web stats

ข่าว

 


Workaholics (แฟนฟิคชั่น) - บทที่ 21 If I can't Have You (1)

โพสต์โดย: anhann วันที่: 23 พฤษภาคม 2019 เวลา 22:20:45 อ่าน: 109



บทที่ 21 If I can't Have You (1)







คริสตัลนั่งอยู่ในห้องประชุม  แต่ไม่ได้ฟังยุนอาพูดเท่าไหร่  ไม่ได้เหม่อคิดถึงแฟนด้วย  เธอกำลังคิดงาน  ยุนอาไม่ได้พูดเรื่องงาน  ไม่เชิงไม่ใช่  ยุนอาแค่มาประกาศเรื่องการสัมมนาประจำปีว่าจะจัดที่ไหน  ยังไง  เมื่อไหร่  เอาไว้เธอค่อยถามกับยูริก็ได้

"เธอจะชวนใครไป" ยูริกระซิบถามเบาๆ อยู่ข้างขวาของคริสตัลผู้กะพริบตางงๆ เธอเดาได้เลยว่าคริสตัลไม่ได้ยินอะไรในห้องนี้ก่อนหน้าเธอจะถามขึ้นมา  "ก็บอสพูดอยู่ตะกี้ไง  ว่าสัมมนาครั้งนี้ให้พาเพื่อนไปด้วยได้หนึ่งคน  ที่ลองบีช"

"ลองบีช?"

"ใช่  พักที่ควีนแมรี  เยี่ยมไปเลยว่าไหมล่ะ"

คริสตัลพยักหน้าเห็นด้วย  เธอก็ค่อนข้างจะชอบลองบีชไม่น้อย  แต่เคยไปแค่ครั้งเดียวกับเจสสิก้า  ตอนนั้นเธอยังอยู่ไฮสกูลอยู่เลย

"เพิ่งรู้ว่าบริษัทเรารวยขนาดนี้นะ" ยูริพูดเรื่อยเปื่อย  ขณะที่คริสตัลมองยุนอานานจนฝ่ายนั้นสบตาเธอพร้อมกับเลิกคิ้ว  เธอส่ายหน้าให้เจ้านายและกลับมาเท้าคางฟังการประชุมต่อ  ซึ่งไม่ใช่ยุนอาพูดแล้ว  หัวหน้าฝ่ายบัญชีพูดต่อยุนอา  มันไม่น่าฟังเลยสักนิด  มีแต่เรื่องตัวเลข  รายรับรายจ่ายของบริษัท  คริสตัลจึงกลับไปเขียนงานลงในสมุดโน้ตแทน

การประชุมผ่านพ้นไปสักที  คริสตัลยินดีที่ได้ออกมา  เธอเสียเวลาทำงานไปมากแล้ว  แต่แล้วโจเซฟกลับเดินตามมาเรียกเธอก่อนจะได้เข้าห้องทำงานตัวเอง

"คุณไรท์เชิญที่ห้องครับ"

คริสตัลเดินตามเขาไปอย่างไม่ได้คิดอะไร  ใจยังติดอยู่กับงานที่คิดค้างเอาไว้  เธอมักจะเป็นแบบนี้แหละ  ถ้ายังคิดงานไม่เสร็จก็จะคิดอยู่ตลอดจนกว่าจะนึกออก

"หวัดดี  จอง" ยุนอาทักทาย  ซ่อนยิ้มไว้ภายใต้สีหน้าเฉยเมย  เธอยังคงชอบสีหน้าเอ๋อๆ ไม่รู้ร้อนรู้หนาวของคริสตัลอยู่  "นั่งก่อนสิ"

คริสตัลเลิกคิ้วเป็นคำถามให้ยุนอา

"คุณชอบลองบีชไหม"

"ฉันเคยไปกับเจสสิก้าตอนไฮสกูลค่ะ"

ยุนอามองลูกน้องคนโปรดอย่างสนใจ  และรอให้คริสตัลเล่าต่อ  ซึ่งคริสตัลก็ทำจริงๆ  ราวกับต้องการจะเล่าอยู่แล้ว  หรือเธอทำท่าสนใจเกินไป

"เราไปอควาเรียมกันค่ะ  เจสสิก้าอยากได้งานที่เกี่ยวกับปลาหรือพวกสัตว์น้ำอะไรแบบนั้น  พี่เลยชวนฉันไปดู  พี่ฉันจะชอบไปในที่ที่อยู่ในคอนเซ็ปส์งาน  เหมือนจะให้บรรยากาศของที่นั่นช่วยกระตุ้นไอเดียออกมา"

