web stats

ข่าว

 


สัญญาซ่อนรัก yuri ตอนที่ 16

โพสต์โดย: meAyou วันที่: 21 มิถุนายน 2017 เวลา 10:04:20 อ่าน: 1239

   และแล้ววันที่สำคัญก็มาถึงเมื่อหัวใจทนแบกรับกับความเจ็บปวดไม่ได้อีกต่อไปสิ่งเดียวที่ทำได้ก็คือต้องตัดมันทิ้งไปเสียหากแต่ความห่วงใยก็ยังคงมีให้เหมือนเดิมนั่นจึงทำให้เธอต้องมาดักเจอใครบางคนก่อนกลับเช่นนี้
   .ท่าทางธุระของคุณสมิตราจะสำคัญมากเลยนะครับถึงได้ให้เกียรติมาพบผมแบบนี้.
   สมิตราหันไปจ้องคนอวดดีด้วยรอยยิ้มน้อยๆ ก่อนจะเดินเข้ามาใกล้พ่อเลี้ยงอรรถกรพร้อมกับยื่นซองสีน้ำตาลไปให้
   .อะไรเหรอครับ.
   .ลองเปิดดูสิ.
   พ่อเลี้ยงอรรถกรเปิดซองที่ได้รับอย่างกล้าๆ กลัวๆ ยิ่งมองเห็นรอยยิ้มที่เจ้าของซองส่งมาให้มันก็ยิ่งทำให้เขานึกไม่ไว้ใจเลยสักนิดหากแต่คำว่าพ่อเลี้ยงก็ค้ำคอให้ต้องทำเป็นใจกล้าเปิดแม้จะอยากเหวี่ยงมันทิ้งไปให้ไกลก็ตามที
   หากแต่เมื่อได้เห็นบางอย่างในนั้นความกลัวก็เปลี่ยนเป็นแรงโทสะทันทีเพราะมันคือเงินที่เขาไม่ได้อยากได้เลยสักนิด
   .งวดสุดท้ายหวังว่าพ่อเลี้ยงคงจะพอใจนะคะ.
   .ไม่เห็นต้องรีบเลยนิครับคุณสมิตราก็รู้ว่าเรื่องเงินมันไม่ได้สำคัญสำหรับผม.
   สายตาของคนพูดที่จ้องมองมาสื่อถึงความต้องการในบางอย่างชัดเจนหากแต่เมื่อสมิตราต้องการให้จบก็จะไม่ปล่อยให้คนตรงหน้ายื้อได้อีกต่อไป
   .คนเราเป็นหนี้ก็ต้องคืนเพราะเมื่อมันหมดเจ้าหนี้ก็จะไม่มีสิทธิ์เรียกร้องหรือต่อรองอะไรได้อีก.
   .ผมไม่เคยเรียกร้องอะไรเลยนะครับ.
   .ก็ดีแล้วค่ะเพราะว่าถ้าพ่อเลี้ยงทำแบบนั้นอาจเกิดปัญหาใหม่ขึ้นก็ได้.
   คนพูดเอ่ยอย่างมีชั้นเชิงก่อนจะส่งซองเอกสารสีน้ำตาลให้กับคนตรงหน้าได้เปิดดูอีกครั้ง
   รอยยิ้มปรากฏขึ้นทันทีเมื่อใครอีกคนมีซีหน้าซีดลง
   .นี่มันอะไรกัน!.
   เป็นประโยคคำถามที่ทำให้สมิตราถึงกับเปิดรอยยิ้มให้กว้างก่อนจะหันไปจ้องมองทะเลที่อยู่เบื้องหน้า
   สายตาเยือกเย็นที่จ้องไปยังทะเลให้ความรู้สึกเหน็บหนาวเหลือเกินแม้จะไม่ได้ถูกจ้องมองโดยตรงแต่สัมผัสที่ได้รับมันก็รุนแรงเสียจนพ่อเลี้ยงหนุ่มต้องถอยห่างออกมาเพื่อตั้งหลัก
   .พี่ปิ่นเป็นคนสำคัญของฉันและไม่ว่าเธอจะยังอยู่ที่นี่หรือไม่ฉันก็ไม่อนุญาตให้ใครรังแกเธอทั้งนั้น.
   .บะแบบนี้เค้าเรียกว่าหวงก้างนะครับ.
   เพราะความอยากได้จึงทำให้หลุดคำพูดที่ไม่สมควรออกมาหากแต่การที่ได้ยินคำพูดแบบนี้มันก็ทำให้เขานึกโมโหจนหน้ามืดเพราะมันหมายถึงไม่ว่าปิ่นมณีจะหลุดพ้นจากคำว่าคนของเกาะคีรีมาสหรือไม่เขาก็จะไม่มีสิทธิ์ยุ่งกับหล่อนทั้งนั้นแบบนี้มันก็ไม่ยุติธรรมสำหรับเขาน่ะสิ
