web stats

ข่าว

 


Sparkle (แฟนฟิค) - ตอนที่ 14.1 Love Me Harder

โพสต์โดย: anhann วันที่: 17 มีนาคม 2017 เวลา 20:20:37 อ่าน: 440




ตอนที่ 14.1 Love Me Harder



ทิฟฟานี่มองตามแทยอนที่ขึ้นรถจากัวร์ไปกับคริสตัลและยุนอาหลังจากตกลงเรื่องผู้ต้องสงสัยเสร็จแล้ว  เธออยากจะเข้าใจเพื่อนเหลือเกิน  แต่ก็อดตะขิดตะขวงใจไม่ได้ทุกที  ทำไมแทยอนถึงไม่กลับบ้านกับเธอ  ทำไมถึงเลือกไปกับสองคนนั่นแทนกลับกับเธอ  เธอไม่อยากคิดว่าเพื่อนจะลุ่มหลงกับอัลฟาขนาดนั้น  หากพฤติกรรมของแทยอนตอนนี้มันทำให้คิดเป็นอย่างอื่นได้ยากจริงๆ  หรืออาจจะเกี่ยวกับ...ดงวุค

"ฉันชักสงสัยแล้วนะ  เรื่องที่เธอบอกว่า  แทยอนเป็นพี่สาวน่ะ"

ตาสีน้ำตาลแดงเหลือบมองคนข้างตัวในเบาะเดียวกัน  แล้วขมวดคิ้วให้ท่าทีคล้ายพยายามจะจับพิรุธเธอ  แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอชอบมัน  เพราะมันเหมือนเจสสิก้าให้ความสำคัญกับเธอมากกว่าแค่เป็นแฟนในนาม

"หึงฉันหรือไงคะ  คุณแฟน"

เจสสิก้าคิ้วกระตุก  ตวัดสายคมปราบกลับมาจากทิวทัศน์นอกรถที่กำลังเคลื่อนตัว  แล้วพูดขึ้นเบาๆ  "ปัญญาอ่อน"

ทิฟฟานี่อ้าปาก  หน้าชาคล้ายถูกตบด้วยมือขาวเล็กๆ ที่เท้าคางอยู่

"ลูกสาวเธออยู่บ้านฉัน  ฉันบอกหรือยังนะ"

เรื่องที่เปลี่ยนอย่างฉับไวทำให้คนสมองช้าบางเวลาทำหน้ามึน  ได้ยินแค่เสียงเจสสิก้าสั่งกับคนขับให้พาไปบ้านตัวเองโดยไม่ถามความเห็นเธอสักคำ  หรือหล่อนอ่านใจเธอได้  หมาป่าขนทองทำอะไรได้บ้างนะ

"เธออ่านใจฉันได้เหรอ"

"แค่เดาเก่งน่ะ"

"แถเก่งด้วยน่ะสิ"  ทิฟฟานี่พึมพำใต้ลมหายใจ  แต่แน่นอนว่าอีกฝ่ายที่หูดีเกินมนุษย์ได้ยิน  ตาสีขี้เถ้าเลยจ้องเธอเขม็งแบบนี้ "แหม  ก็มันไม่ยุติธรรมเลยนี่  เธอเห็นแล้วว่าฉันทำอะไรได้บ้าง  แต่ฉันไม่รู้ข้อมูลของเธอเลย"

"เธอมีเวลารู้จักฉันทั้งชีวิต  ทิฟฟานี่"  เจสสิก้าพูดแค่นั้น  แล้วก็หันใบหน้าออกไปนอกรถต่อ  ไม่เปิดโอกาสให้ตัวเองโดนซักไซ้อีก  ทิฟฟานี่ถอนใจ  สั่นศีรษะเบาๆ  แล้วล้วงโทรศัพท์ขึ้นมากดข้อความสั่งงานยูริกับซอฮยอน

..........................................

