web stats

ข่าว

 


Sparkle (แฟนฟิค) - ตอนที่ 6 เรา...สองสามคน

โพสต์โดย: anhann วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2017 เวลา 20:44:40 อ่าน: 823



ตอนที่ 6 เรา...สองสามคน



แทยอนรู้สึกประหลาดแต่เป็นในทางที่ดี  การมองดูคริสตัลคาบซองถุงยางไว้ในปากก่อนจะฉีกมันแล้วสวมแบบนี้เป็นอะไรที่เร้าใจที่สุด  แต่ช่วงที่ระทึกใจที่สุดก็คงเป็นตอนอาวุธลับสวมเกราะนั่นแทงสวบเข้ามาในตัวเธออย่างแม่นยำทำให้เธอต้องจิกบ่ากว้างๆ ที่มีรอยสักหมาป่าประทับอยู่เป็นสัญลักษณ์ยืนยันว่าทำไมผู้หญิงถึงทำแบบนี้กับเธอได้

คริสตัลจับบั้นเอวเธอไว้ระหว่างเคลื่อนกายเข้าหาอย่างชำนาญการ  แผ่นหลังของเธอก็กระแทกผนังห้องที่ฉาบไปด้วยแสงสลัวแห่งนี้เป็นจังหวะราวกับเพลงที่เพราะที่สุดในโลก  ริมฝีปากนุ่มกดจูบลงมารุนแรงราวกับจะบดขยี้เธอให้แหลกขณะเดียวกันก็มีมือล่องหนของใครมาบางคนมากอบกุมเต้าถัน  บีบเคล้นหนักหน่วงคล้ายหมายจะเอาชีวิต  แต่กลับทำให้เธอมีอารมณ์มากขึ้นเสียอย่างนั้น  แล้วเจ้าของมือนั่นก็ย้ายร่างมาแบกรับน้ำหนักเธอแทนผนังห้อง 

ดูไปดูมาก็คล้ายเธอกำลังถูกรุมข่มขืนอยู่ด้วยผู้ชายสองคน  เพียงแต่เธอสมยอมพร้อมใจกับพวกเขา  ยังไงเธอก็เกิดมาเพื่อทำหน้าที่แบบนี้อยู่แล้ว  แล้วถ้าเลือกได้เธอก็ขอเลือกสองคนนี้ก็แล้วกัน  พวกเขาเหมือนฝาแฝดที่รุมเล่นกับตุ๊กตาตัวเดียวกันอย่างสนุกสนาน  ขออย่างเดียวอย่าฉีกแขนฉีกขาตุ๊กตาก็พอ  เพราะตุ๊กตาตัวนี้เจ็บเป็น  ตายเป็นนะเว้ย!

เราสามคนอยู่ในห้องพักด้านหลังของไนต์คลับที่คริสตัลบอกว่าเป็นหุ้นส่วนใหญ่  พวกเราไม่ได้พูดอะไรกันมาก  แค่สองคนนั้นคุยตกลงกันเสร็จ  มันก็เริ่มต้นขึ้น  แล้วเธอก็รู้สึกดีใจยังไงไม่รู้ที่เป็นคริสตัลซึ่งกำลังทำให้เธอร้อนจนตัวแทบระเบิดถึงจะมียุนอาคอยช่วยอยู่ด้วยก็ตาม  ยังไงคนที่เธอกอดรัดทั้งแขนและช่วงล่างก็เป็นเจ้าหมาป่าตาสองสีจอมกวนที่เธอชอบให้กวน

คริสตัลพาเธอมาลงเตียง  ให้นั่งบนตักซึ่งเด็กมันมียุนอาซ้อนหลังอยู่อีกทีเพื่อที่เราสามคนจะมีความสุขพร้อมกันได้  ขณะที่อาวุธลับของอัลฟาขยับเข้าขยับออกในตัวเธอตามจังหวะการเคลื่อนขึ้นลงของเธอเอง  ปากของคริสตัลกับยุนอาก็ประสานจูบแลกลิ้นกันอยู่ไปด้วย  มือมากความสามารถของเจ้าหมาดำก็ทำหน้าที่เอาใจคนรักของตัวเองไปพลาง  ทำให้ทั้งห้องดังระงมไปด้วยเสียงแห่งความพึงใจของพวกเรา  เธอแทบสลบในยกแรกที่ถึงสวรรค์  แต่มันยังไม่จบแน่นอน  เพราะยังไม่ทันจะได้หุบขา  เธอก็พบตัวเองถูกร่างที่ใหญ่กว่าคนเมื่อกี้ทาบลงมาแล้ว  กระนั้นความตกใจมันก็ไม่ได้อยู่ที่เธอกำลังโดนยุนอากระแทกใส่อยู่  เนื่องจากรู้ชะตาตัวเองอยู่แล้วว่าถ้ามากับอัลฟาสองตัวจะต้องโดนอะไรบ้าง  ก็คงไม่ต่างจากมากับผู้ชายสองคนที่เป็นไบเซ็กซ์ชวลละมัง

"เธอไม่ท้องเพราะฉันหรอก  จะใส่ทำไมให้เปลือง  ใช่ไหม"  ยุนกระซิบข้างหูแทยอนก่อนโถมตัวลงมาอย่างเต็มที่  เธอร้องซี้ดตอนโดนเล็บคมๆ ข่วนแควกที่แผ่นหลัง  "ไม่ค่อยได้ใช้งานสินะ  ยังคับอยู่เลย"

"หุบปาก  แล้วก็ทำให้เสร็จๆ ไปเหอะน่า"  แทยอนว่าอย่างไม่พอใจ  เพราะคิดว่าอีกฝ่ายดูถูกเธอที่ไม่มีใครเอา  หากอารมณ์ของเธอก็เปลี่ยนไปทันทีที่อีกฝ่ายยิ้มหวาน  --  ให้ตายเถอะ  มีผัวสองคนก็ยอมแล้ว  เธอเสียอะไรตรงไหน  ได้กำไรเห็นๆ  F*ck me hard , harder, harder.  ในหัวเธอดัดแปลงเพลงนี้ขึ้นมาเองเฉยเลย  ขอโทษด้วยนะ  อะรีอานา...