   อุตส่าห์ใช้เวลาตั้งนานกว่าจะหลอกล่อให้บิดาของปิ่นมณีหลงการพนันจนติดหนี้มากเสียจนไม่มีเงินมาใช้ก็ยากเอาการแล้วหากแต่พอจะได้ตัวหญิงสาวมาแลกกับหนี้ก็ดันถูกคนตรงหน้าแย่งตัวไปแถมยังดักเขาทุกทางในการเข้าใกล้เจ้าหล่อนอีก
   มันออกจะเกินไปหรือแปล่า!
   .นั่นมันเรื่องของฉันแต่ใครอย่าเข้ามายุ่งก็แล้วกัน.
   .แล้วถ้าคุณปิ่นมณีเธอเต็มใจล่ะครับ.
   .ไม่มีทาง! และถึงจะมีทางคุณก็ไม่สมควรจะเดิน.
   .ไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยหรือครับ.
   .หรือคุณจะลองล่ะ.
   .ผม?.
   .อย่ายุ่งกับพี่ปิ่นอีกเป็นอันขาดไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน.
   .????????.
   ประโยคที่ได้ยินทำให้คนคิดเอาชนะต้องหยุดคำพูดโต้ตอบลงเพราะเริ่มรู้สึกถึงแรงกดดันในอะไรหลายๆ อย่างยิ่งของที่อยู่ในมือด้วยแล้วมันก็ยิ่งทำให้เขาคิดหนักกับการที่จะรั้นเดินหน้าในบางเรื่องต่อไป
   .ออ ในนั้นเป็นแค่ตัวอย่างนะคะของจริงยังมีอีกเยอะ.
   .?????????..
   ประโยคข่มขู่เต็มรูปแบบถูกเอ่ยออกมาอย่างชัดเจนให้ต้องเจ็บใจหากแต่ดวงตาที่ตวัดมาจ้องในเวลานี้มันก็น่ากลัวเสียจนไม่สามารถคิดคำพูดโต้ตอบอะไรออกและที่สำคัญรูปภาพที่อยู่ในซองนี้เป็นหลักฐานสำคัญที่ทำให้เขาไม่กล้าที่จะต่อรองอะไรอีก
   .มีอะไรก็ค่อยๆ พูดค่อยๆ จากันดีกว่านะครับ.
   .แค่คุณเลิกยุ่งกับพี่ปิ่นหลักฐานต่างๆ เหล่านี้ก็จะมีแค่เราสองคนเท่านั้นที่ได้เห็นแต่ถ้าคุณยังไปกวนเธอไม่ยอมเลิกของพวกนี้ก็จะเปลี่ยนไปอยู่ในที่ที่พ่อเลี้ยงไม่อยากให้อยู่ทันที.
   .คุณกล้าเหรอ.
   .แล้วพ่อเลี้ยงคิดว่ายังไงคะ.
   การถูกขู่ด้วยหลักฐานสำคัญทำให้ไม่สามารถที่จะทำอะไรมากไปกว่าการยอมจำนนไม่คิดเลยจริงๆ ว่าเพียงระยะเวลาไม่นานสมิตราจะหาหลักฐานการทำผิดของเขาได้มากถึงเพียงนี้
   เขาประมาทผู้หญิงคนนี้มากไปจริงๆ
   .ผมจะทำตามที่คุณต้องการและหวังว่าคุณสมิตราจะรักษาสัญญาของเรานะครับ.
   .แน่นอนและหวังว่าเราจะไม่ต้องพบกันอีกนะคะ.
   .นี่จะไม่ให้ผมมาเที่ยวที่นี่บ้างเลยเหรอครับ.
   พ่อเลี้ยงหนุ่มเอ่ยเพื่อดูเชิงหากแต่รอยยิ้มที่หายไปของคู่สนทนาก็ทำให้รู้คำตอบได้โดยไม่ต้องเอ่ยถามซ้ำหากแต่ถ้าถามได้ก็ดูจะไม่เหมาะสักเท่าไหร่
   .ผมว่าผมไปก่อนดีกว่าขอตัวนะครับ.
   ไม่มีคำตอบใดๆ ส่งกลับมาให้ต้องใจหายและเมื่อใครอีกคนไม่มีมิตรไมตรีให้คนอย่างพ่อเลี้ยงอรรถกรก็ไม่มีความจำเป็นต้องงอนง้ออะไรอีกอย่างเมื่อสมิตราชัดเจนในความต้องการแบบนี้เขาจะต่อรองอะไรได้อีกแม้จะมีพ่อเลี้ยงนำหน้าหากแต่ถ้าเทียบกับอิทธิพลของนายหัวแห่งเกาะคีรีมาสแล้วเขาก็เป็นเพียงไม้ซีกเท่านั้นจะงัดกับไม้ซุงได้อย่างไร
   เอาเถอะผู้หญิงคนเดียวหาใหม่ก็ได้เพราะหากยังรั้นจะทำตามความตั้งใจเดิมคำว่าพ่อเลี้ยงก็คงจะคุ้มหัวไม่ได้อีกต่อไป

