขยับไปคว้ากล่องของขวัญคืนมาจากมือที่จะยกมันหนีไป เอามันมากอดไว้อย่างหวงจัดแม้กระทั่งคนที่ให้มาก็ไม่ยอมให้แตะ
"อิซซี่.. นั่นของพี่นะ"
"มันเป็นของฉันแล้ว เอฟให้ฉันแล้ว" อิซซาเบลเถียงไม่ยอมแพ้ แต่ก็ยังมองกล่องที่กอดไว้อย่างชั่งใจว่าจะแกะมันเลยดีหรือไม่ หรือจะรอแกะพร้อมกล่องอื่นๆ ที่อยู่รวมกันใต้ต้นคริสต์มาสข้างล่าง
"แกะเลยก็ได้ อยากรู้ไม่ใช่เหรอ.?" เอเวอร์ลี่บอกพร้อมยิ้มอย่างรู้ทัน น้องเป็นอย่างนี้ตลอดอยู่แล้ว ช่างสงสัย แล้วพอสงสัยอะไรก็อยากจะรู้ให้ได้ในทันที ถ้าไม่ได้รู้ก็จะหงุดหงิดอยู่อย่างนั้นแหละ แต่คราวนี้เค้าดูลังเลจนน่าแปลกใจ "ทำไมล่ะ แกะสิ"
"เค้าไม่มีอะไรให้เอฟเลย แต่เอฟก็รู้ใช่ไหม.. มัมยังกักบริเวณเค้าอยู่"
"รู้ๆ ไม่มีก็ไม่เห็นเป็นไรนี่นา.." คนโตกว่าบอกเสียงใจดี แต่อีกฝ่ายก็ยังดูไม่ค่อยสบายใจ "เอางี้.. งั้นพี่ขอนี่แล้วกันนะ"
อิซซาเบลกำลังจะอ้าปากถามแต่พี่เค้าก็บอกความต้องการของเค้าด้วยวิธีที่ทำให้เธอพูดไม่ออก เพราะคำพูดมันถูกกลืนไปอยู่ในคอเค้าต่างหาก แต่มันก็เกิดขึ้นเร็วมาก คนเจ้าเล่ห์นั่นผละออกไปก่อนที่เธอจะได้ตอบสนองเสียอีก น่าเสียดายชะมัด แล้วยังจะมายิ้มกวนใจแบบนั้นอีก..
"เอฟ!"
"อะไรคะ.? พูดเพราะๆ หน่อยสิ เป็นเด็กผู้หญิงนะเรา.." เอเวอร์ลี่ยังคงสนุกกับการได้หยอกน้อง เพราะเค้าน่ารักดีเวลาแก้มป่องหน้ามุ่ยอย่างนี้
"โธ่.. ยิ้มหน่อยสิ ไม่ดีใจที่พี่ให้ของขวัญเหรอ แคลร์ยังไม่ได้เลยนะ"
อิซซี่ยังคงมองเคืองๆ ใส่คนพูดถึงจะไม่ได้โกรธอะไรจริงจังอย่างที่ทำหน้าทำตาไป "น้องสุดที่รัก ไม่ให้เดี๋ยวก็งอนหรอก"
"แหม.. รู้ทันนะคะ เก่งจังเลย"
อิซซาเบลร้องเหอะในลำคอ ตวัดค้อนใส่หน้าพี่สาวคนดีของน้องแคลร์ไปหนึ่งทีอย่างหมั่นไส้ก่อนจะก้มหน้าก้มตาแกะกล่องของขวัญที่พยายามอย่างมากจะไม่ให้กระดาษห่อมันขาด ของที่คนที่รักให้ อะไรๆ เธอก็พยายามจะรักษามันไว้อย่างดี ไม่เชื่อไปเปิดกรุในห้องเสื้อผ้าของเธอดูได้ มันจะมีที่หนึ่งเอาไว้สำหรับเก็บของขวัญที่ใครๆ ให้เธอมาตั้งแต่เด็กแต่ของเอเวอร์ลี่จะถูกแยกไว้เป็นพิเศษ
เห็นทะโมนอย่างนี้ เธอก็มีมุมหนุงหนิงคิกขุเหมือนเด็กผู้หญิงทั่วไปนะ
แต่ดูเหมือนของขวัญปีนี้จะแตกต่างจากปีที่แล้ว..
หรือเพราะสถานะระหว่างเรามันเปลี่ยนไป...