"แปลว่าแฟชั่นโชว์ชุดสุสาน  ก็ต้องไปสุสานด้วยใช่ไหม"

"ใช่ค่ะ" คริสตัลตอบ  ยุนอาทำหน้าเหลือเชื่อ  "ฉันเองก็ชอบทำแบบพี่นะ  มันได้ผลค่อนข้างดีเลยค่ะ"

"ถ้าอย่างนั้นก็ต้องเที่ยวรอบโลกเลยล่ะสิ"

"พี่บอกว่าเพื่อธุรกิจค่ะ"

ยุนอาฮัมรับอย่างเข้าใจ  "แปลว่าการสัมมนานอกสถานที่คงจะมีประโยชน์เช่นกัน"

"อันที่จริง  ฉันมีเรื่องอยากจะเสนออยู่ค่ะ"

"เอาสิ  ฉันยินดีรับฟัง"

"ฉันคิดว่ามันฟุ่มเฟือยเกินไป  ถ้าจะให้พนักงานทั้งหมดของบริษัทพักในควีนแมรี  คุณสามารถจองที่พักที่อื่นได้  และซื้อตั๋วเข้าไปทัวร์ในเรือ  ไม่จำเป็นต้องพักที่นั่นหรอกค่ะ"

"คุณไม่อยากพักในเรือเหรอ"

"สมัยที่มันยังเปิดใช้บริการเป็นเรือลำเลียงทหารอยู่  มีคนตายเยอะนะคะ" คริสตัลทำท่าขนลุกระหว่างเล่า  "หรือคุณอยากเป็นโรส"

ยุนอาหัวเราะ  เธอชอบคริสตัลก็ตรงนี้แหละ  "มันไม่ใช่ไททานิคนะ"

"ก็อาจจะหรูหราไม่เท่า  แต่ก็สามารถจินตนาการได้อยู่ค่ะ"

"ไม่ละค่ะ  ฉันไม่อยากเป็นโรส  ฉันจะทนอยู่ได้ยังไง  ถ้าคนที่ฉันรักต้องตายต่อหน้าต่อตา"

"มันเป็นการเสียสละค่ะ  ฉันหมายถึงแจ็คเสียสละให้โรสได้อยู่ต่อ  เพราะเขารักเธอมาก" คริสตัลอธิบาย  แม้จะไม่ได้ชอบภาพยนตร์เรื่องนี้นัก  แถมยังเกิดไม่ทันมันฉายครั้งแรกด้วย  เธอมาดูตอนเขาเอามาฉายซ้ำฉลองวันเกิดของหนัง  ตอนที่พระเอกนางเอกแก่ๆ กันหมดแล้ว

"ถ้าเป็นคุณจะอยู่ได้เหรอ  คริส  แฟนคุณตายเพื่อให้คุณอยู่รอด"

"ถ้าเลือกได้ก็ไม่เอาค่ะ  ฉันคงจะต้องอยู่กับความรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตที่ทำให้แฟนตาย  ถึงเขาจะเลือกเอง"

"แปลว่าเราเห็นตรงกัน" ยุนอาสรุป  "แต่ฉันคงเลี่ยงไม่ได้ถ้าจะบอกว่าฉันชอบแพสชั่นของพวกเขาตอนตกหลุมรักกันและกัน  ตอนรักกัน  อะไรๆ ก็ดีไปหมด  เห็นอะไรก็เป็นสีชมพูทุกอย่าง"

คริสตัลแค่ยิ้ม  ไม่วิจารณ์หรือออกความเห็น  กลัวมันจะเข้าตัว

"เอาเป็นว่า  ฉันจะลองคิดดูใหม่  เรื่องที่พัก" ยุนอาเปลี่ยนเรื่อง

คริสตัลลุกขึ้นยืนเมื่อยุนอาอนุญาต

"โอ้  จองคะ  เดี๋ยวก่อน" ยุนอาเรียกคริสตัลไว้เพราะลืมบางอย่าง  "คุณเอาคนนอกบริษัทไปด้วยได้หนึ่งคนนะ  อย่าลืม"

"ขอบคุณค่ะ  ฉันมีอยู่ในใจแล้ว" คริสตัลตอบ  หน้าแดงเรื่อ  "ฉันก็หวังว่าจะได้เห็นคนพิเศษของคุณเหมือนกันค่ะ"

"ถ้าฉันมีคุณก็เห็นเองแหละ" ยุนอาว่า  โบกมือไล่คริสตัลให้กลับไปทำงาน  พอประตูห้องปิดลงแล้วและได้อยู่คนเดียว  เธอก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา  ลังเลว่าจะโทรไปเบอร์นั้นดีไหม

แล้วเธอก็โทร

............................................

