web stats

ข่าว

 


My Wife Is The Boss- Chapter 6 : You Have Never Known

โพสต์โดย: anhann วันที่: 09 กรกฎาคม 2015 เวลา 21:02:25 อ่าน: 603







Chapter 6 : You Have Never Known




แดเนียลควงแขนกับแซมมาตีสควอชด้วยกันหลังจากที่เลือกของขวัญวันครบรอบแต่งงานให้เทย์เลอร์สำเร็จ  วันนี้สองพี่น้องคาร์เตอร์ไม่ว่าง  คงมีธุระกันตามประสาพี่น้อง  พวกเธอจึงกลายเป็นคนโสดชั่วคราวกันทั้งคู่

"แดน.. เธอว่าสองพี่น้องนั่นไปไหนกัน"  บลอนดี้ถามขณะหวดลูกกลมๆ ไปกระทบผนังคอร์ต  และมองตามมันที่กระเด้งได้ทีเดียวก่อนจะโดนไม้แร็กเก็ตในมืออีกฝ่ายหวดกลับไปที่ผนังอีกที

"เจย์ไม่ได้บอก  แต่ฉันเดาว่า  คงเป็นเรื่องแฟชั่นโชว์  เค้าเอาอาเรียไปด้วย"  ลูกกลมๆ ลงในเขตแดนของแซมอย่างสวยงาม  ไม่ให้โอกาสตากล้องสาวได้แก้ตัวใดๆ

"โอ้ยพอที.. ฉันเหนื่อยแล้ว"  แซมหาเรื่องล้มเกม  เดินเซมานั่งที่ม้านั่ง  จับผ้าขนหนูขึ้นเช็ดหน้า  และคว้าอีกผืนปาให้คนที่เดินตามมาทีหลัง  แดเนียลนั่งลงข้างๆ หยิบขวดน้ำไปเปิดและกระดกดื่ม  เธอก็ดื่มของตัวเองแต่มองเขาอย่างสนใจ  รู้สึกเหมือนเพื่อนเงียบไปแปลกๆ

"เฮ้.. มีอะไรหรือเปล่า"  ถามขึ้นจนได้  อีกฝ่ายลดผ้าขนหนูที่ซับเหงื่อลง  มองกลับมาด้วยสายตาว่างเปล่า แต่สักพักมันก็มีความกังวลปรากฏขึ้นมา

"เจย์อยากมีลูกให้ได้ในปีนี้  กลัวว่าถ้าช้าเกินไป  ลูกจะไม่แข็งแรง  สมองทึบ" เล่าจบก็ยักไหล่ให้เพื่อนรักที่ทำตาโตกลับมา "และเธอเข้าใจไหมว่า  ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองไร้น้ำยายังไงไม่รู้"

"เธอไม่มีน้ำยาแดเนียล!" บลอนดี้หัวเราะ  แต่ก็รีบกลั้นมันไว้เพราะท่าทางเคืองๆ ของเพื่อนรัก  "โธ่.. ก็เธอไม่ใช่ผู้ชายนี่  ถ้าใช่.. ป่านนี้มีลูกสองคนไปแล้วมั้ง"

"อืม..  เจย์อยากมีสองคนด้วยแหละ"

แซมชะงัก  รู้สึกมันจะเกินกว่าที่คาดไว้มากไปสักหน่อย  "ฉันไม่รู้ว่าควรจะดีใจไหม  ที่เทย์ไม่เคยพูดเรื่องนี้เลย"

"แล้วเธอไม่อยากมีเหรอ.?"

"ก็อยาก..  ผู้หญิงทุกคนก็อยากมีลูกกับคนที่ตัวเองรักทั้งนั้นแหละ"

แดเนียลมองหน้าเพื่อนรักราวไม่แน่ใจว่า  ควรพูดอะไรที่คิดอยู่ดีหรือไม่  แต่สายตาแซมก็บอกว่าหล่อนกำลังรอฟังอยู่  "ฉันนึกว่า  อยากมีเพราะตระกูลใหญ่ต้องการผู้สืบทอด"

"เหตุไฉนเจ้าจึงไม่พากเพียรพยายาม  ทำสงครามต่อกรกับกาลเวลาผู้รุกราน"

"ซอนเน็ตของเชกสเปียร์" ครีเอทีฟสาวถาม  อีกคนพยักหน้ายิ้มแย้ม  "ไม่ยักรู้  เธออ่านหนังสือพวกนี้ด้วย"

"The Shakespeare Secret  หนังสือขายดีของนิวยอร์กไทม์  ฉันจะพลาดได้ยังไง" แซมว่า "เฮ้.. แปลว่าเธอก็อ่านสิ  ถึงได้รู้.."