ศีรษะด้านหนึ่งของแทยอนพิงอยู่กับอกคริสตัลในเบาะหลังรถจากัวร์ที่นั่งกันอยู่สามคน  เธอนั่งอยู่ตรงกลางระหว่างสามีทั้งสอง  แต่เบี่ยงมาทางคริสตัลมากกว่า  และหันหน้าไปทางหน้าต่างรถ  เธอเหนื่อยน้อยลงแล้ว  เจ็บก็น้อยลงแล้ว  ขอบคุณร่างกายของชิฟเตอร์ที่รักษาตัวเองได้เร็ว  ทว่าความรู้สึกไม่ดียังติดอยู่ในใจ  มันไม่ได้หายเจ็บง่ายๆ หรอก  หัวใจเธอน่ะ

"หลับเถอะ  คุณแท  ถึงแล้วฉันจะปลุก"  คริสตัลกระซิบ 

แทยอนสั่นศีรษะ  ช้อนตามองเจ้าของอกที่อาศัยพิงอยู่  เธอชอบมากเวลาคริสตัลลูบศีรษะเธอแบบนี้  และหวังเสมอให้เขาดีกับเธอไปนานๆ  เธอรอคนที่จะมาช่วยกอบโกยเศษหัวใจเธอมาประกอบใหม่นานแสนนานแล้ว  แต่เขาก็เป็นแค่เด็กคนหนึ่ง  ขนาดคนที่เป็นผู้ใหญ่  เป็นผู้ชาย  แต่งงานกับเธออย่างถูกต้อง  ยังทิ้งเธอไปทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอท้อง  แล้วเธอยังจะหวังความจริงใจจากใครได้อีกหรือ  เธอคงมองคนไม่เป็นจริงๆ  โง่มากกับคำหวานๆ ที่พร่ำพูดออกมาเพื่อให้ตายใจ  สุดท้ายก็เหมือนกันหมด  ทุกคนทำร้ายเธอ

ยุนอาทำร้ายเธอ...เธอเจ็บ

เจ็บที่หัวใจ

"ผิดหวังที่ไม่ได้ฆ่าเขา  หรือเสียใจที่ไม่ได้กลับไปอยู่กับเขาล่ะ"

เสียงยุนอายิ่งกว่ามีดแทงทะลุอกเธอเสียอีก  แต่เธอจะไม่ให้เขาสมใจที่ทำร้ายเธอด้วยมันได้หรอก  คนแบบนี้  ถ้าไม่ตอบโต้เดี๋ยวก็หยุดไปเอง

"ทางเดียวที่เธอจะเป็นอิสระจากพวกฉัน  คือฆ่าคริสตัล  เพราะถ้าเธอไปมีคนอื่นระหว่างที่มีพันธะกับพวกฉัน  เธอจะตาย  ชู้รักของเธอด้วย  จำใส่สมองของเธอไว้นะ  แทยอน"

"ฉันจะทำแบบนั้นไปทำไม  ในเมื่อตอนนี้ฉันมีความสุขดี  ใช่ไหมคะ  คริส"  แทยอนทำเสียงอ่อนหวาน  ลูบแก้มคริสตัลพร้อมกับส่งสายตาเชิญชวน  พลางล้วงมือเข้าไปในคอเสื้อเขา  ลูบไล้บ่าขวาเหนือรอยสักหมาป่า  กระตุ้นให้เลือดอัลฟาของหมาป่าตัวโตร้อนขึ้น  คริสตัลคำรามเบาๆ อย่างพยายามระงับอารมณ์  มืออีกข้างของเธอจึงไต่ลงที่เป้ากางเกงจนเจ้าของมันต้องจับไว้

"อย่าซนสิคะ  ที่รัก"  คริสตัลพูดด้วยรอยยิ้มคนเอาตัวรอดเก่ง  จับมือเล็กๆ ของแทยอนจากเป้ากางเกงขึ้นมาจูบ  ตาคมเหลือบมองยุนอาที่สั่นศีรษะไปมาอย่างเอือมๆ  อยู่ตรงสุดเบาะ

คุณที่ปรึกษานั่งไขว่ห้าง  เท้าแขนกับกรอบหน้าต่าง  ใช้มือนั้นเท้าคาง  มืออีกข้างวางสบายๆ บนตักตัวเองระหว่างมองพฤติกรรมผู้หญิงขี้ประชดที่คงจะคิดไปเองว่า  คริสตัลจะยอมหลงกลไปด้วย  แทยอนคงลืมไปว่าเจ้าหมาป่าที่ครอบครองรอยกัดตรงไหล่ขวาของหล่อนน่ะ  ผ่านผู้หญิงมากี่แบบแล้ว  มีหรือจะไม่รู้ทันมารยาสาวๆ  หล่อนยังโชคดีกว่าคนอื่นที่คริสตัลยอมเล่นด้วยนะ

"ฉันก็แค่อยากเตือนไว้  กันเธอลืม"

"ฉันไม่ลืม  ไม่ลืมทุกๆ อย่างที่ใครทำกับฉันไว้"