"เธอตัวเล็ก  แต่เอ็กซ์ดีนะ"  ยุนอายังไม่หยุดพูด  แล้วก็ไม่ได้หยุดโยกตัวเองเข้าใส่แทยอนด้วย  แต่แทยอนก็ด่าเธอพูดมากไม่ได้แล้ว  เพราะคริสตัลจัดการอุดปากเจ้าหล่อนด้วยจูบอย่างที่เธอเห็นแล้วอดอิจฉาไม่ได้  แต่ก็ใช่ว่า  พวกเธอจะไม่เคยจับสาวๆ คนอื่นมาทำแบบนี้ด้วยกันสักหน่อย  และถ้าคริสตัลใส่ถุงยางแบบนี้  ก็หมายความว่ายังไม่ได้เลือกแม่ของลูก  แล้วทำไมเธอถึงนึกสงสารจิ้งจอกเบต้าตัวนี้ขึ้นมาแปลกๆ นะ

เพราะสายตาที่มองคริสตัลอย่างโหยหาแบบนี้หรือเปล่า

แทยอนจิกทิ้งไหล่กับหลังของยุนอาอย่างแรงเมื่อแรงกระแทกครั้งนี้ของอีกคนทำให้เธอถึงจุดนั้น  เธอไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรเขาแต่เขาก็หลั่งเต็มที่อยู่ในตัวเธอ  มันมากมายจนส่วนที่เก็บกักไว้ไม่ได้ไหลล้นออกมาเปื้อนที่นอน  ร่างของเขากระตุกสั่นไม่ต่างจากเธอ  หากยังอุตส่าห์ส่งยิ้มล้าๆ มาให้ก่อนหันไปรับจูบจากคริสตัลที่ถ้าเธอมองไม่ผิดไปเพิ่งจะไล้เลียเก็บกวาดสิ่งเลอะเทอะที่คนรักตัวเองทำไว้ไป  ถ้านี่เป็นเวลาปกติเธอคงจะคิดว่ามันสกปรก  แต่ตอนนี้มันคือความเซ็กซี่ที่ทำให้เธอเกิดความต้องการอีกครั้ง

"ยังไหวหรือเปล่าคะ"  คริสตัลถาม  เหงื่อบนใบหน้ากับดวงตาปรือๆ หยาดเยิ้มไปด้วยอารมณ์รักที่ยังครุกรุ่นอยู่ในตัว  ช่างดูดีจนแทยอนพยักหน้าแทบจะทันทีราวกับผู้หญิงมักมาก  แล้วเราก็สลับตำแหน่งกันอีกโดยมีถุงยางอีกกล่องถูกแกะอย่างรวดเร็ว  นั่นทำให้แทยอนดีใจและเสียใจในคราวเดียวกัน  ส่วนที่ดีใจคือครั้งนี้คริสตัลจะเป็นคนเอาเธอ  แต่ส่วนที่เสียใจก็คือ  เธอรู้แล้วว่านี่เป็นแค่กิจกรรมสนุกๆ อีกครั้งหนึ่งของเด็กมันเท่านั้น 

คริสตัลคงกลัวเธอท้องแล้วต้องรับผิดชอบ  และเขาไม่พร้อมจะรับมัน

"ถ้าไม่ไหวก็บอกได้นะ  ฉันไม่บังคับคุณหรอก"

แทยอนพยักหน้าอีกที  เธอรับรู้และยอมรับมัน  เธอเลือกมันเอง  ไม่มีใครเอาปืนหรือมีดไปจี้เธอให้ตามสองคนนี้มาสักหน่อย 

"เราจะทำแบบนี้กันทั้งคืนเลยหรือเปล่า"  เธอถาม  คริสตัลไม่ตอบ  เอาแต่ยิ้มตาพราวระยับ  แล้วก็เสียบเธอไปพลางจูบกับอีกคนที่ยื่นมือมาขยำนมเธอด้วย

อา...อัลฟาเกย์สองตัวนี้สวยชะมัดยาด  เธอจะต้านทานยังไงไหว

......................................................