แดเนียลพยักหน้า "เธอจะบอกว่า  เจย์อยากจะมีลูกเอาไว้เป็นตัวแทนของความอ่อนเยาว์ไปตลอดกาลเหมือนที่เซอร์เฮนรีแซวเคทหรือไง"

"มันก็อาจเป็นไปได้  ไม่ใช่เหรอ.?" บลอนดี้ยักคิ้ว  เพื่อนรักกลอกตาอย่างไม่เห็นด้วย  "ฉันว่า  ลูกพวกเธอต้องน่ารักแน่ๆ  แต่จะออกมาโทนเอเชียเหมือนแม่เจย์หรือเปล่านะ"

"ฉันกำลังคิดว่า  เจย์แอบไปหาหมอกับเทย์สองคน"

แซมย่นคิ้ว  ไม่คิดอยากสนับสนุนความคิดนี้  "ไม่หรอกน่า  อย่างน้อยเค้าก็ต้องบอกเธอในฐานะที่เธอเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมาย  เธอมีสิทธิ์เต็มที่ที่จะรู้  และถึงจะไม่พูดถึงสิทธิอะไรนั่น  เธอก็เป็นคนที่ต้องช่วยเค้าเลี้ยงลูกอยู่ดี"

"มันก็ใช่  แต่บางทีฉันก็...."

"เฮ้.. พวกคุณ  มาทำอะไรกันที่นี่"

สองเพื่อนซี้หันขวับไปมองสาวน้อยที่โผล่มาเหมือนรู้เวลา  แซมอยากจะขำ  ทำไมโลกมันกลมจนน่าเกลียดอย่างนี้  หรือนิวยอร์กจะเล็กเกินไป

"ฉันกำลังดื่มดรายด์มาตินี่อยู่กับแดน"  สาวบลอนด์กวน  หัวเราะขำที่ผู้มาใหม่ขมวดคิ้วใส่  "แล้วเธอถามทำไมล่ะ  นี่มันคอร์ตสควอชใช่หรือเปล่า"

"มันเป็นแค่คำทักทาย..  นี่คุณงี่เง่าหรือแค่ผมบลอนด์ตามธรรมชาติ"

"เฮ้!"

"เฮ้ๆ หยุดเลยทั้งสองคน"  แดเนียลแทรก "และเธอ.. มากับใคร"

โคลอี้ไหวไหล่  นั่งแทรกตรงกลางระหว่างสองสาวทันที  ซ้ำกระแทกแซมออกไปให้ห่างอีกต่างหาก  "คนเดียวค่ะ  แต่เดี๋ยวผู้จัดการก็มารับไปทำงานต่อ  โอ้.. แต่ฉันยังพอมีเวลาอยู่นะคะ  เราไปทานอาหารกันไหม  มีร้านหนึ่งที่ฉันอยากแนะนำ"

"ร้านอะไรยะ  เธอลืมไปหรือเปล่า  ฉันกับแดนเป็นคนแถวนี้" บลอนดี้เอ่ยขัด  เมินสายตาไม่พอใจของสาวน้อยคนดัง  หันไปหาเพื่อนแทน  "เธอต้องไปที่ไหนหรือเปล่า"

แดเนียลส่ายหน้า  ยิ้มบางๆ ให้เด็กสาวที่พยายามเรียกร้องความสนใจจากเธอเหลือเกิน "ไปทานด้วยกันก็ได้  แต่ฉันควรต้องระวังปาปารัสซี่หรือเปล่า"

"ฉันก็ไม่ได้ดังขนาดนั้นมั้งคะ  ถ้าพวกเขาจะถ่ายคงถ่ายคุณมากกว่า"  โคลอี้ถ่อมตัว  แดเนียลยิ้ม  แต่แซมสั่นหัว  ยัยเด็กนี่มันเข้าใจพูดจริงๆ

แต่อะไรก็ไม่เท่ากับที่แดเนียลดูท่าทางจะเล่นด้วยกับเด็กมันน่ะสิ!