"คริส  เอาชีสในตู้เย็นในพี่หน่อยสิคะ"

เจสสิก้างงว่าไอรีนพูดกับใคร  แล้วก็นึกได้ว่าไอรีนคงคิดว่าคริสตัลเดินเข้ามาในครัวไม่ใช่เธอ  แต่เธอก็เดินไปหยิบชีสที่ว่าให้ไอรีน  เพราะยังไงอะไรๆ ที่ไอรีนทำก็เข้ากระเพาะเธอเหมือนกัน

"ขอบคุณค่ะ" ไอรีนตอบเมื่อรับของไป  เธอเกือบจะหอมแก้มคนที่ส่งของให้แต่หันมาเห็นเสียก่อนว่าไม่ใช่คริสตัลจึงผงะถอยหลัง  เผลอปล่อยกล่องชีสหลุดมือจนเจสสิก้าต้องตามไปเก็บมาวางบนเคาน์เตอร์ให้

"เพิ่งรู้ว่าเกลียดฉันขนาดนี้" เจสสิก้าพูด  ดูเหมือนไม่ได้น้อยใจ  แต่ก็แอบคิดอยู่นิดหน่อยทั้งที่เธอเองก็ประกาศชัดบ่อยๆ ว่าไม่ชอบหน้าไอรีน

"แค่มาเอาน้ำกินน่ะ"

"ฉันแค่ตกใจ" ไอรีนชี้แจง  "ขอโทษ  และขอบคุณค่ะ"

เจสสิก้าพยักหน้า  ทำท่าจะเดินออกจากครัว  หากย้อนกลับมาใหม่  จ้องไอรีนที่กำลังยุ่งอยู่หน้าเตาจนต้องหันมามองเธออย่างตั้งคำถาม

"จริงๆ ฉันไม่อยากยุ่งเรื่องนี้นะ  แต่เธอทำแบบนี้ได้ยังไง"

"คุณหมายถึงเรื่องไหน" ไอรีนย้อนหน้าซื่อ  แต่เธอไม่ได้โง่  เพราะท่าทีของเจสสิก้าชัดเจนมาก  "ถ้าคุณจะหมายถึงเรื่องที่ฉันนอนกับคุณ  แล้วมานอนกับคริสต่อ  ฉันก็จะบอกว่ามันเป็นเรื่องปกติค่ะ  มันก็เหมือนคุณไง  คุณนอนกับฉัน  แล้วคุณก็ไปนอนกับแฟนคุณต่อได้  แปลกตรงไหนล่ะ"

"นี่เธอ" เจสสิก้าเลือดขึ้นหน้าเมื่อถูกย้อน  หากพยายามจะระงับอารมณ์ไว้  ไม่แก้ต่างเรื่องแดเนียลให้ยุ่งยากไปกว่าเดิม  "มันไม่เหมือนกัน  คริสตัลเป็นน้องฉัน"

"ฉันไม่ถือ  คริสก็ไม่ถือ  ทุกคนมีสิทธิเริ่มต้นใหม่  แม้แต่คุณ"

"พูดเก่งเหลือเกิน"

"ฉันเป็นนักข่าวค่ะ  ถ้าคุณลืม" ไอรีนตอบสบายๆ หวนกลับไปทำอาหารต่อ  เธอไม่กลัวเจสสิก้าหรอก  ยังไงก็ตัวเท่าๆ กัน  ถ้าเป็นคริสตัลค่อยน่ากลัวหน่อย 

"ถ้าเธอถูกเรียกตัวกลับสำนักงานใหญ่จะทำยังไง" เจสสิก้าถาม  นึกขึ้นได้พอดี  เธอยืนกอดอกพิงเคาน์เตอร์ห่างจากตัวไอรีนพอสมควร  "หรือพวกเขาจะให้เธออยู่ที่นี่ถาวร  โอ้  เธอถึงกับมีบ้านเป็นของตัวเองนี่นะ"

"คุณขู่ฉัน" ไอรีนหันขวับมามองเจ้าของบ้าน  ชักระแวงรอยยิ้มแฝงความหมายแบบนี้ขึ้นมาทันที