เจสสิก้าร้องกรี๊ดตกใจเมื่อก้าวลงบันไดบ้านลงมาจนจะถึงขั้นสุดท้ายแล้วโดนอุ้มจนตัวลอย  เธอมัวแต่มองโทรศัพท์มือถือของตัวเองอยู่เลยไม่รู้ว่าน้องตัวโตกว่าเดินเข้าบ้านมาด้วยท่าทางร่าเริงเกินปกติ  แถมยังมาแกล้งอุ้มเธอแบบนี้ด้วย 

"คริส  ไม่เล่น"  เธอดุ  แต่ความไม่จริงจังกับรอยยิ้มมุมปากก็ทำให้คริสตัลกดจมูกมาฟัดแก้มเธอราวกับเธอเป็นผู้หญิงของเขา  ก็นั่นแหละ  เธอเคยบอกแล้วไงว่าถ้าไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ  เธอคงไม่ต้องไปหาแฟนที่ไหนแล้ว

"อารมณ์ดีมาจากไหนเนี่ย  แล้วเมื่อคืนไม่ได้กลับบ้านใช่ไหม"

"นั่นไง  แม่คนที่สองเริ่มปฏิบัติการแล้ว"  คริสตัลหยอกเย้า  เอาจมูกไถแก้มพี่สาวอีกทีก่อนวางร่างบางที่เบาเกินกว่าคาดลงพื้นตามคำขอดุๆ

"ไปไหนมา"

"ค้างไนต์คลับไง  เจสซี่จะได้ไม่หนวกหู"

เจสสิก้าได้คำตอบทันทีว่าน้องไปทำอะไรมา  "แล้วยุนอยู่ด้วยหรือเปล่า  ไม่ใช่หายไปคนเดียวนะ"

"อยู่ด้วยกันค่ะ" 

เสียงยุนอาตอบมาจากประตูทางเข้าห้องโถง  ใบหน้าใสดูปลั่งเปล่งไม่ต่างจากน้องของเธอ  ไม่รู้ควรอิจฉาน้องหรือรีบไปหาคนมาเป็นแฟนบ้างดี

"งั้นก็ดีแล้ว"  เจสสิก้าพึมพำ  แล้วเดินนำไปยังห้องอาหาร  สองคนด้านหลังคุยซุบซิบอะไรสักอย่างแต่มันก็ดูปกติจนเธอไม่ได้สนใจ  พอมาถึงโต๊ะ  ซันนี่ก็นั่งอ่านหนังสือพิมพ์รออยู่แล้วเหมือนเคย  ยกเว้นเรื่องเม้าท์ของวันนี้

"เด็ดนะยะพวกเธอสองคน  ฉันควรจะชมว่าพวกเธอเลวดี  หรือเก่งดีนะเนี่ย"  ผู้ช่วยที่ถือเป็นมือซ้ายของจ่าฝูงเอ่ยขึ้นมา  ดวงตาสีเขียวจัดจ้องอยู่กับยุนอาและคริสตัล  โดยอยู่ที่ยุนอานานกว่าเนื่องจากอยู่ในฐานะใกล้เคียงกันในฝูง  ยุนอาอาจจะเหนือกว่านิดหน่อยเพราะเป็นมือขวาของเจสสิก้า  บวกกับเป็นที่ปรึกษาด้วย

"เธอพูดเรื่องอะไรเหรอ"  ยุนอาทำไม่รู้ไม่ชี้  เลื่อนเก้าอี้ตรงหัวโต๊ะให้เจสสิก้าและตัวถัดมาให้คริสตัล  แล้วตัวเองที่นั่งข้างคริสตัลอีกที  ซันนี่ก็นั่งอยู่ตรงข้ามเธอพอดีเป๊ะ

"อย่ามาทำเป็นไม่รู้เรื่อง  นั่นเป็นเรื่องส่วนตัวก็จริง  แต่เรื่องส่วนตัวก็กระทบกับเรื่องอื่นๆ ได้เหมือนกันนะ  ฉันขอเตือน"

"เดี๋ยว  นี่มันเรื่องอะไรกัน"  เจสสิก้าเอ่ยขัดขณะที่ยุนอาอ้าปากจะแย้ง  คุณที่ปรึกษาหน้าเจื่อนไปหน่อยเมื่อถูกเธอจ้อง  ส่วนน้องสาวข้างๆ กลับไม่มีท่าทีจะรู้สึกรู้สมอะไร  "คริส?  เธอรู้ไหม"

"เมื่อคืนฉันนอนกับแทยอน  ยุนด้วย"  คริสตัลตอบ  แล้วยักไหล่เมื่อเห็นพี่สาวทำท่าตกใจ  "หล่อนสมยอมกับเราเองนะ  เราไม่ได้ขืนใจ  สาบานได้"

"ประเด็นมันไม่ได้อยู่ตรงนั้นมั้งคะ  นายน้อย"  ซันนี่เอ่ยอย่างอ่อนใจ  ทิ้งหนังสือพิมพ์มาถูนิ้วกับขมับตัวเอง  ขณะที่เจสสิก้าตัวชาจนนึกอะไรไม่ออก  คราวนี้น้องของเธอทำเรื่องใหญ่เกินไปหรือเปล่า

"เธอก็เป็นไปด้วยนะ  ยุน"

"ฉันให้หล่อนเซ็นสัญญาแล้วเหมือนรายอื่นๆ"  ยุนอาพูด  คริสตัลก็พยักหน้าหงึกหงักไปกับแฟน  พลางเคี้ยวเนื้อสเต็กที่ยังดิบๆ อยู่ไปด้วย 

"แต่ว่า..."