ใช่ว่าเธอไม่รู้จักนิสัยเพื่อนที่คบกันมาหลายทศวรรษ  ก่อนจะมาเจอเจย์และแต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝาและก่อนหน้าซาเนียร์  แดเนียลเป็นยังไง  ทำไมเธอจะไม่รู้  เห็นไม่ค่อยยุ่งกับใครแบบนี้ก็เปลี่ยนสาวบ่อยกว่ารองเท้าเหมือนกัน  เพื่อนเธอเป็นประเภทที่เขาเรียกว่า  'เจ้าชู้เงียบ'  เห็นจะได้..  ภาวนาให้นิสัยเดิมไม่กลับมานะ

"ฉันเองก็ไม่ใช่คนดังอะไร  ภาพพวกนั้น  เขาก็ตั้งใจจะถ่ายเจย์"

ชื่อ 'เจย์' ที่ออกมาจากปากแดเนียล  ช่วยให้ตากล้องสาวสบายใจขึ้น

และรู้สึกว่า  สีหน้ามั่นอกมั่นใจของสาวน้อยตัวแสบจะลดลงด้วยสิ 

มันต้องแบบนี้สิ  ต่อให้เคยเจ้าชู้มาขนาดไหน  แต่งงานแล้วก็ควรต้องหยุด  เธอเองก็ยังยอมหยุดทุกอย่างที่เทย์เลอร์เพียงคนเดียวเลย

"ขอฉันกับแซมไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนได้ไหม"  แดเนียลพูดขึ้นแต่ฟังดูไม่ใช่ประโยคคำถาม  และแบบนี้ใครจะไปกล้าแย้ง

"ค่ะ ตามสบายเลย"  โคลอี้ตอบรับตาลอยๆ และร้องโอยเมื่อโดนใครบางคนฟาดผ้าขนหนูใส่ไหล่

"เอ๊ะคุณ!"

"เป็นชู้กับเมียชาวบ้าน  บาปนะยะ"

สาวน้อยเชิดหน้าอย่างไม่แคร์และตอกกลับจนคนอายุมากกว่าแทบหน้าหงาย  "งั้นคุณก็ตกนรกก่อนฉันอีก  ซาแมนต้า  ลูอิส  อย่าบอกนะว่าคุณจำมิสซิสฮอลลิสไม่ได้  เธอร้องไห้จะเป็นจะตายวันที่คุณแต่งงาน  แวะไปปลอบใจเธอแล้วหรือยัง"

แซมยืนนิ่งเหมือนถูกสาป  ใครกันที่เม้าท์เรื่องเธอให้ยัยนี่ฟัง  หรือว่าจะเป็นพี่สาว  แต่ก็ไม่ใช่โซเฟียคนเดียวที่รู้เรื่องนั้น  คนในวงการก็ต้องซุบซิบกันอยู่แล้ว  บางทีเทย์เลอร์ก็อาจจะรู้  แค่เขาไม่พูดถึง..  ครุ่นคิดอยู่นานจนกระทั่งเด็กแสบเดินผ่านร่างไปถึงได้สติ  "นี่จะไปไหนน่ะ"

โคลอี้หันมายิ้มเจ้าเล่ห์  ไม่ยอมตอบคำถามจนเธอต้องคว้ากระเป๋าและของใช้ส่วนตัวขึ้นมาแล้วเดินจ้ำนำหน้าหล่อนไป  กันไว้ก็ยังดีกว่าแก้ทีหลัง

....................................

