web stats

ข่าว

 


Workaholics (แฟนฟิคชั่น) - บทที่ 23 Look At Me Now (2)

โพสต์โดย: anhann วันที่: 07 มิถุนายน 2019 เวลา 18:48:38 อ่าน: 174


Workaholics (คนบ้างาน)

เปิดจองแล้ว วันนี้ - 10 มิถุนายน 2562


 *ราคาเล่มละ 350 บาท ส่งฟรีลงทะเบียน (เฉพาะช่วงจอง) EMS เพิ่ม 60 บาท Kerry 70 บาท

-- ติดต่อสั่งจองได้ที่ >>> http://bit.ly/2JyKf29

** สนใจหนังสือเรื่องอื่นๆ ติดต่อ anhann5@gmail.com , Inbox หรือ ไลน์ anhann นะคะ



บทที่ 23 Look At Me Now (2)



ทิฟฟานี่เดินถ่ายรูปไปเรื่อยเปื่อยตามนิสัยช่างภาพ  จนกระทั่งมีบางอย่างดึงดูดใจให้เธอเดินตามไปถ่ายภาพพวกเขาราวกับสวมวิญญาณปาปารัซซี่ไปแล้ว  แปลกที่คนคู่นั้นไม่เอะใจเลยว่าถูกตามถ่าย  หรือสนุกจนไม่คิดจะสนใจใคร  หรือมันไม่ใช่เรื่องแปลก  หากจะมีคนเดินถือกล้องที่นี่

เธอเดินตามพวกเขามาจนถึงปาร์ตี้ชายหาด  ตรงนี้คนมาก  ทั้งยังเสียงดังจนน่าปวดหู  แต่สำหรับเธอที่ต้องเผชิญกับอุปสรรคทางสิ่งแวดล้อมอยู่เสมอเวลาทำงาน  เสียงดังๆ กับผู้คนหนาแน่นจึงเป็นเรื่องปกติสามัญ  เธอก็แค่ต้องพยายามหาช่องว่างสักเล็กน้อย  พอให้เลนส์จับภาพได้และให้นิ้วได้มีโอกาสกดชัตเตอร์  กล้องของเธอไม่จำเป็นต้องใช้แฟลช  ด้วยราคาที่แพงกว่ารถบางคันและเป็นสาเหตุหนึ่งที่เธอไม่มีรถขับทำให้มันมีคุณสมบัติเหลือเชื่อ  ทั้งเล็กกะทัดรัดและได้ภาพคมชัด  หลายครั้งที่เธอทำเงินได้จากการขายภาพจากกล้องตัวนี้  อีกไม่นานเธอคงมีปัญญาซื้อรถ  หรืออาจจะหากล้องใหม่อีกสักตัว 

ทิฟฟานี่ชะงักขณะกำลังจะเก็บภาพเด็ดได้  อันที่จริงก็ได้มาหลายภาพแล้ว  แต่ภาพนี้น่าจะดีกว่า  เธอเงยหน้ามองคนที่มายืนขวาง  แล้วสบถในใจว่า  "ฉิบหายแล้ว"

เธอรีบหันหนี  แต่โชคร้ายที่อีกฝ่ายไวกว่า  ถึงจะจับตัวเธอไม่ได้  แต่ชายหนุ่มก็ริบกล้องของเธอไปได้สำเร็จ  เขาสั่งให้เธอเดินตามไป  ถ้าขัดขืนกล้องของเธอก็จะไม่เหลือแม้แต่ซาก  ใครจะยอมล่ะ

"ฉันจะยอมลบภาพพวกนั้นออกให้  ได้โปรดคืนกล้องให้ฉัน" 

"นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่คุณทำแบบนี้  คุณยัง"

ทิฟฟานี่สะอึก  เถียงไม่ออก  ได้แต่ยืนจ้องกล้องในมือเรียวยาวของชายหนุ่มผมบลอนด์  หน้าตาเรียบร้อย  ดูดีแบบผู้มีการศึกษาสูง  มีไม่กี่คนที่รู้ว่าเขาเป็นบอดี้การ์ดลับๆ ของมิสไรท์  แม้แต่ตัวมิสเองก็ยังไม่ได้คิดแบบนั้น