"เจ้าคิดเจ้าแค้นซะจริง"  ยุนอาพึมพำ  ยิ้มมุมปากให้กับหางตาของคริสตัลที่กดศีรษะเล็กของแทยอนลงกับอกได้สำเร็จ  และลงยันต์มันด้วยจูบบนกระหม่อม  ผู้หญิงดื้อรั้นจึงยอมอยู่เฉยๆ ได้สักที

"ที่ฉันยังไม่ฆ่าเขา  ไม่ใช่เพราะฉันใจดีหรืออยากจะแกล้งเธอหรอกนะ  ฉันแค่อยากจะรู้ว่า  เขาจะสำคัญพอให้ใครมาช่วยออกไปหรือเปล่าเท่านั้น"

"ฉันรู้  คุณมันก็แค่คนเลือดเย็นคนหนึ่ง"

"ฉันไม่ใช่คน  แทยอน  ไม่เคยเป็น" 

แทยอนเหลียวไปมองเจ้าของเสียงทั้งที่ยังมีมือคริสตัลกดศีรษะอยู่อย่างระวัง  ตาเธอหรี่ลงเมื่อพบภาพเสือโคร่งสีขาวทับซ้อนอยู่บนร่างของยุนอา

"ใช่ไหม  แทยอนที่รัก  ฉันไม่ใช่คน"  ยุนอาย้ำ  ตาวาวเรืองขึ้นมาพร้อมกับเสียงคำรามในลำคอแบบเสือตัวจริง 

แทยอนรีบหันกลับ  หลับตาปี๋  ซุกหน้าเข้าอกคริสตัลที่ยิ้มขำ  ลูบหัวเธอเบาๆ ปลอบโยน  พลางสั่นศีรษะให้ยุนอาซึ่งยิ้มอย่างอารมณ์ดีไปแล้ว  แต่เธอไม่เห็น

.....................................

แทนที่จะทักทายเธอก่อน  โดโรธีกลับเงยหน้าจากสมุดระบายสีที่ซันนี่นั่งเล่นเป็นเพื่อนด้วยระหว่างรอผู้ปกครองมารับ  เพื่อมาฉีกยิ้มให้เจสสิก้า  ผู้มีเขี้ยวแหลมออกมาตรงมุมปากเวลายิ้ม 

ทิฟฟานี่ไม่รู้จะหมั่นไส้หรืออิจฉาลูกสาวดีแล้ว  เพราะโดโรธีเข้ากับเจสสิก้าได้ดีจนเหลือเชื่อ  ชอบนั่งตักยายสมิธเลือดเย็น (ที่ซูยองตั้งฉายาให้) มากกว่าตักเธอซะอีก

"โดโด้คะ  ฟานี่จะกลับบ้านแล้ว"  เธอพูดขึ้น  ไม่ได้จงใจจะขัดจังหวะลูกสาวกับเจสสิก้าที่กำลังเล่นกัน  "มันจะค่ำแล้วค่ะ  ไว้ค่อยมาใหม่นะ  ฟานี่มีงานต้องไปจัดการที่บ้านน่ะ"

"แต่ว่า..."

"เชื่อคุณแม่เถอะค่ะ  โดโด้  เอาพรุ่งนี้เจสซี่ไปรับหนูที่โรงเรียน  ไปทานไอศกรีมกันนะ  หรืออะไรก็ได้ที่หนูอยากทำ  และคุณแม่อนุญาต  โอเคไหม"

ทิฟฟานี่ยิ้ม  ไม่อยากเชื่อเลยว่านี่เป็นคนเดียวกันกับที่ด่าเธอประจำ

"ก็ได้ค่ะ  เจสซี่สัญญาแล้วนะ"

"ค่ะ  สัญญา"  เจสสิก้าตอบ  ชูนิ้วก้อยให้เด็กน้อยเอานิ้วเล็กๆ ของตัวเองมาเกี่ยวกับเธอ  แต่ยิ้มที่ให้โดโรธีก็หายไปเมื่อมีอีกมือมาขอเอี่ยวด้วยคน 

จ่าฝูงสมิธหันไปถลึงตาใส่แลนดอน  ทิฟฟานี่ยิ้มแหย  เกือบเอามือออกแล้ว  ถ้าลูกสาวไม่ได้เอามือเล็กๆ อีกมือมาจับเอาไว้ก่อน  แล้วพูดขึ้นด้วยเสียงใสๆ

"ไปด้วยกันสามคนนะคะ  เจสซี่  ให้ฟานี่ไปด้วยนะ  รับรองหนูจะไม่ให้ฟานี่กวนใจเจสซี่เลยแหละ"

แหม  ลูกจ๋า  รักแม่มากเลยนะคะเนี่ย...ทิฟฟานี่คิดในใจ  แต่ภายนอกพยายามยิ้มสู้สายตาเชือดเฉือนจากดวงตาสีขี้เถ้า

"นะคะ  เจสซี่  น้า..."