"ฉันจะรับผิดชอบเอง  ถ้าเกิดอะไรขึ้น  โอเคไหม" 

ซันนี่อ้าปากค้าง  ตกใจไม่น้อยที่ครั้งนี้ยุนอาไม่ยอมลงให้เธอ  แถมยังไม่ฟังความเห็นเช่นทุกครั้งด้วย  แต่ก็พอเข้าใจได้  ยุนอาตามใจคริสตัลจะตาย  เวลารักใครแล้วก็เป็นเสียแบบนี้  แทบจะยกชีวิตใส่ถาดประเคนให้เขาไปเลย  ตอนกับเจสสิก้าก็เหมือนกัน  เพื่อนเธอเคยคิดจะพาว่าที่จ่าฝูงหนีไปด้วยซ้ำ

โชคดีแล้วที่ไม่ได้ทำ  เพราะเขาคงจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิตแน่ๆ

"โอเค  งั้นจบ  ฉันจะไม่ยุ่งเรื่องนี้อีก"

"แทยอนไม่ทำแบบนั้นหรอกค่ะ  ซัน"  คริสตัลเอ่ยขึ้นมาหลังจากเงียบมานาน  ซันนี่ไม่แน่ใจว่านายน้อยของตนเอาความมั่นใจนี้มาจากไหน  แต่มันอาจจะมีมูล  เพราะจากที่หน่วยข่าวกรองที่เธอดูแลอยู่ส่งข่าวมา  รองหัวหน้าฝูงแลนดอนก็มีท่าทีชอบพอสมิธคนนี้อยู่มาก

"ก็ดีค่ะ  ฉันแค่กลัวปัญหาเกี่ยวกับมิตรภาพระหว่างฝูงของเราเท่านั้น  ถ้าได้ยินแบบนี้แล้ว  ฉันก็จะได้เลิกกังวล"

"ฉันจะไม่ทำให้คุณเดือดร้อนค่ะ"  คริสตัลรับปากพร้อมยิ้มหวาน

"กินสิ  เจสซี่  เนื้อนี่นุ่มมากเลย"  เธอหันมาหั่นสเต็กใส่จานให้พี่สาวที่ยังนั่งอึ้งคล้ายยังย่อยข้อมูลไม่ทัน  ปลายนิ้วเกลี่ยแก้มเจสสิก้าเบาๆ จนพี่ได้สติแล้วยิ้มให้เธออย่างประหม่า  แก้มแดงเรื่อ

"ถ้าเผื่อเจสซี่อยากรู้ว่ามันนุ่มมากแค่ไหน  ก็ต้องไปลองเองนะ"

เจสสิก้ากะพริบตา  แล้วย่นคิ้วมองน้องอย่างไม่เข้าใจ  แต่เธอแน่ใจอยู่อย่างหนึ่งว่ารอยยิ้มแบบนี้ของคริสตัล  แปลว่าเรื่องที่พูดเมื่อกี้ไม่ได้เกี่ยวกับเนื้อสเต็กแน่นอน

........................................................

ซอฮยอนมองท่าเดินแปลกๆ ของแทยอนที่เดินนำหน้าอยู่แล้วหันมามองยูริซึ่งเดินคู่อยู่ด้วยกัน  คุณทนายหมีอมยิ้มคล้ายกับรู้ว่าเธอสงสัยอะไร

"ฟานี่คงไม่เห็นมั้งนั่น"  ยูริกระซิบเบาๆ  พลางมองทิฟฟานี่ที่ยังชวนรองหัวหน้าคุยตามปกติ  ซอฮยอนจึงทำหน้าอ๋อขึ้นมาทันที  "เงียบๆ เอาไว้ละ  เดี๋ยวมันจะอาย"

"ค่ะ" น้องเล็กรับปากแต่ความอยากรู้ก็ยุบยิบอยู่บนริมฝีปาก  "ใครคะ  พี่แทมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่  แล้วเป็นแบบพวกเราหรือเปล่า"

"แทยอนไม่สนใจมนุษย์หรอก  มันเสี่ยงไป  แต่ก็บอกไม่ได้เหมือนกัน  ว่านั่นจะเรียกแฟนได้ไหม"

"อ้าว  ทำไมล่ะคะ"

"ชู่ววว..." ยูริเอ็ด  เพราะซอฮยอนเสียงดังเกินไปจนแทยอนเหลือบตาเขียวปั๊ดมาจ้อง  ข่มขู่ให้พวกเธอหุบปากโดยเฉพาะเธอที่รู้เรื่องเมื่อคืนดีที่สุด  ยกเว้นเจ้าตัว...สามคนนั่นน่ะ

"จะเสียงดังทำไม"

"ก็ฉันอยากรู้"  ซอฮยอนแย้งหน้ามุ่ย  ผิดกับลุคผู้ช่วยผู้จัดการบริษัท  อิมพอร์ต - เอ็กซ์พอร์ต  ที่ทำมาหลายปีหลังจากเรียนจบ

"พวกสมิธน่ะ"  ยูริตอบอย่างเสียไม่ได้  ถ้าไม่พูดน้องก็คงจะถามเธอทั้งวันจนไม่เป็นอันทำอะไร  ต่อให้เธอไปทำงานในอีกบริษัทแล้วก็ตาม

"ว้าว  จริงเหรอคะ!"  น้องเล็กเผลออุทานเสียงดังอีกครั้ง  แล้วครั้งนี้รองเท้าส้นเข็มสีแดงแปร๊ดก็ถูกปามาโดนหัวยูริจนมึน