"ที่ผ่านมาผมเห็นแก่ที่คุณเป็นลูกน้องของคุณซอฮยอน  จึงตักเตือน  แต่ดูเหมือนคุณจะไม่สำนึกในการกระทำของตัวเองเลยนะครับ"

"คุณเข้าใจผิดแล้ว  โจเซฟ  ฉันแค่ถ่ายเล่นๆ  ไม่มีเจตนาจะทำให้เจ้านายของคุณเสียหาย"

"อันที่จริง  เธอเป็นเจ้านายของคุณด้วยครับ  มิส"

"ก็นั่นสิ  แล้วฉันจะทุบหม้อข้าวตัวเองทำไมล่ะ  จริงไหม"  ทิฟฟานี่พยายามให้เหตุผล  หากโจเซฟยังคงส่ายหน้า  ยิ้มเยือกเย็น  และทำท่าจะโยนกล้องเธอทิ้ง  "อย่าค่ะ  เอาแค่เมมโมรี่ไปได้ไหม  ถ้าคุณพังกล้องฉัน  ฉันจะเอาอะไรทำงาน"

"นั่นเป็นปัญหาของคุณ  ไม่ใช่ของผม  เพราะผมเคยเตือนคุณแล้ว"

"บอสคงไม่ชอบวิธีแบบนี้หรอกมั้งคะ" 

"คุณจอง"  โจเซฟทัก  น้ำเสียงไม่ดีใจนักที่เป็นคนคนนี้  "นี่ไม่ใช่เรื่องของคุณ  เชิญไปพักผ่อนต่อเถอะครับ"

"เห็นจะไม่ได้ค่ะ  เพราะเธอเป็นเพื่อนฉัน"  คริสตัลพูดเสียงนิ่ง  "แค่เอาเมมโมรี่ไปก็พอแล้วค่ะ  ให้กล้องเธอคืนไปเถอะ  คุณจะถอดมันออกและกระทืบทิ้งเสียตรงนี้ก็ได้  เท่านี้เธอก็ไม่มีอะไรจะไปทำให้เจ้านายเราเสียหายแล้วค่ะ  แล้วถ้าเธอทำอีกครั้ง  คุณก็แจ้งความจับเธอ  ดีไหมคะ"

"คริสตัล --"  ทิฟฟานี่จะประท้วง  แต่คริสตัลยกมือห้ามเธอไว้  และสายตาคมปราบนั่นก็ช่วยปิดปากเธอได้สนิท

"ขอกล้องให้ฉันค่ะ  ถ้าคุณถอดไม่เป็น"

โจเซฟหน้าเสีย  แต่เขาสนใจงานมากกว่าหน้าตาของตัวเองจึงส่งกล้องให้คริสตัลจัดการให้  เธอส่งเมมโมรี่ให้เขา  และส่งกล้องคืนให้ทิฟฟานี่ที่กอดกล้องไว้ราวกับได้ลูกรักคืนกลับไป

"เรียบร้อยแล้วนะคะ  ฉันขอตัว"  คริสตัลบอก  แล้วเดินจากทั้งสองไปหาไอรีนที่รออยู่ใกล้ๆ เต็นท์ที่เธอเพิ่งตามไปช่วยทิฟฟานี่มาเมื่อกี้  ที่จริงไอรีนเป็นคนเห็นว่าโจเซฟพาทิฟฟานี่ไปด้วยท่าทางลับๆ ล่อๆ  จึงบอกให้เธอตามไปดูและเจอแจ็กพ็อตเข้า  ใครจะไปคิดว่าทิฟฟานี่จะทำแบบนั้น  รู้หน้าไม่รู้ใจจริงๆ สินะ