"ก็ได้ค่ะ"  เจสสิก้าใจอ่อนให้เด็กน้อย  โดโรธีจึงหอมแก้มเธอแรงๆ  แต่ไม่ได้แถมน้ำลายมาให้  ส่วนคนที่ยื่นหน้ามาจะขอบ้าง  เธอก็ยันหน้าผากเอาไว้ได้ทันเวลา  แถมแยกเขี้ยวขู่ให้ด้วย

"ขี้หวงจังเลย"  ทิฟฟานี่บ่นอุบ  แต่ก็ตกใจไม่น้อยที่ลูกสาวหันไปจุ๊บปากเจสสิก้าแล้วจะจุ๊บต่อให้ที่ปากของเธอ  แล้วก็ยิ้มร่าเริง  ขณะที่พวกเธอทั้งคู่หน้าแดงแข่งกัน

"ไปได้แล้วค่ะ  ฟานี่  จุ๊บลาแล้วนี่นา"  โดโรธีกระตุกแขนคุณแม่ให้รู้สึกตัว  ทิฟฟานี่กะพริบตาปริบๆ  มองเจสสิก้าที่หูยังแดงอยู่  โบกมือให้  หล่อนไม่โบกตอบ  แค่ยกขึ้นมาเฉยๆ  เหมือนนั่นเป็นการตอบรับคำลาแล้ว  นัยน์ตาสีขี้เถ้าเหมือนมีอะไรอยู่ในนั้น  แต่เธอไม่เข้าใจ

หรือว่า...โง่

..................................................     

คริสตัลอุ้มแทยอนลงเตียง  กว่าจะยอมหลับได้ก็ต้องโดนยุนอาแอบปักเข็มเข้าที่ไหล่  เธอส่ายหน้าเบาๆ  มองสาวหน้าเด็กหลับขณะถอดเบลเซอร์ออกแขวนกับหลัก  ปลดกระดุมเสื้อลงสามเม็ด  โชว์ผิวขาวมากตัดกับบราสีดำ  ต่อมาก็รูดซิปปลดกางเกงลง  โยนใส่ตะกร้ามุมห้องอย่างแม่นยำราวกับซูตลูกบาสเกตบอล  พอเหลือแค่บ๊อกเซอร์สีเทาตัวใน  แล้วก็ปีนขึ้นมานั่งพิงหัวเตียงข้างคนหลับ  คว้าหนังสือนิยายของนักเขียนญี่ปุ่นเพี้ยนๆ มาอ่านต่อ 

อ่านๆ ไปก็เผลอลูบเป้าตัวเองไปด้วย  มันก็...อืม  รู้สึกดี  แต่พอยุนอาเปิดประตูเข้ามา  สายตานิ่งๆ ของตาสีฟ้าก็เหล่มองมือที่เป้า  เธอยิ้มเผล่  หยุดมือไว้แค่นั้น  คนตัวสูงกลอกตานิดหน่อย  ถอดสูทออกแขวน  ปลดกระดุมเสื้อสองเม็ด  เปิดโอกาสให้สายตาซอกแซกเห็นแค่เนินอกขาวรำไรแบบน่าขัดใจพอ 

คริสตัลถอนใจ  จะหวนกลับมาอ่านหนังสือต่อ  แล้วก็ต้องร้องฮึด  เพราะถูกจับหมับเข้าที่เป้าอย่างไม่ทันตั้งตัว  โชคดีที่ยุนอาไม่ได้บีบ  แค่ลูบมันอย่างเอ็นดูด้วยเรียวนิ้วแข็งแรง  ดวงตาเรามองประสานกันครู่หนึ่งก่อนยุนอาจะดึงบ๊อกเซอร์เธอลงจากสะโพก  แล้วใช้ปากขจัดความขัดข้องตรงนั้นให้  เพราะแทยอนแท้ๆ ที่ทำเธอตื่นตัวขนาดนี้  มือเธอขยุ้มเส้นผมบนศีรษะยุนอาระหว่างที่หน้าท้องเกร็งจัด  หนังสือในมือเกือบขาดถ้ายุนอาไม่หยิบออกไปก่อน 