เจย์นั่งปัดควันบุหรี่ที่ลอยมาหาอย่างพยายามจะไม่ทำท่ารำคาญใส่คนสูบ  ทำใจเอาไว้แล้วว่า  ถ้ามาคุยธุระกับหล่อนและเพื่อนๆ ก็จำเป็นจะต้องเจอมันอย่างเลี่ยงไม่ได้ 

"เจย์..  คุณโอเคนะ"  คาร่าถามขึ้นอย่างห่วงใย  พลางกดมวนบุหรี่ลงกับที่เขี่ยและแกะซองหมากฝรั่งใส่ปากเคี้ยว 

สาวคนเดียวที่ไม่สูบบุหรี่ที่นี่สั่นหัวปลง  เหลือบตามองน้องสาวตัวเอง  เทย์เลอร์ก็มีมวนหนึ่งอยู่ในมือ  เขาสูบมันสลับกับกระดกสก๊อตเพียวๆ เข้าปาก  ปกติน้องเธอก็ไม่ค่อยสูบมันบ่อยนัก  ถ้าไม่ต้องเข้าสังคม  แต่นี่ก็ถือว่าดีกว่าเมื่อก่อนอยู่โข  เขาไม่สูบกัญชาให้เธอตามด่า  ตามเอามันไปทิ้ง  ถ้าตอนนี้ยังเป็นแบบนั้นอยู่  เขาคงรู้ว่าแซมจะต้องหนีไปแน่  แค่สูบบุหรี่ให้เห็นยังโดนไล่ออกมาจากบ้านเลย

"อย่าว่าฉันหยาบคายเลยนะคาร่า  แต่ฉันต้องการอากาศบริสุทธิ์"  เจย์ฉีกยิ้มเมื่อผู้หญิงเจ้าของชื่อทำหน้าตกใจ  แต่ต่อมาหล่อนก็หัวเราะและลุกขึ้นยืน  โค้งตัวและผายมือเชิญเธอดุจเจ้าชาย 

"ขอบคุณ"

"ยินดีเสมอค่ะมาดาม"  นางแบบสาวเอ่ยอย่างขี้เล่น  เจย์กำลังจะเดินตามหล่อนไปแต่ขอตัวไปกระซิบบอกน้องสาวก่อน

"เดี๋ยวฉันมา  อย่ากินจนเมาล่ะ"

"เล็กน้อยน่าเจย์..  แล้วเจย์จะไปไหน  ไปสวีตกับคาร่าสองคนเหรอ"

"เดี๋ยวตบหัวหลุด  อย่าพูดอย่างนี้อีกนะ"

เทย์เลอร์ทำท่าเหมือนกลัว  ถ้าไม่หัวเราะและพ่นควันบุหรี่ใส่หน้าเธอให้ต้องผลักหัวเขาไป  อยากจะเอาเหล้าสาดหน้าน้องมันเหมือนกันถ้าไม่กลัวจะทำให้น้องเสียภาพพจน์  อยู่ข้างนอก  เทย์เลอร์ก็เป็นคนมีหน้ามีตาอยู่  และช่วยเธอได้มากในเรื่องการหาคนมาร่วมงาน  ไม่ว่าจะถ่ายแบบลงหนังสือหรือเดินแฟชั่นโชว์

"ฉันล่ะเกลียดไอ้เด็กนี่จริงๆ"  เจย์บ่นเมื่อสามารถควบคุมเสียงไอเพราะสำลักควันของตัวเองได้สำเร็จ  คาร่ายิ้มอย่างรู้ทัน  หล่อนฟังเธอพูดมันมาไม่รู้กี่ครั้งแล้วก็ยังเห็นเธอมากับเทย์เลอร์ประจำ

คาร่าพาเธอมานั่งอีกโต๊ะ  โต๊ะกลางแจ้งเหมือนเดิม  ร้านเดิมแต่ห่างจากพวกขี้ยาพวกนั้นมาพอที่จะไม่มีกลิ่นรบกวนจมูกเธอ

"คุณไม่น่ารีบไล่น้องเลขากลับไปก่อนเลยนะเจย์" 

เจย์เลิกคิ้ว  มองคนพูดอย่างระวัง  "จะจีบเด็กฉันหรือไง..  อย่าดีกว่าคาร่า  อาเรียเป็นเด็กดีและฉันชอบการทำงานเค้า"