"แท!  นี่มันรองเท้านะ"  ยูริโวยวาย  มองหน้าแดงก่ำของแทยอนสลับกับรองเท้าบนพื้นที่สีแทบไม่ต่างกัน  แล้วรองหัวหน้าจ่าฝูงก็เดินตรงปรี่เข้ามาหาเธออย่างไม่แคร์ว่าจะทุลักทุเลแค่ไหน  แทยอนหยิบรองเท้าขึ้นสวมแล้วขยี้ส้นแหลมๆ ของมันลงบนเท้าของเธอ  ความเจ็บแผ่ซ่านจากเท้าข้างนั้นมาจนถึงสมองเธอเลยทีเดียว  แต่ก็ยังอุตส่าห์ได้ยินเสียงกระซิบมุ่งร้ายฝากไว้ก่อนที่ฝ่ายนั้นจะจากไปพร้อมกับทิฟฟานี่ที่ถูกกระชากตัวปลิวอย่างที่ไม่น่าจะเป็นไปได้เลย

"เจ็บไหมคะนั่น"  ซอฮยอนถามอย่างเป็นห่วงเมื่อเห็นพี่หมีน้ำตาเล็ด  เธอคว้าตัวยูริมากอดปลอบใจ  แต่ครู่เดียวก็ต้องผลักออกเพราะมืออยู่ไม่สุขของอีกฝ่ายที่มาบีบก้นเธอ

"เอาอีกข้างไหมคะ  พี่ยูล"

"โอ ไม่จ้ะ  พี่ขอโทษ  พี่แค่ลืมตัวไปหน่อย"  ยูริละล่ำละลักขอโทษน้อง  ซอฮยอนจึงใจดีช่วยพยุงเธอไปที่รถ  แต่ระหว่างที่เดินกันอยู่  เธอก็อดคิดถึงเรื่องเมื่อคืนไม่ได้  เธอคิดถูกหรือเปล่านะ  ที่ปล่อยให้แทยอนทำแบบนั้น

..........................

ทิฟฟานี่เงยหน้าขึ้นจากเอกสารที่เข้าบริษัทมาเซ็นตามวาระประจำ  เธอมองเพื่อนที่นั่งอยู่อีกฟากของโต๊ะอย่างสงสัย  ไม่แน่ใจว่าเคยเห็นแทยอนเป็นแบบนี้หรือเปล่า  เพราะเพื่อนอมยิ้มแปลกๆ  ตลอดเวลาที่นั่งอยู่กับเธอทั้งที่ไม่ได้คุยอะไรกันสักเท่าไหร่  ส่วนใหญ่เรื่องที่คุยก็เป็นเรื่องงานซึ่งไม่น่าจะทำให้ยิ้มแบบนั้นได้เลย  แล้วก็ยังเรื่องที่ทะเลาะกันเล็กๆ กับยูริที่บ้านก่อนจะมาบริษัทอีก  เรื่องนั้นก็ยังไม่เล่าให้เธอฟัง

"นี่ มีอะไรก็เล่าให้ฟังบ้างสิ" เธอตัดสินใจถาม  มือหนึ่งเท้าคาง  อีกมือควงปากกาเซ็นงานเล่น  แทยอนมองเธอคล้ายตกใจ  พอตั้งตัวได้ก็ส่ายหน้า

"เธอไม่เห็นฉันเป็นเพื่อนเหรอเนี่ย  น่าเสียใจจัง"  ทิฟฟานี่ดัดเสียงให้ฟังดูเสียอกเสียใจจริงๆ  แล้วก็แอบยิ้มเมื่อเพื่อนเริ่มมีอาการร้อนรน  ถึงจะรู้ว่าเธอแสดงละครเก่ง  แทยอนก็ตกหลุมพรางเธอเสมอนั่นแหละ

"ปละ  เปล่าซะหน่อย  แค่ไม่มีอะไรจะเล่า"

"แล้วที่หนีไปเที่ยวกับยูลมาเมื่อคืนล่ะ  ได้ข่าวว่ากลับเช้ากันเลย  สนุกกันมากสินะ" 

"ก็... ก็...อืม"  แทยอนตอบเสียงเบา  หน้าแดงเถือกไปถึงลำคอ  นั่นจึงทำให้ทิฟฟานี่ปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปไม่ได้เลย

"เธอมีแฟนแล้วเหรอ  โอ้  ฉันดีใจด้วยจริงๆ เลย"  เธอยื่นมือจะไปจับเพื่อแสดงความยินดีกับเพื่อนที่โสดมานานจนคิดว่าจะขึ้นคาน  แต่แทยอนกลับมองมือเธอราวกับมันมีเชื้อโรคติดอยู่  "เฮ้  ฉันสะอาดนะ"

"แต่ฉันไม่สะอาด  ฟานี่"  จิ้งจอกสาวตอบ  รู้สึกผิดขึ้นมาจนคิดว่าตัวเองไม่ดีพอสำหรับการเป็นรองหัวหน้าหรือได้รับการไว้ใจขนาดนี้

"โทษทีนะ  ทำงานต่อเถอะ"

ทิฟฟานี่มองมือที่ว่างเปล่าของตัวเอง  แล้วดึงมันกลับมาอย่างเก้อๆ 

"ตามใจเธอละกัน  แต่ถ้าอยากคุย  ฉันยังอยู่ตรงนี้นะ" 

"ขอบใจ"

