web stats

ข่าว

 


รักสุดช๊อค!!...ผีหรือคน ตอนที่ 25

โพสต์โดย: อินท์สีเลือด วันที่: 15 สิงหาคม 2017 เวลา 21:32:22 อ่าน: 186




" คนบ้าเอ้ย....ใครใช้ให้มาเมานอกบ้านคนเดียวกันนะ " 

ผู้กองสาวนึกขอบคุณพิเชษฐ์ที่นึกถึงหล่อนและไปดึงตัวให้มาช่วยงานแบบเฉพาะกิจในวันนี้   หัวใจมนทิราสะท้านไปหมดเมื่อนึกภาพว่าหากทีมสืบของรุ่นพี่ไม่ทำงานเร็ว  หากอีกคนต้องตกเป็นเหยื่อค้ากามของกลุ่มคนร้ายหากเป็นเช่นนั้นเธอจะทำอย่างไร แต่ไม่ใช่เรื่องน่ายินดีแน่เพียงแค่คิดหัวใจก็ตกไปกองอยู่แทบเท้าตัวเอง  รู้สึกห่วงคนที่เดินไปห้องน้ำมากมาย เนื้อตัวสั่นเทาไปด้วยความโกรธกับภาพผู้ชายตรงหน้าที่อริศราปล่อยให้เข้าคอยประคองตัวเองที่เดินเดินเซไปมาตรงไปส่งยังห้องน้ำของลูกค้า    หญิงสาวกำมือตนเองแน่นสะกดอารมณ์ตนเองเพื่อไม่ให้เสียแผนที่วางกันไว้หล่อนจะตะครุบผู้ร้ายพร้อมหลักฐานให้ดิ้นไม่หลุด 


มนทิราลุกเดินตามไปแบบเนียนๆทั้งๆที่อยากจะเข้าไปกระชากเด็กเสิร์ฟมาซัดแล้วจับยัดเข้าตารางไปเลยแต่ก็ทำไม่ได้เพราะความผิดยังไม่เต็มรูปร่างและหากทำแผนล่มกว่าจะตามกันได้อีกครั้งคงนานและคงจะมีผู้หญิงอีกมากที่ต้องตกเป็นเหยื่อของพวกมัน  มนทิราทำตัวเหมือนลูกค้าเป็นปกติหากแต่ดวงตาแข็งกร้าวน่ากลัวยามจ้องไปยังด้านหน้าที่อริศราเดินอยู่ในใจนึกต่อว่าต่อขานเด็กสาวอื้ออึงไปหมดแต่สติของหน้าที่ยังเต็มเปี่ยมไม่หลุดให้วอกแวก  เป้าหมายที่ต้องการลงโทษด้วยการจับใส่กุญแจมือแล้วถีบเข้ากรงขังลืมไปเลยทำหน้าไม่พอใจเมื่อรู้สึกว่าหล่อนมาทำให้เสียแผนที่จะส่งสินค้าต้องยืดเยื้อเวลาออกไป



" อ้าว  น้อง  พี่จะเข้าห้องน้ำทำไมเอาป้ายมากั้นหล่ะ " มนทิราทำเสียงโวยวายให้เด็กหนุ่มรีบเอาป้ายกำลังทำความสะอาดที่หยิบออกมาวางยกหนีห่างหน้าประตูทันที

" ขอโทษครับ  เชิญครับพี่ " แม้จะไม่พอใจแต่ก็ต้องยอมถอยให้ก่อนเพราะหากลูกค้าเอาเรื่องหรือโวยวายมากกว่านี้แหล่งหากินให้สบายการจับจ่ายของตนอาจหดหายไปอีกที่ 



เพราะตามมาติดๆอริศราที่ถูกปล่อยจากช่วยพยุงตัวจากคนด้านนอกที่คาดว่าคงจะยืนรอเหยื่อไม่ไปไหนแน่จึงยังยืนโงนเงนคลำทางให้ไปถึงตัวห้องน้ำ  มนทิราตรงดิ่งเข้าฉุดร่างสาวหมวยให้หายเข้าไปในห้องน้ำห้องริมสุดด้านในเอามือปิดปากคนเมาที่เตรียมจะแหกปากร้องไว้ไม่ให้ส่งเสียง