"เป็นไงมั่ง"  ไอรีนถาม  คริสตัลพยักหน้าให้เธอเดินตามไป 

"เป็นอย่างที่พี่คิดค่ะ"  คริสตัลพูด  สีหน้าผิดหวัง  แม้จะไม่ได้สนิทกับทิฟฟานี่มากนัก  แต่รู้ว่าช่างภาพสาวเป็นเพื่อนสนิทของแทยอน  และนั่นคงไม่ใช่ข่าวดีสำหรับคอลัมนิสต์ร่างเล็กอย่างแน่นอน  แทยอนเคยเป็นแฟนยุนอา   และยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันอยู่  ไอรีนเล่าให้เธอฟัง  ดังนั้นถ้าแทยอนรู้เรื่องนี้เข้า  งานต้องเข้าทิฟฟานี่แน่  แล้วถ้าเจสสิก้ารู้... เธอไม่อยากจะคิด

"แปลว่าที่เจเข้าใจผิดว่าพี่ทำ  ที่จริงคือ..."

ไอรีนแค่ยิ้มขมๆ  ไม่พูดอะไร  รู้ว่าคริสตัลเข้าใจมันอยู่แล้ว

"พี่ควรจะบอกเจนะ"

"ไม่  คริส"

"ทำไมล่ะคะ  พี่ไม่อยากให้เขามองพี่ดีๆ บ้างเหรอ"

"ไม่จำเป็นหรอกค่ะ  แค่เธอรู้ว่าพี่เป็นยังไงก็พอ"

คริสตัลมองแฟนสาวด้วยสายตาทึ่ง  เห็นไอรีนทำท่าเขิน  เธอก็อดไม่ได้ที่จะยกแขนขึ้นโอบไหล่  ดึงหญิงสาวเข้ามาหาตัวเอง  ไอรีนอาจจะร้ายอย่างที่เจสสิก้าว่าจริงๆ  แต่เธอแน่ใจว่าไอรีนไม่ใช่ตัวทำลายครอบครัวเธอ  เพื่อนเธอ  หรือแม้แต่กับคนที่เธอรู้จัก

"ถ้าฉันจูบพี่ตรงนี้  จะได้ไหม"  เธอถาม  ไอรีนทำท่าอมยิ้มเหมือนจะขำเธอน่าดู  คริสตัลยู่คิ้ว  แล้วยิ้มออกมาเมื่อรู้สึกถึงความนุ่มบนริมฝีปาก  เธอเอนใบหน้าเพื่อให้เราจูบกันได้ลึกซึ้งกว่านี้โดยไม่ติดสันจมูกของเธอ  แต่ยังไม่ทันจะหนำใจ  ไอรีนก็ผละออกและหันไปมองด้านข้างให้เธอมองตาม

"เอ่อ  ฉันไม่ได้ทำอะไรนะคะ!"  ทิฟฟานี่พูดเสียงดัง  แบมือทั้งสองขึ้นในอากาศ  แสดงให้เห็นว่าไม่ได้ถืออะไรมาด้วย  แต่กล้องตัวเก่งยังห้อยอยู่กับสายสะพายที่คอของเธอ

"ตามเรามานานหรือยัง"  คริสตัลถาม  เสียงดุเหมือนหน้าตา  ไอรีนต้องแตะไหล่ปราม  เพราะปกติเธอก็หน้าตาดุอยู่แล้ว  ยิ่งอารมณ์ไม่ดีก็ยิ่งจะทำให้คนกลัว  "คุณต้องการอะไรจากเรา  ฟานี่  ฉันไม่ใช่คนดัง  ฉันไม่มีอะไรจะเสียหรอกนะ"

"คุณเป็นน้องสาวเจสสิก้า"  ทิฟฟานี่หลุดปาก  แล้วตบปากตัวเองทันที  มันเจ็บชะมัดแต่ก็ยังดีกว่าให้ไอรีนที่ท่าทางเหมือนจะเอาเรื่องมาตบแทน  แบบนั้นอาจจะโดนหนักกว่าก็ได้  "ฉันแค่พูดความจริง  ว่าคุณก็ดัง --" 