จ่าฝูงแลนดอนพยักหน้า  มองคนที่ถอนหายใจยาวเหยียดเปลี่ยนท่าทีจากอมยิ้มเป็นเครียดไปแล้ว  อย่างนึกกังวล  เธอเพิ่งนึกออกเรื่องที่ยูริคุยด้วยวันนั้น  ถ้ามันเป็นจริงแบบที่คิด  ก็หวังว่ามันคงไม่กระทบกระเทือนกับงานหรือความสัมพันธ์ระหว่างฝูงของเธอกับสมิธ  แต่แทยอนก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว

ทิฟฟานี่สะดุ้งเล็กน้อยเพราะเสียงสัญญาณอินเตอร์คอมที่ดังขึ้นขณะเธอกำลังเหม่อ  เธอกดรับมัน  แล้วเสียงเลขาหน้าห้องก็แจ้งเรื่องน่าแปลกใจอีกเรื่องออกมา

"คุณเจสสิก้า จอง สมิธขอพบค่ะ  ท่านประธาน"

เธอเห็นแทยอนชะงักค้าง  หน้าถอดสีเป็นซีดขาวเมื่อประโยคดังกล่าวดังก้องไปทั้งห้อง  เห็นทีคงไม่ผิดจากที่คิดไว้แน่แล้ว

"ฉันจะออกไปพบเธอเอง  ช่วยจัดห้องรับรองไว้ให้ด้วยค่ะ  มอลลี  ขอบคุณค่ะ"  ทิฟฟานี่กรอกเสียงตอบลงไป  แล้วดึงนิ้วออกมาจากอินเตอร์คอม  เปลี่ยนมานั่งกอดอกมองเพื่อนสนิทที่รักเหมือนพี่สาว  จ้องจนแทยอนอยู่ไม่สุข

"โอกาสสุดท้าย  แทแท"  เธอพูด  แทยอนหน้าแดงสลับขาว  เหงื่อไหลพรากเป็นทางจากไรผม  แล้วพยักหน้าอย่างจำยอม

"เมื่อคืนฉันนอนกับน้องสาวหล่อนมา  ที่ปรึกษาของหล่อนด้วย"

"โอ้  พระเจ้า!"  ทิฟฟานี่อุทาน  ยกมือขึ้นทาบอก  ขนาดทำใจไว้แล้ว  เธอยังอดตกใจไม่ได้เลย  "ให้ตายเถอะ  แทยอน!"

"พอๆ  ฉันโตจนจะแก่ตายแล้วนะ  ฉันรู้ตัวว่าทำอะไรอยู่  ไม่มีใครบังคับให้ฉันทำ  ไปคุยกับหล่อนเถอะ  ถ้าหล่อนถามก็บอกตามนั้นแหละ"

จ่าฝูงแลนดอนนั่งอึ้งไปครู่ใหญ่แล้วเลื่อนเก้าอี้ออกลุกขึ้นยืน  เดินอ้อมมาหาคนที่นั่งสีหน้าไม่ดีอยู่  เธอก้มลงจุ๊บแก้มแทยอนเบาๆ

"ไม่ต้องกลัวนะ  ฉันจะไม่ให้ใครมารังแกเธอได้แน่ๆ"

แทยอนยิ้มให้เพื่อนอย่างซึ้งใจ  มองตามหลังทิฟฟานี่ไปจนลับตา  แล้วถอนหายใจเฮือกอย่างรู้สึกผิด  เธออายจนไม่กล้าจะบอกเพื่อนไปตามตรง  ว่าเธอชอบอัลฟาสองตัวเมื่อคืนนี้มากแค่ไหน  ต่อให้ต้องนั่งปวดเอวอยู่ทั้งวันนี้  มันก็ยิ่งกว่าคุ้มเสียอีก

.......................................

ทิฟฟานี่ผลักประตูห้องรับรองและก้าวเข้าไปทันทีด้วยคิดว่าเธอควรจะรีบไปเจอตัวคนที่ไม่รู้มีญาณทิพย์หรือไง  ถึงได้รู้ว่าวันนี้เธออยู่ที่นี่ทั้งที่ไม่ได้นัดแนะกันมาก่อน  หากขาเธอก็ชะงักกึกกลางคันก่อนถึงที่หมายเพราะแขกของเธอไม่ได้อยู่ตามลำพัง  เจสสิก้ามีผู้หญิงตัวสูงใส่สูทเคร่งขรึมยืนค้อมตัวอยู่ตรงหน้า  ร่างนั้นอาจจะไม่ได้ใหญ่มากแต่ก็บังร่างเล็กๆ ของจ่าฝูงสมิธที่นั่งอยู่จนแทบมิด  ท่าทางของพวกเขาทำให้เธออดคิดอกุศลไม่ได้เลย

"อะแฮ่ม"  เธอตัดสินใจกระแอมแบบดังๆ  แล้วผู้หญิงตัวสูงก็ผละออก  หันมาสบตาเธอด้วยดวงตาสีฟ้าเข้มอันสดใส  ให้ตายเถอะ  ถ้าไม่ติดว่าหมั่นไส้  เธอคงชอบมันไปแล้วแหละ  "ขอโทษที่ให้รอค่ะ"

เจสสิก้าพยักหน้าตอบรับด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร  แล้วหันไปพูดกับยุนอาประมาณว่า  "เนคไทยังเบี้ยวอยู่เลย  จัดให้ดีหน่อย"  พอที่ปรึกษาขอตัวหมุนไปหลบมุมจัดการกับมันเอง  ผู้มาเยือนก็หันมาประสานสายตากับเธอบ้าง