"บ้าแล้ว  ฉันจะไปทำแบบนั้นได้ยังไง" เจสสิก้าพูดเสียงขำ  "ฉันไม่มีอำนาจสั่งให้เจ้านายเธอทำแบบนั้นหรอก  นอกจากเธอจะทำตัวเอง"

"อย่าเล่นสกปรกกับฉันนะ"

"เธอก็อย่าเล่นสกปรกกับฉันเหมือนกัน  เธอบอกเองว่าให้ฉันลองเริ่มต้นใหม่ดู  ลืมไปแล้วเหรอ"

ไอรีนขมวดคิ้ว  เข้าใจแล้วว่าเจสสิก้าพูดถึงเรื่องอะไร  เธอถอนใจและเดินไปล้างมือที่ซิงค์  "คุณต้องแยกแยะนิดนึงนะ  ว่านั่นงานฉัน"

"เธออยู่สายธุรกิจ  ไม่ใช่บันเทิง" เจสสิก้าพูดเสียงฉุน  "เธอควรจะไปสนใจว่าหัวเหว่ยจะทำยังไงที่โดนทรัมป์สั่งแบน  หรือไนกี้กับอาดิแดสจะทำยังไงกับตลาดในเมืองจีน  ไม่ใช่สอดรู้ว่าฉันจะควงกับใครไปไหน"

"ฉันว่าคุณเข้าใจผิดแล้วนะ  นั่นไม่ใช่ฉัน  ฉันไม่ได้เขียน"

"ไม่ได้เขียนเอง  แต่เธอส่งข่าวให้พวกนั้นได้"

"คุณกำลังหมิ่นประมาทฉันนะ  รู้ไหม"

"เพราะเธออยู่ที่นี่แทบตลอดเวลา"

"โรงละครเวทีนั่นไม่ใช่ที่ลึกลับเลยค่ะ  นักข่าวบันเทิงมีอยู่ทั่วแอลเอ  คุณน่าจะทราบ  ไหนจะปาปารัสซี่"

เจสสิก้ารู้ว่าไอรีนพูดถูก  แต่เธอพาลไปแล้ว

"ฉันขอสั่งไม่ให้เธอยุ่งกับเรื่องของฉัน  ไม่งั้นฉันจะ --"

"มีอะไรกัน  เสียงดังไปถึงข้างนอก" คริสตัลเข้ามาทันเวลา  ไอรีนจึงถือโอกาสหลบภัยกับแฟนเด็กซึ่งตัวโตกว่าเธอ  เธอกอดแขนคริสตัล  และเจสสิก้าก็ถอยออกไป  แต่ไม่วายทำหน้าตาข่มขู่เธอ

"เกิดอะไรขึ้นคะ" คริสตัลถามหลังจากเจสสิก้าออกไปแล้ว

"เรื่องเข้าใจผิดกันน่ะ" ไอรีนตอบ  ซุกตัวเข้ากอดคนตัวสูง  เพราะรู้สึกใจคอไม่ค่อยดี  เรื่องที่เจสสิก้าพูดก็น่ากลัวอยู่เหมือนกัน  ถ้าเธอถูกสั่งให้ย้ายกลับสำนักงานใหญ่ที่ฝรั่งเศส  เธอจะเจอคริสตัลได้ยังไง  รักทางไกลมันน่ากลัวจะตาย  แต่เธอจะกลัวทำไม  อย่างมากก็ลาออก  หางานใหม่

หรือให้แฟนเลี้ยงดีนะ  บ้าสิ  ไม่เอาหรอก  ทำงานอื่นก็ได้

"ปลายเดือนไปสัมมนากับฉันนะคะ  ลางานไว้ล่วงหน้าเลยสามวัน  หรือห้าวันเลยก็ดี" คริสตัลพูด  ลูบแผ่นหลังบางของไอรีนอย่างปลอบโยน  เธอเลือกไม่ซักไซ้ถามเรื่องที่เถียงกันกับเจสสิก้า  คิดว่าถ้าไอรีนสบายใจจะเล่าให้เธอฟังก็คงจะเล่าเอง

"สัมมนาที่ไหน  ทะเลเหรอ" ไอรีนถาม  อารมณ์ดีขึ้นเมื่อนึกถึงเรื่องเที่ยว  โดยเฉพาะไปเที่ยวกับคริสตัล  เราสองคนยังไม่เคยไปไหนกันจริงจังเลยสักที  เดตกันที่บ้านแทบตลอด  ไม่บ้านเธอก็บ้านคริสตัล  หรือคาเฟ่แถวๆ บริษัท  "เขาให้เอาคนนอกไปได้ด้วยเหรอ"