" ชู่ส์!...เงียบ ๆนะ  อิ๋ว " เสียงกระซิบสั่งข้างหูทำให้คนเมาแทบหายเมาเพราะจำเสียงของคนที่ลากตัวเธอเข้ามาได้ขึ้นใจ 

" มน..ทิ...รา...." อริศราที่แม้จะเมาแต่สติก็ยังเหลือพอเอ่ยเสียงเรียกคนที่กำลังทำให้ตนเองเสียศูนย์ของหัวใจจนต้องพึ่งอะไรที่จะลบๆไปได้บ้าง มองใบหน้าสวยที่เกือบชิดหน้าตนเองอย่างตะลึง  หัวใจเริ่มสั่นไม่ใช่เพราะฤทธิ์ของน้ำหวานดีกรีต่ำแต่แรงสำหรับคนคออ่อนอย่างเธอแต่สั่นเพราะกลิ่นตัวหอมๆของคนที่ฉุดตัวเองเข้ามายืนแนบชิดในห้องน้ำแคบๆนี่ต่างหาก

" ใช่ ฉันเอง  เธอยังมีสติใช่ไหม" คำถามแผ่วเสียงเหมือนกลัวใครได้ยินเอ่ยถามชิดใบหูให้อริศราพยักหน้าเบาๆแทนการส่งเสียงตอบเพราะลมหายใจของผู้กองสาวที่เป่ารดข้างใบหูมันตรึงให้พูดไม่ออก

" อย่าเสียงดังและฟังฉันให้ดีๆ " แม้จะอยากต่อว่าแต่เวลามีน้อยและเป้าหมายกำลังเริ่มลงมือมนทิราจึงจำเป็นที่ต้องขอความร่วมมือจากแม่สาวตาหยีเล็กให้ช่วยแผนการของทีมเฉพาะกิจวันนี้

" อะไรนะ...." อริศราเกือบสร่างตัวชาทันทีที่รู้ว่าตนเองเกือบตกไปเป็นสินค้าทางอารมณ์ให้แก่เด็กเสิร์ฟที่บริการโต๊ะเธออยู่หลังจากผู้กองสาวอธิบายเร็วให้รู้ตัว

" ทำเมาและหลับคาโต๊ะไปเลยนะ  ให้เชื่อฉันแล้วเธอจะปลอดภัย "

" แต่......อิ๋วกลัว...."  เพราะไม่เคยตกในสถานการณ์เช่นนี้ความรู้สึกหวาดกลัวจึงก่อในใจและหวาดหวั่นจนไม่แน่ใจว่าจะร่วมมือกับอีกคนได้  มนทิราถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เพราะหากชักช้าเป้าหมายอาจไหวตัวและทุกอย่างจะจบเกมส์ด้วยการคว้าน้ำเหลว  หญิงสาวเลื่อนใบหน้าทาบริมฝีปากกดจูบรวดเร็วจนสาวหมวยเบิกตาหยีกว้างก่อนตอบรับสัมผัสที่ไม่คิดว่าจะได้อย่างยินดีที่สุดกระทั่งเรียวปากสวยของมนทิราผละออกให้รู้สึกเสียดาย

" กำลังใจนะและถ้าเชื่อฟังเมียดีๆ......เดี๋ยวมีชุดใหญ่ " คำกระซิบข้างหูดั่งความฝันให้ยืนค้างไม่ไหวติงแต่เจ้าตัวที่บอกจะตบรางวัลผลุบหายออกไปจากห้องแคบเสียแล้ว ( กำลังใจแบบนี้ อิ๋ว...เชื่อทุกอย่างเลยคร้าาา )