นัยน์ตาสองสีมองศีรษะยุนอาขึ้นๆ ลงๆ ขณะวัดความยาวของอัลฟาในตัวเธออย่างเอาเป็นเอาตาย  เสียงคำรามในอกเธอดังขึ้นจนเกรงว่าจะไปปลุกคนหลับให้ตื่น  หรือชวนมาร่วมด้วย  แต่ก่อนหน้านั้นเธอก็แทบจะระเบิดเป็นเสี่ยงๆ ด้วยแรงมือแข็งแรงของยุนอาแล้ว  ถ้ามันไม่คลายออกก่อนร่างสูงจะขึ้นมาคร่อมบนตัวเธอ  ซึมซับมันทั้งหมดเข้าไปในตัวแทน

ยุนอาคว้าลำคอคริสตัลเข้าไปประกบปากจูบ  ทั้งดูดทั้งตวัดลิ้นเลียจนเจ้าหมาป่ากระชากบั้นเอวเธอเข้าไปหาแรงสุดใจ  เราสู้รบกันบนเตียงจบไปหนึ่งยก  แล้วมาต่อกันบนพื้น  เสื้อผ้าบนตัวหลุดออกทีละชิ้นจนเหลือแค่เนื้อตัวเปลือยเปล่าทั้งคู่  เราลุกขึ้นไปต่อกันที่ผนังห้องเป็นรอบที่สาม  คราวนี้มือของคริสตัลเผลอไปคว้าตู้หนังสือขณะโยกเข้าหายุนอา  แผ่นไม้ที่เปราะบางกว่าเหล็กจึงหักคามือและเกิดเสียงสนั่น  แต่นั่นยังไม่เท่ากับตอนที่มันหล่นโครมลงมาทับตัวทั้งคู่ที่ยังไม่รู้สึกรู้สา  มัวเมาเรื่องทำรักกันต่อไปทั้งที่เศษไม้บางส่วนทิ่มแทงให้เลือดออก  และกลิ่นคาวนั่นก็ไปกระทบจมูกคนหลับให้ลุกขึ้นมาดูสภาพห้องที่พังพินาศกับชีเปลือยสองตนซึ่งตัวแดงเถือกไปด้วยเลือดและรัก

"โอ๊ย  เบาๆ หน่อยสิ  คนจะนอน"  แทยอนตะโกนขัด  ปาโคมไฟที่ยังอยู่ในสภาพดีคู่กับเตียงที่เธอนอนไปโดนหัวยุนอาพอดีเพราะคริสตัลหลบวืด 

คุณที่ปรึกษาจับหัวตัวเองเพราะมึนและพบว่าหัวแตกไปแล้วเรียบร้อย  แต่กลับเอามือที่เปื้อนเลือดมาตวัดลิ้นเลียหน้าตาเฉย  ขยิบตาวิ้งให้แทยอนที่ทำท่าขนลุกซู่  รีบดึงผ้าห่มมาคลุมโปง  หนีจากภาพอุจาดตาเกินจะรับไหว  เธอรู้สึกโชคดียังไงไม่รู้  ที่วันนี้พวกเขาไม่ยุ่งกับเธอ  แล้วก็พบว่าตัวเองยิ้มสะใจ  คงเพราะเลือดบนหัวยุนอาละมัง 


..............................


เอาไปครึ่งตอนก่อนค่ะ  ยังไม่ค่อยว่าง  แล้วอีกครึ่งค่อยมาตอนว่างละกันเนอะ 55555  :27:

* ได้โปรดอย่าเปรียบเทียบ 3p กับ เจทิ  เพราะมันคนละอย่างกัน  อิอิ

Rating: This article has not been rated yet.
***************

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

18 มีนาคม 2017 เวลา 15:31:15
ไรท์ ชอบเรื่องนี้จังเลยค่ะ มีทั้งโรแมนติก(มั้ง) + BDSM ของคู่รักเรา 3 คน
ครบรสมาก

18 มีนาคม 2017 เวลา 07:00:41
ยังรอเจทิอยู่นะจะดุเดือดแบบนี้หรือป่าวน้า

18 มีนาคม 2017 เวลา 06:59:04
พี่เสือทำน้องแทกลัว

17 มีนาคม 2017 เวลา 21:10:06
คนละอย่างกันอย่างมากมาย
แสดงความคิดเห็น