"โอ.. เจย์..  คุณทำเหมือนฉันเป็นแม่มดร้ายที่คอยจับเด็กไปกินอย่างนั้นแหละ"  คาร่าโอดครวญ  เมินรอยยิ้มเยาะจากอีกคนและยกมือเรียกบริกรมารับออเดอร์  "ฉันขอแฟร๊บปูชิโนแก้วนึงค่ะ   คุณจะดื่มอะไรไหมเจย์"

"มอคค่าเย็นค่ะ"

"เอาตามที่คุณผู้หญิงสั่งเลยนะ"  นางแบบสาวย้ำออเดอร์อีกครั้ง  บริกรหนุ่มทำท่าจะพูดอะไรแต่ก็ต้องคอตกกลับไปเพราะสาวคนดังหันหนีเขาตั้งแต่ที่ยังไม่ทันจะอ้าปาก  ความจริงคาร่าแค่ไม่ได้สนใจเขาเท่านั้นเอง

เจย์กลั้นขำ  เลือกจะไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้  เธอนั่งฟังคาร่าเล่าเรื่องต่างๆ ที่หล่อนไปเจอมาระหว่างไปทำงานต่างประเทศ  และออกความเห็นบางเรื่องที่หล่อนถาม  บางครั้งเธอก็เหม่อมองไปยังเทย์เลอร์ที่นั่งอยู่อีกโต๊ะ  เริ่มเป็นห่วงน้องเพราะผิวสีแทนที่แก้มเขาเริ่มขึ้นสีแดงจางๆ และที่เขี่ยบุหรี่ตรงหน้าก็เพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ  มันจะสูบให้ปอดดำตายไปเลยหรือไงน่ะ!

"คุณไม่รีบกลับหรือเจย์" 

ดวงตาสีเข้มกะพริบ  เจย์หันมาเลิกคิ้วมองคนถาม  คาร่าชี้ที่นาฬิกาข้อมือ  เธอมองตามไปและมองกลับไปที่เทย์เลอร์อีกที  เจ้าน้องตัวดีเหมือนกลับไปเป็นวัยรุ่นอีกครั้ง  ทั้งดื่ม  ทั้งเม้าท์  ทั้งสูบ

"ถ้าไม่รีบ  เรามีแพลนที่จะไปต่อกัน  ถ้าคุณสนใจ..."

"คงไม่ได้หรอกคาร่า  ฉันไม่ได้บอกแดเนียลไว้"

นางแบบสาวทำหน้าเสียดาย  "คุณชวนเค้าไปด้วยก็ได้นี่เจย์  แต่เทย์จะปลอดภัยไหม  ถ้าแซมมา"

"โอ้.. คุณไม่รู้อะไรหรอกคาร่า"  เจย์หัวเราะเบาๆ เมินสีหน้าแปลกใจของคาร่าไปพยักหน้าขอบคุณบริกรที่มาเสิร์ฟเครื่องดื่มของพวกเธอ  และแล้วแก้วกาแฟตรงหน้าก็ทำให้นึกถึงบางคน

"แดนเป็นคนคออ่อน  แต่ถ้าเรื่องกาแฟ  ฉันต้องคอยห้ามไม่ให้ดื่มมากเกินไป"

"คุณทำให้ฉันรู้สึกอยากแต่งงานเจย์" คาร่าชม  คนถูกชมเขินจนต้องเมินหน้าหนี  "...ถ้ามีภรรยาอย่างคุณนะ"

เจย์ย่นคิ้ว  ไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายคิดอะไรถึงพูดเช่นนั้น  "ถ้าคุณไม่ว่าอะไร  ฉันขอพาเทย์เลอร์กลับก่อน  สาวบลอนด์ที่บ้านมันดุ"

คาร่าทำเหมือนอยากจะพูดอะไร  แต่กลับพยักหน้าและลุกขึ้นเดินไปหาเทย์เลอร์พร้อมเธอ  หล่อนเดินมาส่งเธอที่รถ  จูบลาเธอที่แก้ม

"แล้วเจอกันวันงานค่ะเจย์   แต่คืนนี้.. ถ้าเปลี่ยนใจ  โทรหาฉันได้นะ"