"เอฟ.. มันแพงไปหรือเปล่า.." มือเรียวยกสร้อยทองคำขาวขึ้นมาจากกล่องในอีกมืออย่างตกใจปนปลาบปลื้ม มันทั้งดีใจและตกใจในคราวเดียวกัน เพราะทุกปีของขวัญที่พี่เค้าให้ก็มักจะการ์ดสวยๆ เขียนข้อความน่ารักๆ ของกระจุกกระจิกตามประสาผู้หญิ๊งผู้หญิงของเค้า และตุ๊กตาหมีที่ตอนนี้มีแทบทุกไซส์ในห้องนอนเธอ ไม่เคยมีอะไรที่ดูแพงขนาดนี้มาก่อน ถึงจะรู้ว่าพี่เค้ามีเงินเยอะก็ตาม
"ไม่แพงหรอก.. พี่ซื้อตอนที่มันลดราคา"
อิซซาเบลหรี่ตาอย่างไม่เชื่อ "คนอย่างพี่น่ะเหรอเอฟ.. ซื้อของตนลดราคา จ้างก็ไม่เชื่อหรอก"
เอเวอร์ลี่หัวเราะ แบมือมาขอสร้อยที่มือน้อง ทำเหมือนเมินอาการสงสัยของเค้า "พี่ใส่ให้ค่ะ มันใส่ไปโรงเรียนได้ พี่เลือกแบบสุภาพมา"
เจอเข้าแบบนี้เธอจะอะไรได้นอกจากยอมให้พี่เค้าทำตามที่ต้องการ จากนั้นก็หอมแก้มเค้าที่ยื่นมาให้ แต่ก็หยิกแก้มนิ่มๆ ไปอย่างมันเขี้ยวด้วย
"ขอบคุณค่ะ น่ารักจัง" ดวงตาสีฟ้ามองล็อกเก็ตรูปหัวใจที่ห้อยอยู่กับสร้อยคออย่างข้องใจ อีกคนก็เชียร์ให้เธอเปิดมัน
"เปิดสิคะ ไม่เปิดไม่รู้นะ"
ไม่ต้องให้บอกซ้ำสอง เด็กสาวก็เปิดล็อกเก็ตออกดูแล้วยิ้มอย่างทันที มันมีรูปของเธอตอนเด็กประมาณสองขวบอยู่ด้านหนึ่ง ส่วนอีกด้านแน่นอนมันเป็นรูปของพี่เค้าตอนที่อายุประมาณหกหรือเจ็ดขวบ กำลังน่ารักเชียวล่ะ
"เอฟ.. รูปนี้เค้าฟันหลอ.. เอามาใส่ทำไม เอารูปอื่นสิ" บอกพี่เค้าอย่างเขินจนตัวบิด ดูเอาสิ รูปอื่นมีตั้งมากมายที่มัมกับหม่ามี๊ขยันถ่ายเก็บไว้ แต่พี่เค้ากลับเอารูปเธอตอนฟันยังขึ้นไม่ครบมาใส่ "จงใจแกล้งกันล่ะสิ"
"เปล่าสักหน่อย แค่เธอน่ารักดีเท่านั้น"
"พูดอย่างนี้ แสดงว่าตอนนี้ไม่น่ารัก"
เอเวอร์ลี่สั่นหัว ยิ้มหวานและเอาจมูกโด่งๆ มาชนกับจมูกโด่งกว่าของน้องสุดที่รัก "ใครว่าคะ ตอนนี้รักสุดๆ เลยแหละ"
เด็กขี้งอนยิ้มแก้มแทบแตก และปล่อยให้พี่เค้าแตะปากเบาๆ กับปากของตน เราสองคนมองตากันอยู่สองนาทีก่อนที่พี่เค้าจะเอ่ยชวน
"ไปเล่นหิมะกับพี่หน่อยได้ไหม.?"
"ทำไมต้องไปล่ะ มันหนาวนะ" ถามตามประสาอยากจะอยู่ในห้องและนั่งหรือนอนกอดกันให้อุ่นมากกว่า แต่พอได้ฟังเหตุผล เธอก็ปฏิเสธไม่ออก
"พี่อยากเล่นหิมะแรกกับเธอ เหมือนทุกปี"
และไม่ถึงห้านาทีให้หลัง เธอก็กลับไปวิ่งไล่กวดปากระสุนท่ามกลางหิมะที่กำลังตกลงมาบางๆ กับเจอร์ซี่แทนที่จะได้เดินจูงมือกันอย่างโรแมนติกกับเอเวอร์ลี่ตามที่แอบวางแผนไว้ในใจ
แต่มันก็ไม่ใช่ปัญหา..
เพราะจะแบบไหน พี่เค้าก็มองเธอด้วยสายตาอบอุ่นอย่างเดิมเสมอ..
ขอให้เป็นอย่างนี้ทุกปีนะ ไม่ว่าเราจะโตขึ้นสักแค่ไหน..
................................
ซุ่มเขียนตอนสั้นๆ นี้ในวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ มาให้คนอ่านที่น่ารักค่ะ ตอนแรกนึกว่าจะลงไม่ทัน เพราะแถวบ้านหนวกหูมาก เค้าฉลองกันอย่างเมามันส์ ส่วนข้าพเจ้านั่งอยู่ลำพังกับคอม ฮ่าๆๆ
แต่มันไม่ใช่เรื่องน่าเศร้าอะไรหรอกค่ะ แค่คนที่จะฉลองด้วยยังไม่มาเท่านั้นเอง
อีกอย่าง ข้าพเจ้าก็ตั้งใจจะเคาท์ดาวน์กับพวกคุณอยู่แล้วล่ะ ด้วยตอนพิเศษของสาวน้อยสองคนนี้ค่ะ
ปีเก่ากำลังจะผ่านไปแล้ว สิ่งใดที่ผิดหวัง อะไรที่ไม่ดีก็ทิ้งมันซะนะคะ แล้วเริ่มปีใหม่ด้วยความสดใสค่ะ ขอให้มีความสุขตลอดปีเลย
Happy new year 2015!!!
มาต้อนรับปี พ.ศ. ใหม่ด้วยกันนะคะ ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันเสมอมาค่ะ
|
Rating: This article has not been rated yet.
|
|
ความคิดเห็น
|