"ขอโทษด้วยที่มาโดยไม่ได้นัดก่อน  และต้องขอโทษด้วยที่ต้องถามเรื่องเธอจากคุณยูริ" 

ทิฟฟานี่แทบจะร้องอ๋อออกมา  เธอเริ่มเชื่อแล้วว่าการส่งยูริไปอยู่สมิธเป็นเรื่องที่มีประโยชน์  แต่ไม่รู้ว่ามีกับใครกันแน่  เพราะเท่าที่เห็น  เจสสิก้าเล่นใช้งานคุณทนายหมีคุ้มเสียเหลือเกิน

"ไม่เป็นไร"

ใช่...ก็ต้องไม่เป็นไรสิ  เธอจะพูดอย่างอื่นไปมากกว่านี้ได้ยังไง  ถ้ายังมีเสือขาวตัวโตยืนคุมอยู่แบบนี้  และเจสสิก้าก็คงรู้จากท่าทีของเธอก็เลยหันไปบอกให้ยุนอาออกไปรอข้างนอกก่อน  บรรยากาศความอึดอัดในห้องรับรองจึงค่อยๆ ผ่อนคลายลง

"แล้วมาถึงนี่มีเรื่องอะไรล่ะ  อย่าบอกนะว่า  คิดถึงฉัน"  ทิฟฟานี่เปิดเรื่องทันที  แล้วผู้หญิงตรงหน้าก็หูแดงทันทีเช่นกัน  น่ารักชะมัดเลย 

เฮ้ย  เธอคิดแบบนี้กับหล่อนได้ยังไงฟานี่  หล่อนเป็นศัตรูนะ  ใช่เหรอ?

"ฉันจะมาพูดเรื่อง...  อืม..."  เจสสิก้าเริ่ม  แล้วก็พูดไม่ออกเสียเอง  แต่ยังหวังจะให้อีกฝ่ายเข้าใจจุดมุ่งหมายของเธอ  ทิฟฟานี่ก็อยากจะแกล้งต่ออีกสักหน่อย  แต่บอกเลยว่าเห็นหน้าตาสวยผสมน่ารักแบบนี้แล้วทำไม่ลง

"ถ้าจะเป็นเรื่องคนของเธอกับคนของฉัน  มันก็ไม่มีอะไรนี่  เรื่องปกติ"

"ปกติเหรอ"  จ่าฝูงสมิธถามอย่างไม่อยากเชื่อ  "แน่ใจนะ?"

"ใช่  คนของฉันไม่เอาเรื่องน่ะ  มันเป็นความพอใจของทั้งสองฝ่าย"  นายใหญ่แลนดอนตอบ  "แต่ถ้าเธอจะปรามๆ น้องกับที่ปรึกษารูปหล่อตะกี้สักนิดนึง  ก็ดีนะ  ฉันไม่อยากให้เรามีปัญหากันในอนาคต"

"แน่นอน  เพราะที่มีอยู่ก็เยอะพอแล้วละ"  เจสสิก้าตอบหน้าตาย  แต่นัยน์ตาสีเทาหม่นฉายแววประหลาดอย่างที่คนมองเริ่มระแวง  มองลอกแลกซ้ายขวา  "นี่  ฉันไม่ได้กำลังทวงสัญญาอยู่นะ  ฉันรู้ว่างานเธอเยอะ  ไหนจะลูก"

"งั้นยกเลิกได้ไหมล่ะ  ฉีกสัญญา  ทุกอย่างเป็นโมฆะ"

"ไม่" 

ทิฟฟานี่อ้าปากค้าง  ตกใจกับคำตอบไร้เยื่อใยที่ไม่น่าจะออกมาจากปากผู้หญิงที่ดูสุภาพทุกกระเบียดนิ้วอย่างนี้ได้เลย

"แต่ฉันขอปรับเปลี่ยนนิดหน่อยน่ะ  ได้ไหมล่ะ"

"ปรับเปลี่ยน?"

"ใช่"  เจสสิก้าตอบแล้วหน้าแดงจนอีกฝ่ายขมวดคิ้วสงสัย  "คือ...ห้ามหัวเราะฉันด้วย  ถ้าฉันพูดออกไป"

"มีแบบนี้ด้วย"  ทิฟฟานี่กลั้นยิ้มจนปวดแก้ม  คนอะไรนะ  น่าเอ็นดูเหลือเกิน  "เอ้า  ก็ได้  ฉันจะไม่หัวเราะ"

"เปลี่ยนจากทาส  มาทดลองเป็นแฟนกันหนึ่งเดือนแทน"

"วะ  ว่าไงนะ!"  เธอถามเสียงหลง  พออีกคนพยักหน้าย้ำทั้งแก้มแดง  เธอก็อ้าปากหวออีกที  พยายามรวบรวบความคิดทั้งหมดเข้าหากัน  พลางแตะคางครุ่นคิดแล้วพยักหน้าบ้าง  "ถ้าเป็นแฟนฉัน  ต้องรักลูกฉันด้วยนะ"

"ไม่มีปัญหา  ฉันรักโดโรธี"  เจสสิก้าตอบหนักแน่นพร้อมกับยื่นซองสีน้ำตาลที่เตรียมมาให้ทิฟฟานี่ซึ่งมองมันอย่างลังเล  "เธอรังเกียจฉันเหรอ"