เป็นไปตามที่คาดการณ์เมื่อมนทิราเปิดประตูห้องน้ำออกไปก็เจอะเด็กเสิร์ฟยืนรีๆรอๆไม่ไกลจากหน้าประตู  หล่อนแกล้งไม่สนใจแต่มือกดส่งข้อความให้สัญญาณกับทีมเพื่อเตรียมตัวพร้อมกับเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะไม่ให้ผิดสังเกต  ฝ่ายอริศราที่ได้กำลังใจเป็นจูบหวานๆก็รีบเรียกสติตนเองให้กลับมาและพยายามทำเป็นเมาเหมือนตอนเดินเข้ามาเมื่อเดินออกไปหลังจากผู้กองสาวออกไปสักพัก  ความเมามันหายไปเกือบครึ่งแทนที่ด้วยความกลัวแต่ข่มใจให้สู้เพื่อรางวัลใหญ่ที่ทิ้งท้ายไว้จากคนที่ใจต้องการเหลือเกินนั่น  เด็กเสิร์ฟยิ้มกระหยิ่มหารู้ไม่ว่าอีกไม่นานจะได้นอนยาวในคุกและอาจโดนอะไรเป็นของแถมด้วยริอาจแตะใครที่ไม่สมควรแตะ 



" ไหวไหมครับพี่ "

" หวายยยย... "  อริศราตอบแบบคนเมาเต็มที่ยิ่งทำให้อีกฝ่ายชะล่าใจและนำหญิงสาวกลับโต๊ะ ก่อนจะถึงโต๊ะตัวเองหมวยสาวแกล้งเมาก็มองเห็นมนทิรานั่งส่งสายตานิ่งๆมาให้  อยากส่งยิ้มให้แต่กลัวงานของผู้กองสาวจะเสียเลยเดินผ่านไปนั่งดื่มต่อก่อนจะทำเป็นฟุบหลับอย่างที่มนทิราสั่งไว้   

" พี่ครับ...พี่ครับ "

" อือ....จะนอน "

" พี่ครับ..."  รอยยิ้มชั่วร้ายเปิดออกทันทีเมื่อลองเรียกลูกค้าคออ่อนแต่ริฉายเดี่ยวหลายรอบเพื่อเช็คความมั่นใจว่าจะไม่ตื่นมาโวยวายตอนลูกค้าพิเศษมาพาตัวออกจากร้าน 







Kr : ไฮยีน่าวิ่งแล้ว

ข้อความส่งไปยังโทรศัพท์ทุกเครื่องของทีมสืบจากหน่วยกองปราบปรามให้เจ้าหน้าที่ที่แฝงตัวนั่งอยู่เตรียมพร้อมกับการปฏิบัติการจับกุมกลุ่มคนร้ายกลุ่มนี้  มนทิรานั่งมองอย่างสงบนิ่งแต่จิตใจรุ่มร้อนไปหมดทั้งเกรงอริศราจะกลัวจนทำแผนล่มและอาจพลาดจนหมวยสาวต้องเจอะกับอะไรที่น่ากลัวมากกว่านี้  เมื่อเด็กหนุ่มในคราบบริกรของร้านส่งซิกให้อีกเป้าหมายลุกออกจากโต๊ะที่นั่งอยู่ไปยังโต๊ะของหญิงสาวอย่างใจเย็น 

ไม่นานอริศราก็ถูกชายร่างใหญ่พาออกจากร้านหลังชายคนนั้นสั่งเคลียร์บิลซึ่งหมวยสาวรู้ตัวตลอดเวลาแม้จะขยะแขยงพวกผู้ชายใจนรกเหล่านี้แต่เธอต้องจำยอมทำเป็นเมาหลับไม่รู้เรื่องต่อไป  กลิ่นฉุนกึกของหัวน้ำหอมจากชายร่างใหญ่ชวนจะอ้วกไหนยังจะมือหยาบสากที่ตะปบจับเข้าที่หน้าอกของเธอยามประคองพาเดินออกไปจากร้านก็ยิ่งให้อยากวิ่งหนีไปให้พ้นๆ  ทุกการเคลื่อนไหวของกลุ่มไฮยีน่ากำลังตกอยู่ภายใต้การควบคุมของกลุ่มกองปราบที่ต่างขยับไหวและแบ่งแยกหน้าที่รอสัญญาณเข้าจับกุมจากหัวหน้าทีม