"โอเคค่ะ" เจย์ยิ้มรับ ไม่ตัดรอนหล่อนให้เสียมารยาท  หมุนพวงมาลัยพารถแล่นออกไปจากจุดจอด  และหันหน้ามองคนที่รู้สึกว่าจ้องเธออยู่นาน

"อะไร..  มีปัญหาอะไรกับฉันไอ้ขี้ยา" เทย์เลอร์หัวเราะ  น้องมันไม่ได้สะทกสะท้านอะไรกับคำที่เธอว่าสักนิด  ซ้ำยังยื่นหน้ามาจูบแก้มเธอให้กลิ่นบุหรี่  กลิ่นเหล้ามาติดหน้าเธอเสียอีก  ถ้าติดว่าต้องขับรถ  คงกระโดดเตะปากมันแล้ว  ไม่ทำแค่ผลักหัวแรงๆ อย่างนี้

"ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าแซมนึกยังไง  ถึงยอมแต่งกับแก" ว่าน้องไปพลางเอามือปาดแก้มตัวเองไปด้วย  เผื่อจะช่วยให้หายเหม็นได้บ้าง  ไม่อยากให้คนที่บ้าน  เข้าใจผิดว่าเธอไปสูบบุหรี่มา

"แหม..เจย์.. คนเราไม่จำเป็นต้องชอบอะไรเหมือนกันสักหน่อย  แซมไม่ใช่แดนของเจย์นะ"  เทย์เลอร์อธิบายพลางยักคิ้วกวนๆ ใส่พี่สาวที่กลอกตาเบื่อหน่ายกลับมา  "อีกอย่าง.. เจย์ไม่ได้รู้จักแดนมาก่อนหน้านี้สักหน่อย  เจย์จะรู้ได้ยังไงว่า  แดนไม่เป็นเหมือนที่ฉันเป็น"

เจย์ละสายตาจากถนนทันที  จริงอย่างที่เทย์เลอร์ว่า  เขาต่างหากที่รู้จักแดเนียลมาก่อน  พวกเขาอายุเท่ากัน  แซมด้วย  พวกเขาเรียนที่เดียวกัน

"เฮ้.. ขำๆ น่าพี่สาว..  แดนของเจย์เป็นเด็กดีเสมอต้นเสมอปลายอยู่แล้ว  ไม่ต้องเครียด"  เทย์เลอร์บีบไหล่พี่สาว  หัวเราะเบาๆ ก่อนจะทิ้งตัวลงเอนหลังกับเบาะ  เจย์มองน้องอย่างระวัง  ไม่แน่ใจว่าควรเชื่อเขาดีหรือไม่

"ถึงบ้านแล้วปลุกด้วยนะ ปวดหัว สงสัยฉันจะเมาบุหรี่  ไม่ได้สูบนาน"

อ้าปากจะค้าน  เธอยังอยากรู้อะไรอีกมากเกี่ยวกับแดเนียลสมัยก่อน  แต่น้องก็ปิดโอกาสเธอด้วยการหลับและกรนเบาๆ ไปเสียแล้ว

"ไอ้เด็กเวร.."  เจย์สบถ  ขบฟันหงุดหงิด  ส่ายหัวปลงและขับรถต่อไปอย่างเลือกไม่ได้  เอาไว้เธอค่อยมอมเหล้าน้องแล้วถามคราวหน้าก็ได้

............................................

"โอ้.. เหม็นเหล้าชะมัด"  แซมบ่นหน้าบูดระหว่างเข้ามาช่วยพี่สะใภ้แบกร่างภรรยาตัวเองที่แทบจะต้องลากออกมาจากรถ  โชคดีที่เธออยู่บ้านกับแดเนียลพอดีถึงเห็นเจย์ขับรถมาจอด

"เจย์เข้าไปก่อนก็ได้ค่ะ  เดี๋ยวฉันช่วยแซมพาเทย์ไปส่ง"  แดเนียลพูดขึ้นระหว่างมาขอรับน้ำหนักเทย์เลอร์คนละด้านกับแซม  เจย์พยักหน้าอย่างเสียไม่ได้  และมองตามหลังสามคนนั้นไปอย่างเป็นห่วง  แต่ก็เลือกจะเข้าบ้านไปตามที่อีกคนบอก  เธอก็แทบจะอ้วกเพราะกลิ่นเหล้าจากน้องเหมือนกัน