"ได้ค่ะ" คริสตัลตอบ  หอมแก้มไอรีน  แล้วหัวเราะคิกเมื่ออีกฝ่ายตีก้นเธออย่างหยอกเอิน  "ลองบีชค่ะ"

"ควีนแมรี"

"ใช่แล้ว  และถ้าบอสฉันไม่เปลี่ยนใจ  เราคงได้พักกันในควีนแมรี  แต่ฉันเพิ่งบอกเธอไปว่าราคาที่พักมันแพง  แค่ไปเดินทัวร์ในนั้นก็พอ"

"แหม  ยังจะไปห่วงเขาอีก  คุณยุนอารวยจะตาย"

"เงินบริษัทค่ะ  ไม่ใช่เงินคุณยุน"

ไอรีนยิ้มอารมณ์ดี  คริสตัลทำให้เธอยิ้มได้เสมอ  เธอชอบเด็กคนนี้ก็ตรงนี้แหละ  คริสตัลเป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจ  เธออยากให้คริสตัลดีกับเธอแบบนี้ไปนานๆ  ดีเสมอต้นเสมอปลาย  และไม่เบื่อเธอเร็วนัก

"ไปนะคะ" คริสตัลถามย้ำ  ลูบแก้มแฟนสาวแผ่วเบา  ไอรีนเงยหน้าขึ้นมองเธอ  ยิ้มสวยเป็นบ้าเลย  "พี่ตกลงแล้วนะ  ยิ้มแบบนี้"

"ไปสิ  เดี๋ยวเธอชวนคนอื่นไปแทน  พี่ก็แย่สิ" ไอรีนพูดทีเล่นทีจริง  คริสตัลก็ทำหน้างอนเธออย่างไม่จริงจัง  "โอ๋ๆ  ไม่งอแงนะคะ  พี่แซวเล่นเฉยๆ  ไม่ร้องนะ"

คริสตัลหัวเราะชอบใจ  ไอรีนขี้เล่น  ร่าเริงเสมอ  อ่อนโยน  ใจดีด้วย  น่าเสียดายแทนพี่สาวเธอที่ไม่รักษาของดีๆ แบบนี้เอาไว้  แต่ถ้าเจสสิก้ามองเห็นความดีของไอรีนแบบที่เธอเห็น  ป่านนี้เธอก็คงต้องรักคุดอยู่แบบเดิม

"หิวหรือยัง  จัดโต๊ะเลยไหม" ไอรีนถาม  ลูบเส้นผมละเอียดสีเข้มของคริสตัลอย่างรักใคร่  อ้อมแขนของคริสตัลก็กอดเธอแน่นขึ้น

"เป็นอะไรคะ  งอแงจริงๆ แล้วเหรอ"

"เราเป็นแฟนกันแล้วใช่ไหมคะ  พี่ไอ" คริสตัลทำใจกล้าถาม  ไอรีนเงยหน้าขึ้นมองเธออีกครั้ง  รอยยิ้มสวยๆ ของผู้หญิงแสนสวยในสายตาเธอช่วยให้คลายกังวลไปได้มาก  มือเล็กๆ อุ่นๆ แตะแก้มเธอเบาๆ

"รู้ไหม  คริส  บางทีพี่อาจจะชอบเธอมากกว่าที่ตัวพี่รู้ซะอีก" ไอรีนพูด  เขย่งเท้าขึ้นจูบคริสตัลบนริมฝีปากเร็วๆ แล้วผละออกมายิ้ม  "ไปตั้งโต๊ะกันเถอะ  พี่หิวแล้ว  ไม่งั้นจะกินเธอแทนนะ"

"นอนรอให้กินเลยค่ะ" คริสตัลพูดกึ่งขำ  ไอรีนกัดปากตัวเอง  หยิกแก้มเด็กดื้ออย่างมันเขี้ยว  แต่ไม่อาจลบรอยยิ้มใสๆ ของคริสตัลได้ 

และเธอรู้สึกว่าชักจะรักรอยยิ้มนี้มากขึ้นทุกทีแล้วละ





........................................................

ครึ่งตอนจ้า   :44:


ติดต่อสั่งจองหนังสือได้ที่ >>> http://bit.ly/2JyKf29

Rating: This article has not been rated yet.
***************

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

24 พฤษภาคม 2019 เวลา 22:36:40
:51: เอาอีกครึ่งมาเลยเถอะ
แสดงความคิดเห็น