" เอ้า  นี่ค่าสินค้าของแก  รายนี้น่ารักถูกใจชั้นมาก " เสียงของชายหื่นที่จับตัวอริศราใส่ในรถของเขายืนคุยและส่งเงินให้เด็กเสิร์ฟตามราคาที่ตกลงกันไว้ 

( โถ...เชิญกองคำชมมึงไว้ตรงนั้นเหอะ..ไอ้ชั่ว )  อริศราที่ยังทำเป็นหลับแต่หูได้ยินทุกคำสนทนาให้ก่นด่าในใจ

" ขอบคุณครับ  ขอให้สนุกทั้งคืนนะเฮีย " เด็กหนุ่มยื่นมือรับเงินก่อนอวยพรให้ลูกค้าขาประจำพลางมองเหยื่อที่วันนี้ฟลุ๊คได้มาง่ายๆโดยไม่ต้องออกแรงมากเหมือนทุกครั้ง  " ขอบคุณนะครับพี่  ที่ให้ทิปก้อนใหญ่กับผม "

( เออ....เดี๋ยวมึงได้ก้อนโตกว่านี้แน่ แต่ไม่ใช่ทิปนะไอ้เลวจะถีบแม่งให้เต็มตีนกูเลย ) สาวหมวยเข่นเขี้ยวในอกกับถ้อยคำของสองคนนอกรถที่เธอนั่งหลับตบตาอยู่




Ek : บุก.........



สัญญาณพร้อมคำสั่งที่สั่งออกไปให้เจ้าหน้าที่ลุยได้เพราะเพียงเท่านี้หลักฐานที่ได้ก็ครบพอที่จะเอาผิดได้หลายกระทงด้วยมีหลักฐานและผู้เสียหายอีกหลายคนที่แจ้งความเอาไว้ก่อนหน้านี้   รถกระบะสามคันรีบขับเข้าดักกั้นทางหนีของรถคันที่จอดอยู่ตรงลานจอดรถของผับอย่างรวดเร็ว ทำให้สองคนที่กำลังจะร่ำลาแยกทางหลังจากซื้อขายกันเป็นที่เรียบร้อยให้รีบวิ่งหนีกันไปคนละทาง  อริศราลืมตาแทบจะทันทีพร้อมกับวิ่งออกจากรถหวังจะตามเจ้าคนหื่นที่กำลังวิ่งหนีไปเพื่อขอคืนแต่กลับถูกมือหนึ่งคว้าตัวเอาไว้




" เฮ้ย....." อริศราตกใจที่ถูกดึงตัวอย่างแรงแต่พอเห็นเป็นมนทิราอาการตกใจก็หายไปเหลือเพียงความต้องการเอาคืนทั้งเด็กเสิร์ฟและไอ้หื่นที่มองเธอเป็นสินค้าซื้อขายได้นั่น

" จะวิ่งไปไหน อิ๋ว " มนทิราที่วิ่งลงจากรถรีบคว้าตัวอริศราไว้เมื่อเห็นอีกคนจะวิ่งไปทางเดียวกับคนร้าย

" ไปเอาคืนสิ  ไอ้บ้านั้นมันจับหน้าอกอิ๋ว "

" ไม่ต้อง!!... เดี๋ยวฉันเอาคืนให้เธอเอง " เสียงขุ่นแกมเหี้ยมผิดปกติเอ่ยออกมาพร้อมหน้าตาที่ไม่น่าเข้าใกล้สักนิดเพราะสายตาที่กร้าวแข็งของมนทิราพร้อมจะฆ่าคนได้เลยเวลานี้ ( หน้าอกเธอ ฉันคนเดียวที่จับได้ )