"ฉันเห็นแก่ที่คุณเคยใจดีให้ฉันติดรถออกมาจากสนามบิน  ฉันถึงห้ามคริสไว้ไม่ให้บอกพี่สาวและให้เขาไปช่วยคุณแทน  แต่ฉันคิดว่าตอนนี้เราหายกันแล้ว  ดังนั้นฉันไม่จำเป็นต้องเกรงใจคุณอีก"  ไอรีนพูดเสียงปกติ  แต่คนฟังกลับเสียวสันหลังวาบ  อาจเพราะสายตาเชือดเฉือนที่มองจ้องมานิ่งๆ และทิฟฟานี่รู้ว่าอำนาจปากกาในมือไอรีนร้ายแรงกว่าของแทยอนหลายเท่า  เธออาจจะตกงานยาว  และไม่เหลืออะไรเลยแม้แต่กล้อง  ไม่ต้องให้ถึงมือเจสสิก้าหรือยุนอาหรอก  แทยอนก็คงจะเลิกคบเธอด้วยถ้ารู้เข้า

"เลิกทำแบบนี้เถอะค่ะ  มันไม่น่ารัก" 

"เชื่อพี่ไอเถอะ  คุณฟานี่  สิ่งที่คุณได้มามันไม่คุ้มหรอก"

"คนที่ไม่ต้องดิ้นรนอย่างพวกคุณจะรู้อะไร"  ทิฟฟานี่สวนกลับ  "คนที่มีชื่อเสียงได้โดยไม่ต้องพยายาม  และเกิดมาบนกองเงินกองทองอย่างคุณจะรู้อะไร  คริสตัล"

คริสตัลอ้าปากจะแย้ง  แต่ไอรีนแย่งเธอพูด

"นั่นไม่ใช่ข้ออ้างสำหรับการขายเพื่อนค่ะ" 

"เขาไม่ใช่เพื่อนฉัน  พวกเขาไม่เคยนับฉันเป็นเพื่อน"

"คุณแทเป็นเพื่อนคุณ"  คริสตัลแย้ง  ทิฟฟานี่หันมาแสยะยิ้มใส่เธอ  ดูน่าเกลียดน่าชังทั้งที่ปกติหญิงสาวเป็นคนหน้าตาดี 

"เอาเป็นว่า  ฉันขอบคุณที่พวกคุณช่วยฉัน  ลาก่อนค่ะ"

"ถ้าคุณต้องการงานเสริม  ฉันจะช่วย" 

ทิฟฟานี่ชะงัก  เหลียวกลับมามองคริสตัลอย่างแปลกใจ  เธอพบว่าตัวเองยิ้ม  แม้ปกติจะเกลียดชังคนที่ชอบทำตัวเป็นฮีโร่  เพราะฮีโร่พวกนี้ไม่มีอยู่จริงในชีวิตของเธอ  ทุกๆ อย่างที่เป็นเธอในวันนี้เธอหามาด้วยมือตัวเองทั้งนั้น  นับตั้งแต่หนีออกมาจากบ้านเด็กกำพร้า 

"ฉันจำได้ว่าเจยังขาดช่างภาพฝีมือดีที่บริษัท"  คริสตัลพูดต่อ

"แต่ฉันไม่อยากลาออกจากไรท์คอร์ป  สวัสดิการที่นี่ดี  คุณก็รู้"

"คุณทำเป็นจ๊อบๆ ได้ค่ะ  เงินอาจจะไม่มากเท่ากับคุณขายภาพพวกนั้น  แต่รับรองว่ามีงานตลอด  และไม่เสี่ยงโดนฟ้องหรือเสียเพื่อนด้วย  ถ้าคุณตกลง  ฉันจะบอกพี่สาวให้"

ทิฟฟานี่ยิ้มออกมาเหมือนไม่รู้ว่าจะทำอะไรดีกว่านั้น  เห็นคริสตัลยังรอคำตอบอยู่อย่างอดทน  มีไอรีนคอยจับมืออยู่  เธอก็รู้สึกทั้งอิจฉาและเขิน  ถ้าเธอมีแฟนที่พร้อมจะอยู่ด้วยกันตลอดแบบนี้บ้างคงดี  เธอคิดไม่ผิดจริงๆ ที่รู้สึกว่าไอรีนน่าคบ...เป็นแฟน