ถ้ามันเป็นแบบนี้ตอนที่เธอไปทำกิ๊ฟมาครั้งก่อน  เธอคงจะดีใจและรีบแจ้นไปเอาที่ตรวจครรภ์มาเช็กตัวเองแล้ว  หรือเธอควรจะเช็กล่ะ  เผื่อฟลุ๊ค

"บ้า.. ขืนท้องตอนนี้  ฉันคงถูกหาว่ามีชู้แหงๆ" เจย์ส่ายหน้าและตัดสินใจไปอาบน้ำสระผม  ล้างกลิ่นควันบุหรี่ที่ติดมาจากที่ร้านนั้น








"ขอบใจแดน  ฉันจัดการต่อเอง"

แดเนียลพยักหน้าหลังส่งเทย์เลอร์ลงนอนบนโซฟาได้สำเร็จ  "เอายาแก้ปวดหัวให้กินด้วยล่ะ"

"ไม่เป็นไร  เดี๋ยวจับกรอกอีกแก้วก็หายแล้ว  สงสัยกินน้อยไปหน่อย"  แซมแกล้งว่า  เอามืออุดปากเทย์เลอร์ที่บ่นอะไรไม่รู้เรื่องเอาไว้  แอบสงสัยอยู่เหมือนกันว่ากลิ่นที่ตัวเขาจะไม่ใช่แค่บุหรี่ธรรมดา  แต่เรื่องนี้ควรจะเคลียร์กันระหว่างพวกเธอก็พอ

"งั้นฉันไปก่อน.."

"เฮ้..  จะเล่าเรื่องวันนี้ให้เค้าฟังไหม"

ร่างโปร่งชะงัก  นิ่งไปสักพักก่อนจะหันมาหาเพื่อนรักที่ถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย  แดเนียลส่งยิ้มให้เพื่อน  "ไม่มีอะไรต้องปิด  ฉันไม่ได้ทำความผิดอะไร"

"แต่ว่า...."

"ฉันเล่าเอง  ดีกว่าให้คนอื่นมาเล่านะ  จริงไหม"

แซมฝืนพยักหน้าทั้งที่ไม่อยากจะเห็นด้วยนัก  มองตามหลังเพื่อนรักที่เดินห่างออกไปทุกทีแล้วถอนหายใจเฮือก  แต่เธอคงต้องเลือกดูแลคนตรงนี้ก่อนที่จะห่วงใคร

"เฮ้.. มาถอดเสื้ออะไรตรงนี้เล่า  ไปข้างบน!"  บลอนดี้ตวาดเมื่อหันกลับมาเจอเทย์เลอร์จัดการถอดแจ๊กเก็ตและรูดเสื้อเชิ้ตออกทางศีรษะเป็นที่เรียบร้อย  เหลือแค่บราเซียสีดำบนเรือนร่างน่าหม่ำ  เฮ้ย.. ไม่ใช่ตอนนี้สิ!

"มันร้อนแซม..  เธอลืมเปิดแอร์หรือเปล่าเนี่ย!"

แซมขมวดคิ้วไม่เข้าใจว่าอีกคนพูดบ้าบออะไร  "เทย์.. นี่มันหนาวจะตายอยู่แล้วนะ  เธอต้องถามถึงฮีทเตอร์มากกว่าสิ"  พยายามพูดแก้ให้ถูกต้อง  แต่ก็ต้องร้องห้ามอย่างตกใจเพราะอีกฝ่ายกำลังจะถอดกางเกงออกอีก

"พระเจ้า..  เทย์เลอร์!  เธอไปกินอะไรมา  บอกฉันมาเลยนะ"