แก๊งค์ไฮยีน่าโดนรวบได้หมดและถือเป็นผลงานชิ้นโบว์แดงของกองปราบปรามเพราะพอจับสองคนนั่นได้ตำรวจก็ขยายผลและตามตะครุบพวกที่เหลือได้ครบทั้งแก๊งค์ภายในคืนนั้น  หลังจากที่ผ่านการแถลงข่าวการจับกุมและกว่าจะเสร็จเรื่องทั้งหมดก็เกือบสว่างเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับคดีนี้ถึงจะได้แยกย้ายไปพักผ่อน  มีแค่บางคนเท่านั้นที่ต้องอยู่ต่อ


" ขอบใจนะมน  ที่มาช่วย " พิเชษฐ์ สารวัตรหนุ่มรูปงามที่สุดของกองปราบปรามบอกกับหญิงสาวพร้อมกับอมยิ้มขำตลอดเมื่อเห็นตำรวจสาวรุ่นน้อง

" ยินดีเสมอค่ะพี่เชษฐ์  แล้วเมื่อไหร่จะเลิกขำมนสักทีหล่ะ " มนทิราเปิดรอยยิ้มชวนมองก่อนหันไปมองยังแม่หมวยสาวที่ยืนหน้าบึ้งข้างรถกระบะของตนไกลๆนั่น

" ไม่รู้สิ  คงขำไปอีกหลายวันมั้ง  รีบไปเถอะตาเขียวแล้วนั่นน่ะ "  เขาบอกเมื่อมองตามสายตารุ่นน้องตัวเอง

" ค่ะ ขอบคุณนะพี่เชษฐ์  ถ้าไม่ได้ร่วมงานครั้งนี้กับพี่  มนอาจต้องเสียใจอีกครั้ง "

" อืม  แล้วก็ไม่ต้องรีบกลับก็ได้นะ พี่โทรไปบอกผู้กำกับให้แล้วท่านเลยบอกให้มนพักเวรวันนี้ "

" รีบสิ  มนอยากนอนเต็มแก่แล้ว "

" อยากนอนแน่เร้ออออ " พิเชษฐ์กระเซ้าให้ผู้กองสาวชี้หน้าเขาก่อนจะโบกมือร่ำลาและเดินตรงไปยังรถที่คนขับยืนรอคอยบริการส่งถึงที่และอาจส่งถึงไหนต่อก็ได้แล้วแต่รุ่นน้องเขาจะให้พาไป

( ก็นอนอ่ะนะแต่จะนอนหลับหรือนอนตาตื่นอันนี้ก็...ไม่รู้สินะ )  มนทิราพูดกับตัวเองพลางขำเมื่อย้อนนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่ลานจอดรถของผับนั่น








หนึ่งคนซื้อกับหนึ่งคนขายโดนรวบตัวอย่างไม่ยากเย็นเพราะกลุ่มตำรวจนอกเครื่องแบบสกัดไว้ทุกทางพร้อมกันผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องให้ออกห่างบริเวณและเคลียร์พื้นที่รอไว้แล้ว  พื้นที่จับกุมจึงมีเพียงแค่เจ้าหน้าที่ชุดปฏิบัติการเท่านั้นสองคนร้ายโดนใส่กุญแจมือทันทีที่โดนจับได้


" เอาผู้ต้องหาขึ้นรถเลยดาบ   หมวดอยู่เคลียร์ที่นี่และเชิญเจ้าของร้านให้ตามไปสอบปากคำเพิ่มด้วยนะ "  สารวัตรที่เป็นหัวหน้าทีมเอ่ยสั่งลูกทีมตนเอง

" เดี๋ยวค่ะ...พี่เชษฐ์ "

" ว่าไงมน "