"นี่นามบัตรของพี่สาวฉัน"  คริสตัลหยิบนามบัตรเจสสิก้าออกจากกระเป๋าสตางค์ตัวเองส่งให้ทิฟฟานี่ที่รับมันไปดู  "กลับจากสัมมนา  คุณไปพบพี่สาวฉันที่บริษัท  เอานามบัตรนี้ให้เขา  และบอกว่าฉันให้มา  ฉันจะบอกพี่เอาไว้ให้ค่ะ"

ทิฟฟานี่เคาะนามบัตรกับฝ่ามือเล่น  ไม่ได้บอกคริสตัลว่าเธอเคยเจอกับเจสสิก้าแล้ว  และคิดว่าเจสสิก้าคงไม่ใส่ใจเธอมากพอจะเล่าให้น้องฟังด้วย  แต่บางทีนี่อาจจะดีแล้ว

"ลองคิดดูนะคะ  ขอตัวค่ะ"   

"ขอบคุณค่ะ  คริส"

คริสตัลหันกลับมา  และยิ้มให้ทิฟฟานี่อย่างจริงใจ  แต่อีกฝ่ายกลับน้ำตาคลอจนเธอเกือบจะเดินมาปลอบ  ถ้าไอรีนไม่รั้งมือเอาไว้ก่อน

"ขอบคุณที่ให้โอกาสฉัน  และขอโทษด้วยค่ะ"  ทิฟฟานี่พูดต่อ  และโค้งตัวให้คริสตัลกับไอรีน  แล้วหันหลังเดินจากไป

คริสตัลมองตามช่างภาพสาวจนอีกฝ่ายหายลับไปในฝูงชนในปาร์ตี้ชายหาด  เสียงคนข้างๆ ก็เอ่ยขึ้น

"ถ้าเธอเข้าไปปลอบเขา  เขาจะยิ่งอายกว่านี้  เข้าใจไหม  คริส"

"ทราบแล้วค่า"

ไอรีนยิ้ม  ดีใจที่คริสตัลไม่ว่าเธอใจร้าย  แถมยังดึงเธอเข้าไปกอด  ทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นในอ้อมแขนคุ้นเคย  เธอไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเหมาะกับคนดีๆ อย่างคริสตัล  แต่ก็ต้องยอมรับว่าตั้งแต่คบกับคริสตัลมา  เธอรู้สึกว่าเธออยากจะทำอะไรดีๆ ให้กับคนอื่นมากขึ้น  มองโลกในแง่มุมที่ต่างออกไป

หากอยากได้พลังในด้านบวกก็ให้คบกับคนที่มีพลังแบบนั้น 

ใช่  มันถูกต้องแล้วละ

"นี่  กลับโรงแรมดีกว่าไหม"

เสียงคุ้นหูชวนให้คริสตัลกลอกตา  เธอผละออกจากไอรีน  แต่แขนยังโอบเอวแฟนสาวอยู่  เจสสิก้ายืนกอดอกมองพวกเธอขึ้นๆ ลงๆ  เห็นชัดว่าไม่พอใจ  คงจะคิดว่าเธอกับไอรีนจะทำอะไรประเจิดประเจ้อกันกลางหาด

"ถ้าทนไม่ไหวก็ไปทำกันในโรงแรมหรือที่ลับตากว่านี้"  เจสสิก้าย้ำ 

"ฉันไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย  เจ  ก็แค่กอด"  คริสตัลเถียงพี่สาว  หันไปผงกหัวขอโทษยุนอาแทนเจสสิก้าที่ลากมาที่นี่ด้วยเรื่องไร้สาระ  เจสสิก้ากับยุนอาดูเหมือนจะไม่รู้ว่าพวกเขาต่างหากที่โดนทิฟฟานี่เก็บภาพเด็ดๆ ไปได้ตั้งเยอะ  ถ้าโจเซฟไม่ได้ไปเจอเข้า  ป่านนี้ในโลกโซเชียลคงมีภาพพวกนั้นเกลื่อนไปหมดแล้ว

