สืบรักป่วนหัวใจ yuri ตอนที่ 11
โพสต์โดย:
meAyou
วันที่: 09 สิงหาคม 2014 เวลา 20:21:55
อ่าน: 473
|
วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่การปลอมตัวจะจบลงโดยมีข้ออ้างที่เป็นเรื่องสืบเนื่องจากการลางานเมื่อหลายวันก่อนและเมื่อหาเหตุผลมาอ้างได้ลักษิกาจึงไม่รีรอที่จะเข้าไปพบเจ้าของบ้านทันที "อะไรนะ! จะมาลาออก" "ค่ะคุณผู้หญิง" "อะไรของเธอทำงานแค่เดือนเดียวก็จะมาลาออกอย่าบอกนะว่าบ้านฉันใช้งานเธอหนักเกินไปจนทนไม่ได้" "ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะเพียงแต่สิมีความจำเป็นจริงๆ" "ความจำเป็นอะไรของเธอ นี่เห็นบ้านฉันเป็นตลาดนัดหรือไงนึกจะเข้าก็เข้าออกก็ออกเด็กสมัยนี้ไม่มีความอดทนเอาซะเลย" "สิต้องกราบขอโทษคุณผู้หญิงจริงๆค่ะ" "เอาล่ะๆจะไปก็ไปจะทำอะไรก็คิดให้ดีโตๆกันแล้ว" คุณจันทนาเอ่ยด้วยท่าทีที่ดูอ่อนลงอย่างน่าแปลกใจทั้งที่ตอนแรกเจ้าตัวออกอาการฉุนเฉียวอย่างที่สุดแต่น่าแปลกที่สายตาดุดันนั้นกลับค่อยๆอ่อนลงพร้อมกับมือที่เอื้อมมาลูบที่หัวของลักษิกาอย่างเอ็นดูแต่ท่าทางที่คนต่างวัยแสดงออกมากลับทำให้คนที่กำลังเดินเข้ามาตกใจจนต้องรีบพุ่งตัวเข้าไปคว้ามือคนเป็นแม่เอาไว้ "ใจเย็นๆนะคะค่อยพูดค่อยจากันอย่างลงไม้ลงมือเลย" คนหวังดีรีบเอาตัวแทรกกลางพร้อมกับดันใครอีกคนให้ถอยห่างออกไป "ทำอะไรของแก" "แม่นั่นแหละค่ะทำอะไรเอะอะใช้แต่กำลังเดี๋ยวก็มีคนไปฟ้องกรมแรงงานเข้าให้" "กล้าว่าแม่ขนาดนี้เลยเหรอ" "กันเป็นห่วงต่างหากค่ะว่าแต่ใจเย็นลงแล้วใช่มั้ยค่ะ" "เมื่อกี้ไม่ได้โกรธแต่ตอนนี้แทบจะระเบิดได้อยู่แล้ว" พูดจบมือที่กันติชาคิดว่าจับไว้แน่นแล้วกลับถูกเจ้าของมือสะบัดออกอย่างง่ายดายก่อนจะกำมือแน่นแล้วโขกลงไปที่หน้าผากของเธออย่างแรง "โฮ๊ย"เจ็บนะคะแม่" กันติชาถึงกับหงายหลังก่อนจะรีบพยุงตัวเองลุกขึ้นพร้อมกับใช้มือถูไปมาที่หน้าผากเพื่อบรรเทาอาการเจ็บ "แม่เล่นแรงอะ" "ฉันไม่ได้เล่นเคาะจริงอยากรู้นักว่าจะมีอะไรอยู่ในนั้น" "แม่!" "ทำไม! ขึ้นเสียงแบบนี้จะเอาอีกใช่มั้ย" "เปล่าค่ะเปล่า ไม่สู้แล้ว" คนพูดรีบเอ่ยห้ามคนที่ทำท่าจะลุกมาจัดการกับตัวเองก่อนจะค่อยๆเขยิบไปหาใครอีกคนเพื่อหวังให้เป็นโล่กำบังแต่พอหันไปเจอะเข้ากับสายตาของคนที่ตัวเองหวังพึ่งกันติชาก็ต้องรีบกลับไปยังจุดเดิมของตัวเอง นี่เธอเข้ามาช่วยแท้ๆแทนที่จะขอบคุณกลับมองมาแบบตำหนิทำคุณบูชาโทษแท้ๆ "มาก็ดีแล้วจะได้คุยกันแบบเปิดอก" คุณจันทนาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นๆพร้อมกับจ้องมองคนที่อยู่เบื้องหน้าสลับกันไปมา "มานั่งก่อนสิ" คนพูดชี้ที่เก้าอี้ตรงหน้าทันทีเมื่อเห็นลักษิกากำลังจะนั่งที่พื้น "จะดีเหรอคะ" "ดีสิ จริงมั้ยยัยกัน"" น้ำเสียงลากยาวในประโยคสุดท้ายบวกกับสายตาที่มองมาทำให้กันติชารู้สึกร้อนๆหนาวๆอย่างไรพิกล ท่าทางแบบนี้" สายตาแบบนี้" รอยยิ้มที่มุมปากแบบนี้" คาดว่าแม่เธอคงไปรู้อะไรดีๆมาแน่นอน