" ทุกคนคะ  เห็นแก่มนนิดหนึ่งช่วยทำเป็นตาบอดสักห้านาทีได้ไหมคะ " คำขอร้องของผู้กองสาวที่เอ่ยออกมาบอกความหมายที่เข้าใจได้ทันทีว่างานนี้มีนอกรอบแน่

" ว่าไง " หัวหน้าทีมหันไปถามทุกคนที่ต่างรู้จักกับผู้กองสาวที่ถูกดึงมาร่วมปฏิบัติการครั้งนี้กันทุกคนอย่างขอความเห็น 

" เชิญครับผู้กอง " เป็นนายดาบนอกเครื่องแบบสองนายที่บอกออกมาก่อนผลักสองผู้ต้องหาที่พวกเขาควบคุมตัวอยู่ไปยืนทำหน้าเลิกลั่กต่อหน้าตำรวจสาวพร้อมๆกับเจ้าหน้าที่ทุกคนหันหลังให้อย่างเต็มใจอย่างไม่ต้องพูดกันให้มากความและยืนล้อมเป็นวงกว้างกันความผิดพลาดที่อาจถูกฟ้องกลับภายหลังได้



" อั๊ก..!!!...โอ๊ยยย...อย่าทำผม...อย่า...อ๊ากกกก.. "  เสียงร้องอย่างโหยหวนดังขึ้นมาให้เหล่านายตำรวจสะดุ้งเสียวแทนเหลือบมองก็เห็นเจ้าหนุ่มเด็กเสิร์ฟล้มลงไปคุดคู้กายกับพื้นด้วยพร้อมกับสีหน้าที่แสนเจ็บปวด  ไม่ต้องบอกก็ตอบได้ว่าอาจสูญพันธ์เอาง่ายๆให้ผู้ต้องหาที่เป็นผู้ซื้อถึงกับตาเหลือกพยายามถอยเท้าหนีแต่โดนตำรวจสาวดึงคอเสื้อกระชากตัวเอาไว้

" อย่านะ..ถ้าทำผม.....ผมฟ้องพวกคุณทั้งโรงพักแน่  " ชายหื่นที่ถูกจับกุมโวยวายขู่ใส่หน้าตำรวจสาว

" ฟ้องเหรอ....งั้นก่อนฟ้องก็เอาที่ทำไว้ไปก่อนละกัน "



 พลั่ก!!...ตั่บ!!!.....อ๊ากกกกกสส.....



" พยานไม่มี  หลักฐานไหนจะฟ้องฉันได้   อย่าโกรธฉันเลยนะหากใช้การไม่ได้เพราะแกดันคิดจะกินสามีของฉันก่อนเอง  ช่วยไม่ได้ " เสียงที่ก้มบอกร่างที่ลงไปกองให้รู้ความผิดที่ให้อภัยไม่ได้ 

มนทิราเตะเข้าที่ลำตัวของไอ้หื่นบ้ากามอีกครั้งส่งท้ายการขอคืนโทษฐานที่จับหน้าอกของใครที่ยืนใบ้กินความสยองแล่นขึ้นหัวในความโหดของผู้กองคนสวยที่ซัดหนักจัดเต็มในการเอาคืนข้างต่อหน้าตนเองก่อนสองนายดาบจะช่วยพยุงสองผู้ต้องหาลากขึ้นรถไปหลังเสร็จสิ้นการสำเร็จโทษศาลเตี้ยคดีจับอกจากผู้กองสาวเป็นที่เรียบร้อย




( สามี...สามี.... มนทิรา  พูดถึงเธอแบบนั้นต่อหน้าทุกคนอีกด้วย.... ) อริศรามองไปยังผู้กองสาวที่ยืนมองตามสองผู้ต้องหาผู้โชคร้ายกับเหล่าเพื่อนตำรวจของมนทิราที่พากันมองเธอเป็นตาเดียวจนรู้สึกอายสุดๆในชีวิตแต่เป็นความอายที่เธอเต็มใจและเต็มใจที่สุด


Rating: This article has not been rated yet.
***************

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น