"ฉันจะกลับโรงแรมล่ะ"

"ฉันไปด้วย  ซูจอง"  เจสสิก้าร้องตามน้อง  คว้าแขนคริสตัลไว้  และหันไปปัดมือไอรีนออกจากน้องสาว  ลากคริสตัลไปด้วยเรี่ยวแรงที่ไม่รู้เอามาจากไหน  จนคริสตัลต้องหันมามองแฟนสาวอย่างขอโทษ  ไอรีนจึงส่ายหน้าบอกว่าไม่เป็นไร  แล้วเดินตามหลัง  ไม่ลืมชวนยุนอามาด้วย

"โจเซฟบอกฉันหมดแล้ว"  ยุนอาพูดขึ้นระหว่างทาง  ไอรีนหันมามองเธอ  ท่าทีไม่แปลกใจนัก  "ขอบคุณที่ช่วยคลี่คลายสถานการณ์ให้ค่ะ"

"คริสค่ะ  ไม่ใช่ฉัน"  ไอรีนตอบ  ไม่ขอรับความดีความชอบไว้เอง  แม้ความจริงจะเป็นเธอที่บอกให้คริสตัลไปช่วยคุยกับโจเซฟให้ทิฟฟานี่  แต่ถ้าไม่ใช่คริสตัลก็ไม่รู้ว่าเขาจะยอมฟังหรือเปล่า  คริสตัลเป็นคนในบริษัทและเป็นคนสนิทของยุนอา  ส่วนเธอเป็นคนนอก  เป็นใครก็ไม่รู้

"ฉันรู้ค่ะ  และฉันรู้มากกว่านั้นด้วย"  ยุนอาตอบ  ต่อให้เธอไม่ชอบที่ไอรีนมาแย่งคริสตัลไป  เธอก็ดีใจที่ไอรีนเป็นคนใช้ได้คนหนึ่ง  อย่างน้อยคนที่เธอชอบก็ไม่ตกไปอยู่ในมือมารร้ายที่ไหน

"คุณคงไม่ทำอะไรรุนแรงกับเธอนะคะ"  ไอรีนนึกเป็นห่วงทิฟฟานี่ขึ้นมา  ใช่ว่าเธอไม่เข้าใจว่าบางครั้งคนเราก็มีทางเลือกไม่มาก  เธอยังเชื่อว่า  ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ  ทิฟฟานี่คงไม่ทำแบบนั้น  ไม่ทำร้ายเพื่อนตัวเองทางอ้อม  เธอโลกสวยติดคริสตัลมาหรือเปล่านะ

"ที่จริง  ฉันรู้ว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่โจเซฟปล่อยเธอไป"

"แต่เธอสัญญากับฉันกับคริสว่าเธอจะไม่ทำอีกแล้ว  เพราะงั้น --"

"คนเราถ้าทำผิดแล้วไม่มีบทลงโทษ  ต่อไปจะเข็ดหลาบหรือคะ"

ไอรีนรู้ว่ายุนอาพูดถูก  กระนั้นเธอกับคริสตัลก็สัญญาไว้แล้วว่าจะไม่บอกใคร  ถ้ายุนอาเอาเรื่อง  ทิฟฟานี่จะไม่คิดว่าพวกเธอผิดสัญญาหรือ

"เธอไม่มีสิทธิโทษคุณหรือคริสตัลหรอกค่ะ  เพราะเธอย่อมรู้อยู่แล้ว  ว่าโจเซฟจะต้องรายงานฉัน"  ยุนอาพูดราวกับอ่านใจไอรีนออก  "ฉันกำลังคิดอยู่ว่า  จะให้ซอฮยอนจัดการดีไหม  เพราะเป็นลูกน้องของเขา  แต่เกรงว่า  ถ้าซอฮยอนรู้เข้า  บทลงโทษจะหนักกว่าที่ฉันจะทำ"