"แหม  ใครจะกล้าล่ะคะ"  ทิฟฟานี่ตอบด้วยรอยยิ้มตาปิด  เธอฉวยแฟ้มจากมือว่าที่แฟนสาวมาทันทีพลางพยายามข่มเสียงหัวใจที่เต้นตึกตักของตัวเองให้เงียบไว้  แต่ถ้าหูเธอไม่เฝื่อนละก็  เสียงหัวใจเจสสิก้าก็ดังเหมือนกัน

ก็คงอายแหละ  โดนบังคับมาหรือเปล่าก็ไม่รู้

"ฉันขอศึกษาสัญญานี้หนึ่งคืนละกัน"

"เชิญ  แต่เย็นนี้ไปกินข้าวบ้านฉันนะ"  เจสสิก้ารวบรัดอย่างเอาแต่ใจ  "แล้วตอนนี้ก็พาฉันทัวร์บริษัทเธอด้วย"

ทิฟฟานี่นั่งทำตาปริบๆ  มองผู้หญิงที่นั่งยิ้มหวานจนเห็นเขี้ยวเสน่ห์  แล้วก็หัวเราะอย่างอ่อนใจ  เธอหนีบซองสัญญาไว้กับลำตัว  และลุกขึ้นยืน

"เชิญค่ะ  คุณผู้หญิง"  เธอผายมือให้  เจสสิก้าก็แก้มแดง (อีกแล้ว) แล้วก็น่ารัก (อีกแล้วด้วย)  --  โอ๊ย  ฟานี่  ตกลงเธอกับแทยอนจะดองกับพวกนี้จริงๆ หรือไงนะ  --  ออกเดินไปได้หน่อย  เธอก็พูดขึ้น "ถ้าเมื่อยก็บอกนะคะ"

"จะนวดให้เหรอคะ"

อีกครั้งที่ทิฟฟานี่ตาค้าง  เธอไม่อยากเชื่อจริงๆ ว่านี่เป็นคนเดียวกันกับที่เธอเจอมาเมื่อหลายวันก่อน  แต่เธอก็หาทางออกให้ตัวเองได้อยู่หรอก

"อย่าให้ฉันเอาคืนบ้างนะ  เจสซี่  ถึงตอนนั้นเธออาจจะยิ้มไม่ออก"

"ฉันรออยู่"  เจสสิก้าตอบด้วยรอยยิ้มเห็นฟันเขี้ยวรำไร  แล้วเดินนำคล้ายตั้งใจอยากให้อีกคนมองตามหลังเธอ  ได้ผล  ทิฟฟานี่กัดปากตัวเองขณะมองก้นและสะโพกในกระโปรงทรงสอบของคนตรงหน้าด้วยใบหน้าร้อนผ่าว

สองสาวหัวหน้าฝูงเดินตามกันอ้อยอิ่งไปทั่วบริษัท  ลามไปจนถึงโกดังเก็บสินค้าจนถึงเรือ  พวกเธอลืมไปเลยทั้งเวลาและมีใครที่รออยู่  แต่ยุนอาและแทยอนก็มีทางออกให้กับตัวเองฆ่าเวลาเซ็งๆ แบบนี้เหมือนกัน

ภายในห้องผู้จัดการที่ล็อกประตูเรียบร้อย  และสั่งห้ามใครรบกวน  แทยอนครวญครางอยู่ในปากของยุนอาระหว่างที่ขาทั้งสองของเธอเกี่ยวตัวเขา  ขณะเดียวกันก็กลืนกินอาวุธลับของเขาไปทั้งลำราวกับหิวกระหายเหลือแสน  แถมยังแอ่นอกให้เขากินนมเธอด้วย

"เสียใจด้วยนะ  คริสตัลเรียนอยู่  แล้วฉันจะบอกให้เขามาหาตอนเย็น"

"คุณ...คุณก็มาด้วยสิ"  แทยอนพูดเสียงสั่นก่อนจะร้องไม่เป็นภาษา  เพราะอีกคนโยกใส่เธอซะแรง  แต่รอยยิ้มหวานของเขาก็กลบเกลื่อนความเจ็บทั้งหมดได้อย่างดี

"ฉันชอบเธอนะ  แทยอน"  ยุนอาพูด 

แล้วก็นั่นแหละที่ทำให้จิ้งจอกสาวเบต้ายอมพลีทั้งตัวให้อัลฟาไปเลย 

มักมากเหรอ...แล้วยังไงล่ะ?




.......................................


มาถึงตอนนี้แล้ว  ต้องแจ้งกันไว้เลยค่ะ  ว่าถ้ารับไม่ได้กับเรื่อง 3p แบบนี้  อาจจะอ่านต่อไม่ได้นะคะ  เพราะเราเองก็ยังไม่รู้ว่า  มันจะเป็นแบบนี้ตลอดไปหรือเหลือแค่ 2 คน  มันเป็นเรื่องในอนาคตและฟีดแบกค่ะ  :21:

ส่วนเรื่องของเจทินั้น  ก็ยืนพื้นไปแล้วค่ะ  คงไม่มีอะไรต้องกลัวแล้วตอนนี้  คงรอดูเขาจีบกันก็พอเนอะ   :61:

คริสตัล  ยุนอา  แทยอน  ปล่อยไปเถอะ  อ่านข้ามๆ ไปก็ได้  ถ้าไม่ชอบ

ขอบคุณค่ะ   :44:

Rating: This article has not been rated yet.
***************

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น