เทย์เลอร์ชะงักเหมือนนึกอะไรบางอย่างได้  หล่อนมองเธอตาโตและโวยวายขึ้นมา  "ยัยพวกนั้นแอบเดาะยาใส่เหล้าฉันแน่ๆ  แซม..  ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ นะ  ฉันไม่ได้ตั้งใจจะกินมันเลย!  เธอต้องเชื่อฉันนะ  ฉันเลิกแล้ว  เลิกทุกอย่างจริงๆ"

บลอนดี้หรี่ตามองภรรยาอย่างไม่ไว้ใจและรีบยกมือห้ามก่อนที่หล่อนจะเขย่าเธอจนขย้อนอาหารมื้อเย็นออกมา  "โอเค..  ถ้าอยากให้เชื่อก็ลุกขึ้นมา  ห้ามถอดกางเกงด้วย"

เทย์เลอร์อ้าปากจะเถียง  แต่พอถูกชี้หน้าก็ยกมือขึ้นปิดปากทันที  หากท่าทางก็ยังไม่สู้ดี  ยืนเองไม่ตรงจนอีกคนถอนหายใจเฮือก 

"คบเพื่อนไม่รู้จักระวัง  ก็เป็นแบบนี้แหละ  ดีแค่ไหนแล้วที่เธอไม่ได้ทำอะไรพี่สาวตัวเอง"

"เจย์จะได้ถีบฉันตกรถน่ะสิ" 

แซมหัวเราะอย่างอดไม่ได้  จินตนาการภาพนั้นออกทันที  เทย์เลอร์ทำท่าสยองแบบนี้  เธอแทบไม่ต้องคิดว่า  หล่อนพูดเกินเลย  "โดนบ้างก็ดีเหมือนกันนะ  ฉันจะได้หมดภาระ"

"แซม!" คนเมางอแง  แต่ต่อมาก็ยิ้มออกเมื่ออีกคนย่อตัวลงตรงหน้าและสั่งให้ปีนขึ้นขี่หลัง  สองแขนเรียวโอบรอบคอคนรักที่แบกตนขึ้นบันไดบ้านอย่างไม่บ่นสักคำ

"เฮ้.. รู้ไหม.. เจย์คงรับไม่ได้แน่  ถ้าแดนเป็นแบบฉัน" เทย์เลอร์เอ่ยขึ้นลอยๆ  ไม่ได้ตั้งใจจะต่อว่าหรือกล่าวหาใคร  หากคนฟังกลับเก็บมันไปคิดและนึกห่วงเพื่อนขึ้นมาแปลกๆ

โอ.. แต่เธอควรจะเชื่อคนเมาหรือไง?   




....................................


โอเค  มาได้สักที  คิดถึงกันมากไหมคะ  :58:

ก็อยากจะมาบ่อยๆ อยู่ค่ะ  แต่บางครั้งมันก็ตันเหมือนกันนะ  (แบบว่าไปคิดพล็อตเรื่องอื่นได้น่ะสิ)  :42:

ตอนนี้มีแขกรับเชิญมาอีกแล้วนะคะ  อยากให้มาบ่อยๆ  หรือเปล่า  แต่อย่ามาบ่อยเลยนะคาร่า  เดี๋ยวขโมยซีนคนอื่นไปหมด  ฮ่าๆๆ  :28:

ขอบคุณที่รอการกลับมาของเราค่ะ  แล้วจะมาอีกนะคะ  :44:

Rating: This article has not been rated yet.
***************

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น
anhann
นักเขียน
ขาประจำ
****
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 174



ดูรายละเอียด เว็บไซต์ อีเมล์
10 กรกฎาคม 2015 เวลา 18:13:27
จะเป็นไรหรือไม่เป็นไม่รู้ค่ะ  รอติดตามต่อไปนะคะ  อิอิ

ขอบคุณที่มาให้กำลังใจกันจ้า  :44:

09 กรกฎาคม 2015 เวลา 22:44:55
แดนเคยเกเรเหรอเนี่ย ไม่น่าเชื่อ :66:
แต่ตอนนี้กลับตัวเป็นเด็กน่ารักของเจย์แล้ว
ก็คงไม่เป็นไรหรอกเนอะเจย์(หวังว่า)5555

รอตอนต่อไปนะคะ สู้ๆ :08:
แสดงความคิดเห็น