ในห้องนั่งเล่นที่บัดนี้ได้มีการพูดคุยถึงที่มาที่ไปของเรื่องราวทั้งหมด โดยมีคนเปิดประเด็นคอยซักไซ้อย่างละเอียดจนในที่สุดเรื่องราวทุกอย่างก็กระจ่าง "สิกาต้องขอโทษคุณน้าด้วยนะคะที่ทำเรื่องแบบนี้" ลักษิกาเอ่ยหน้าเศร้าพร้อมกับยกมือขึ้นกราบคนตรงหน้าด้วยความรู้สึกผิด อันที่จริงเธอควรจะเป็นฝ่ายสารภาพและรีบขอขมาท่านแต่กลับเป็นคุณจันทนาที่เอ่ยปากออกมาก่อนหน่ำซ้ำอีกฝ่ายยังบอกรู้เรื่องมาหลายวันแล้วแต่อยากรู้ว่าเธอจะทำอย่างไรต่อไป ประโยคนี้ยิ่งทำให้ลักษิการู้สึกผิดมากขึ้นไปอีก "แม่อย่าโกรธพี่สิกาเลยนะคะกันก็มีส่วนผิด" "รู้ตัวด้วยเหรอ" "กันขอโทษค่ะ" "คุณน้าอย่าว่ากันเลยนะคะทุกอย่างสิกาผิดเอง" "ไม่ค่ะกันก็ผิดถ้าแม่จะโทษพี่สิกาก็ต้องโทษกันด้วย" "ทำไมเธอต้องดื้อด้วยนะ" "กันไม่ได้ดื้อนะคะแค่พูดความจริง" "นี่เธอ"" "เอาล่ะๆอะไรกันตะกี้ยังเห็นเข้าข้างกันอยู่เลยเผลอแป๊บเดียวแยกทางกันซะแล้ว" คุณจันทนาเอ่ยออกมาตามความรู้สึกก่อนจะหันไปส่งสายตาปรามกันติชาให้ต้องกลืนประโยคทุ้มเถียงลงคอ "เอาเป็นว่าเรื่องนี้น้าจะยกประโยคให้จำเลยขอแค่อย่างทำอะไรแผลงๆแบบนี้อีก" คนพูดเอ่ยด้วยน้ำเสียงดุหน่อยๆหากวันนั้นเธอไม่ลืมกระเป๋าจนต้องย้อนกลับมาก็คงไม่รู้ความจริงในเรื่องนี้ หลังจากนั้นเธอก็เฝ้าสังเกตพฤติกรรมของลักษิกามาตลอดแต่ที่จับพิรุธได้ง่ายที่สุดก็คงจะหนีไม่พ้นลูกสาวตัวดีของเธอเองที่มักจะเอาตัวเข้าไปใกล้คนที่เธอจับตาอยู่เสมอและในที่สุดทุกอย่างก็เฉลยเมื่อเธอได้เห็นรูปว่าที่ลูกสะใภ้ของตัวเอง "สิกาต้องขอบคุณคุณน้ามากนะคะที่ไม่ถือสา" "ไม่เป็นไรหรอกจ่ะคนเรามีเหตุผลในการกระทำของตัวเองแล้วอีกอย่างแต่งงานเป็นเรื่องใหญ่จริงๆแต่รับรองว่าตาภูของน้าจะไม่ทำให้หนูต้องเสียใจอย่างแน่นอน" ลักษิกาไม่ได้เอ่ยตอบอะไรเธอเพียงแต่ยิ้มรับถ้อยคำการันตีบุตรชายของคนตรงหน้าเท่านั้น ใช่ว่าเธอจะไม่รู้ว่าภูวเดชแสนดีและน่ารักขนาดไหนเพราะเธอเองก็ได้สัมผัสและมีประสบการณ์โดยตรงมาแล้วแต่ความหนักอึ้งก็ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวใจให้สมองต้องขบคิดไปต่างๆนาๆถึงข้อขัดแย้งบางอย่างที่ค่อยๆโผล่ขึ้นมาทีละน้อย "จบลงด้วยดีนะคะค่อยโล่งใจหน่อย" กันติชายิ้มกว้างเมื่อรู้สึกว่าเรื่องราวทุกอย่างมีแนวโน้มที่ดีแต่แล้วรอยยิ้มเบิกบานก็ต้องกลายเป็นเจื่อนไปเมื่อหันมาสบตากับผู้เป็นมารดา "ไปส่งพี่เค้าที่บ้านด้วย" "คะ"" "แม่ให้กันไปส่งพี่สิกาเค้าที่บ้าน" "กันเนี้ยนะคะ" "ก็ใช่น่ะสิคนในบ้านมีใครชื่อนี้อีกล่ะ" จันทนาเอ่ยเสียงดุเมื่อเห็นบุตรสาวทำท่าทางไม่เต็มใจอย่างน่าเกลียด "ไม่เป็นไรค่ะคุณน้าเดี๋ยวสิกากลับเองก็ได้ค่ะ" "ไม่ได้หรอกจ่ะหนูสิกาให้ยัยกันไปส่งน่ะดีแล้วเดี๋ยวน้าจะได้ฝากของไปให้พี่มณีด้วย" จบประโยคคนพูดก็เดินขึ้นไปเอาของทันทีโดยไม่คิดที่จะหันมาขอความคิดเห็นจากใครเลยจนกันติชาที่ยังอยู่ในอารมณ์ขัดใจเผลอถอดหายใจออกมาเสียงดัง "แค่ไปส่งฉันมันทำให้เธอลำบากใจขนาดนั้นเลยเหรอ" "เปล่านะคะ" "ปากพูดว่าเปล่าแต่ถอนหายใจดังอย่างกับคนแบกโลกไว้ทั้งใบ" "ใม่ใช่อย่างนั้นนะคะกันเต็มใจ" กันติชาเดินไปใกล้คนหน้าหงิกก่อนจะส่งยิ้มบางๆกับสายตาอ้อนๆไปให้ "ทำแบบนี้นึกว่าน่ารักมากหรือไงฉันไม่ใช่ผู้หญิงพวกนั้นนะที่จะได้หลงกลเธอ" "ใครกันคะกันเคยทำแบบนี้กับใครที่ไหน" "จะไปรู้กับเธอเหรอแต่ที่แน่ๆถ้าเดินเข้ามาอีกก้าวฉันจะแฉเธอกับคุณน้าให้หมด" "อย่านะคะ" "งั้นก็ถอยไป" "ถอยแล้วค่ะถอยแล้ว ไม่เข้าใกล้แล้วค่ะ" คนถูกขู่รีบเดินถอยหลังอย่างเร็วจนแทบจะชนกับใครอีกคนที่กำลังเดินลงมา "เล่นอะไรไม่เข้าท่าโตแล้วนะกันติชา" กันติชาถึงกับหน้าจ๋อยเมื่อรู้ว่าทำเรื่องให้ตัวเองถูกดุอีกจนได้และพอหันมาขอความเห็นใจจากใครอีกคนกลับได้รับเพียงท่าทีที่เฉยเมย ไม่มีใครคิดจะปลอบเธอบ้างหรือไงนะ เมื่อรถแล่นมาถึงบ้านของลักษิกาหญิงสาวจึงเอ่ยขอบคุณคนมาส่งตามมารยาทก่อนจะคว้าของฝากเพื่อเอาลงไปให้มารดาเองแต่พอเดินเข้าบ้านได้สักพักก็พบว่าคนมาส่งยังไม่ไปไหนเพราะกำลังเดินตามหลังเธอมาติดๆ "จะเอาอะไรอีก" ลักษิกาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงรำคาญก่อนจะหันไปมองมาคนที่เดินตามมาอย่างกับจะเอาเรื่อง "ไม่เอาอะไรค่ะกันแค่จะเข้าไปกราบคุณป้า" "ไม่ต้อง" "ต้องสิค่ะ ต้องมากด้วย" "ฉันบอกไม่ต้องไง" "ทำไมล่ะคะกันเข้าไปแป๊บเดียวเดี๋ยวก็กลับ" "แต่ฉันอยากพักผ่อน" กันติชามองความพูดด้วยความไม่เข้าใจก่อนจะยิ้มออกมาน้อยๆเมื่อเริ่มคิดอะไรออก "พี่สิกาก็ขึ้นไปนอนเถอะค่ะเดี๋ยวกันไปพบคุณป้าเอง" คนพูดเริ่มการก้าวเดินไปข้างหน้าอีกครั้งก่อนจะถูกคนที่ตัวเองเพิ่งเดินแซงวิ่งมาดักหน้าเอาไว้ "กลับไปเถอะค่อยมาใหม่ก็แล้วกัน" "ทำไมล่ะคะกันไม่ได้กวนพี่สิกาเลยนะคะกันมาหาคุณป้า" "แต่นี่มันบ้านฉันเธอจะให้ฉันขึ้นไปนอนได้ยังไงเมื่อในบ้านของตัวเองมีใครก็ไม่รู้เดินเพ่นพ่านอยู่" "กันไม่ขึ้นไปกวนหรอกค่ะ" กันติชาเอ่ยหน้าตายก่อนจะแอบขำในใจเมื่อคนตรงหน้าเริ่มออกอาการหัวฟัดหัวเหวี่ยงมากขึ้น "เธอนี่มัน"" "มัน มันอะไรคะ" เป็นคำถามที่กันติชาไม่ได้คิดจะยอกย้อนเลยแต่เป็นเพราะอยากรู้จริงๆว่าความไม่พอใจของคนตรงหน้ามันมีสาเหตุมาจากอะไรและเจ้าตัวคงไม่รู้เลยว่าสีหน้าและท่าทางแบบนี้สามารถทำให้ลักษิกาคลั่งได้มากขนาดไหน "เธอนี่มันหน้าด้านจริงๆเลยอยากทำอะไรก็ทำฉันไม่ยุ่งด้วยแล้ว!" พูดจบลักษิกาก็เดินเข้าบ้านไปอย่างเร็วนึกไม่ถึงว่าพอเรื่องปลอมตัวสิ้นสุดลงแทนที่เธอจะรู้สึกปลอดโปร่งกลับพบว่ายิ่งเห็นหน้ากันติชากลับทำให้รู้สึกหงุดหงิดมากขึ้นกว่าเดิม ทางด้านกันติชาก็ได้แต่ยืนมองคนที่เดินเข้าบ้านไปด้วยความสับสนไม่เข้าใจ นึกไม่ถึงบนโลกใบนี้จะมีคนเกลียดเธอมากขนาดนี้ทั้งๆที่ตอนแรกคิดว่าอาจจะทำให้พี่สะใภ้ประทับใจในช่วงเวลาที่อีกฝ่ายปลอมตัวอยู่ในบ้านแต่ทุกอย่างกลับไม่เป็นไปอย่างที่คิดเพราะยิ่งนานวันลักษิกาก็ยิ่งแสดงออกมากขึ้นว่าไม่ชอบเธอ แล้วแบบนี้ควรจะทำอย่างไรดีล่ะถึงจะชนะใจพี่สะใภ้ได้หรือต้องไปขอคำแนะนำจากคนใกล้ตัว กันติชาเดินกลับไปยังรถวันนี้คงจะฤกษ์ไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่เอาไว้โอกาสหน้าเธอค่อยเข้าไปกราบคุณแม่ของลักษิกาก็แล้วกัน หรือไม่ก็ต้องมากับภูวเดชรับรองไม่มีทางถูกไล่ตะเพิดอย่างแน่นอน"
เปิดจอง "สืบรักป่วนหัวใจ" วันนี้ - 31 ส.ค 57 ^^
ราคาเล่มละ 350 บาท ค่าส่งลงทะเบียน 30 บาท รวมที่ต้องโอน 380 บาท
สำหรับการสั่งซื้อแบบ pdf ราคา 250 บาท
โอนเงินมาได้ที่ ธนาคารกสิกรไทย สาขาเซ็นทรัลแอร์พอร์ตเชียงใหม่ 457-211-232-8 ชื่อบัญชี สมทรัพย์
โอนเสร็จแจ้งวันเวลาการโอนมาได้ที่ Mail mydestiny_k@hotmail.com Tel 087-0591110 Line samakae facebook https://www.facebook.com/mea.you.927 ถ้าสั่งแบบpdf ให้แจ้งเมล์ที่จะให้จัดส่งไฟล์ด้วยนะคะ
นิยายเรื่องอื่นๆ คุณหนูที่รัก yuri http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=975576 ลิขิตรักยัยตัวร้าย yuri http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=552259 เกมรัก สะดุดใจ yuri http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=847672 ปีกรัก yuri http://writer.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1003521 สัญญาวิวาห์กำมะลอ yuri http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1044762 กำแพงหัวใจ http://www.comeon-book.com/comeonv3/story.php?SID=20284 ไออุ่นรัก yuri http://writer.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1105083 ลวงลับฉบับร้าย yuri http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=1149423 สามารถสั่งซื้อได้แล้วจ้า
แบบe-book ก็มีนะค่ะเข้าไปดูได้ที่ http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookSearchResults&type=author&search=meAyou
ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ ^^
|
Rating: โดย 2 สมาชิก
|
|
ความคิดเห็น
|