"แปลว่าคุณจะไม่ไล่เธอออกหรือคะ"  ไอรีนถาม  ยุนอาส่ายหน้า

"ฉันจะเรียกเธอมาคุยกันก่อน  แบบผู้ใหญ่"

"ด้วยเหตุผล"

"ใช่ค่ะ"  ยุนอารับปากทั้งที่ไม่จำเป็น  แต่เธออยากบอกให้ไอรีนรู้

"ถ้าอย่างนั้นก็ทำตามที่เห็นสมควรเถอะค่ะ"  ไอรีนบอก  "แต่คริสแนะนำให้เธอไปหาเจสสิก้า  ถ้าอยากได้งานเสริมที่สุจริต"

ยุนอาพยักหน้าเข้าใจว่าไอรีนหมายความว่ายังไง  "ฉันจะไม่บอกเจสสิก้าค่ะ  ฉันสัญญา  แต่ฉันก็ไม่แน่ใจนะว่าเธอจะกล้าไปหาคุณจองใหญ่หรือเปล่า  เพราะสิ่งที่เธอทำน่ะ  คุณเข้าใจใช่ไหม"

ไอรีนผงกหัว  แล้วเบนสายตาไปมองคริสตัลที่ยืนรออยู่หน้าโรงแรมกับพี่สาว  เธอคุยกับยุนอามาตลอดทางจนไม่รู้ว่ามาถึงโรงแรมเรียบร้อยแล้ว

"ไม่ต้องกังวลค่ะ  คุณทำดีแล้ว"  ยุนอาพูดกับไอรีนก่อนจะขอตัวไปหาเจสสิก้าที่ยืนรออยู่  เธอยิ้มให้คริสตัลแล้วเดินเข้าโรงแรมไปพร้อมกับจองคนพี่  ไอรีนเดินมาถึงตัวคริสตัลจึงพากันเดินตามอีกสองคนเข้าไป

"บอสฉันรู้แล้วใช่ไหม"  คริสตัลถามอย่างอ่านสีหน้าไอรีนออก

"เขาบอกว่าจะประนีประนอม"  ไอรีนเล่า  "แต่ต้องมีบทลงโทษ"

"ว่าแล้วเชียว"  คริสตัลพูด  ถอนหายใจ  ยุนอาอาจจะเบาความดุลงจากเมื่อก่อนเยอะ  แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะปล่อยให้ใครทำอะไรตามอำเภอใจได้  และนี่ก็ถือเป็นความผิดที่ค่อนข้างใหญ่ด้วย

"หวังว่าเธอคงไม่ชิงลาออกไปก่อนนะ"

"ไม่หรอกมั้ง"

ไอรีนยิ้มเจื่อน  รู้สึกผิดทั้งที่ไม่ใช่ความผิดของเธอ  หญิงสาวไม่รู้ว่าตัวเองเหม่อลอยจนกระทั่งคนข้างตัวเอื้อมมือมาคว้ามือเธอไปจับ  สบตาเธอพร้อมรอยยิ้มที่ทำให้อุ่นใจ

"ฉันเชื่อว่าเธอจะไม่หนีไปค่ะ  ฉันเห็นมันในแววตาเธอ"  คริสตัลพูด  บีบมือไอรีนเบาๆ  "มันคล้ายกับที่ฉันเห็นในตาพี่บางครั้ง"

ไอรีนเลิกคิ้ว  แล้วยิ้มตามคริสตัลอย่างช่วยไม่ได้                   



...............................


 :44:

Rating: This article has not been rated yet.
***************

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

07 มิถุนายน 2019 เวลา 21:14:49
โอ ทิฟฟานี่ของช้าน ทำมาหากินแบบไม่น่ารักมานานเท่าไหร่แล้วเนี่ย หนักใจแทนแทยอนอ่ะ
แสดงความคิดเห็น