โพสต์โดย:
Nekoyu
วันที่: 16 ธันวาคม 2014 เวลา 04:00:15
อ่าน: 918
|
Prologue
"โอก้าซามะญี่ปุ่นสวยไหมคะ" เด็กน้อยเอ่ยถามจนผู้เป็นมารดาต้องละสายตาจากหนังสือนิทาน "สวยมากสิจ๊ะ เอาไว้ให้เซระเป็นผู้ใหญ่แล้วเราไปด้วยกันนะ" "สัญญานะ" มือน้อยๆชูนิ้วด้วยกริยาแสนน่ารัก "จ๊ะ" เด็กน้อยยิ้มกว้างเมื่อผู้เป็นมารดาเกี่ยวก้อยสัญญา ... การจากไปของนายหญิงแห่งบ้านคังวอนนำพาความเศร้าโศกมาสู่ทุกคน เว้นแต่นายท่านของบ้านผู้มีกริยาชื่นบานไร้ทุกข์โศกอีกทั้งยังควงคู่ภรรยาคนใหม่ เสียงครหาดังซุบซิบไปทั่วเพราะภรรยาคนที่สองนั้นคืออดีตเพื่อนสนิทของผู้เป็นบุตรสาว
ดวงตาสีนิลมองทอดสายตาเย็นชาไปทางบุคคลทั้งสองที่อยู่ท่ามกลางแขกในงานก่อนจะสะบัดหน้ากลับ มา "เซระรอด้วย" เมดสาวหน้าหวานวิ่งตามเจ้านายคนสวยไปอย่างไม่รีรอ "คนโกหก..ทั้งที่สัญญาเอาไว้...โอก้าซามะโกหก.." ริมฝีปากบางบอกเสียงแผ่วด้วยใบหน้าอาบน้ำตา "เซระ" มือที่เอื้อมมาแตะไหล่บางถูกเกาะกุมเอาไว้ส่งผ่านแรงบีบเบาๆให้รับรู้ว่า ฉันไม่เป็นอะไร "ยูอิน..ตั้งแต่วันนี้ไปช่วยเรียกฉันว่าคังวอนทีนะ..." "ทำไมล่ะคะ" "สั่งให้ทำก็ทำไปเถอะ!" เสียงตวาดที่ไม่เคยคิดว่าจะได้ยินจากคนตรงหน้าดังขึ้น
"ตั้งแต่ซูมิโกะซามะจากไป เธอก็เปลี่ยนไป ฉันเป็นห่วงเธอจริงๆนะ"
"อย่าทำตัวเกินหน้าที่ของตัวเอง!" ใบหน้าหันกลับมามองด้วยสายตาเจ็บปวด หากเลือกได้ก็ไม่อยากทำแบบนี้ เพียงแต่มันไม่มีวิธีไหนที่จะช่วยเยียวยาใจที่บอบช้ำจากการสูญเสียคนที่รักที่สุดไปได้เลย บิดาที่ไม่เคยสนใจใยดีตั้งแต่เกิดมา คังวอน เซระก็ได้รับความอบอุ่นจากมารดาแต่เพียงผู้เดียว "แล้วถ้าในฐานะเพื่อนสมัยเด็กล่ะ" ยูอินเริ่มรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงในใจจิตใจเจ้านายของตัวเอง คังวอน เซระเป็นมากกว่าเจ้านาย เป็นเหมือนเพื่อน พี่สาว น้องสาว ที่เติบโตมาด้วยกันจนรู้จักนิสัยใจคอกันเป็นอย่างดี แต่ในวันนี้เกิดความเปลี่ยนขึ้นมา กำแพงที่มองไม่เห็นขนาดใหญ่ถูกสร้างขึ้นมาจนบดบังตัวตนที่แท้จริงของคนที่ต้องการขังตัวเอง
.....ไม่มีอีกแล้ว คังวอน เซระที่แสนร่าเริงคนนั้น.... ................................................
|
Rating: This article has not been rated yet.
|
|