   ง่ายกว่าที่คิดเมื่อสามารถจัดการกับปัญหาใหญ่ได้เสียทีหลังจากที่ต้องเทียวไปเทียวมาหาหลักฐานอยู่เป็นนานดีที่คนของบิดามีมากจึงทำให้รู้เกือบทุกการเคลื่อนไหวของพ่อเลี้ยงอรรถกร
   หากแต่เมื่อเขาไม่ก้าวล้ำในความต้องการของเธอเธอก็จะไม่ทำลายเขาซึ่งในเวลานี้มันง่ายเสียยิ่งกว่าพลิกฝ่ามือเสียอีกแต่ทางเดินของคนเราไม่เหมือนกันเลี่ยงได้ก็อย่าปะทะให้เสียกำลังข้อนี้บิดาเป็นคนสอนเธอเพราะธุรกิจอย่างเราไม่ควรสร้างศัตรูพร่ำเพรื่อ
   เท้าที่ก้าวเดินต้องค่อยๆ หยุดลงแม้จะไม่อยากเห็นหากแต่ภาพของการร่ำลาที่อยู่ไม่ไกลก็ทำให้หัวใจอ่อนแรงขึ้นมาอีกจนได้เพราะเพียงคิดว่าในอีกไม่ช้าคงจะเป็นเธอที่ต้องทำแบบนั้นบ้างมันก็เจ็บปวดจนยากที่จะทำใจยอมรับได้
   .กลับกันแล้วเหรอคะ.
   เมื่อใครอีกคนเดินกลับมาสมิตราก็เอ่ยชวนคุยทันทีนึกเสียมารยาทที่ไม่ได้ไปส่งแต่ธุระที่เพิ่งไปทำก็มีความสำคัญจริงๆ และทุกอย่างก็ยังคงเป็นเหมือนเดิมเมื่อเธอไม่ได้รับคำตอบใดๆ ตอบกลับมาเลยนอกเสียจากใบหน้าบูดบึ้ง
   ท่าทางคนตรงหน้าจะเสียใจมากที่ต้องแยกจากคนรักหากแต่อีกไม่นานใบหน้างอง้ำนี้ก็คงจะเต็มไปด้วยรอยยิ้มเมื่อเธอกำลังจะให้ในสิ่งที่เจ้าหล่อนต้องการ
   
   แสงของดวงจันทร์สาดส่องลงมาให้เกิดความรู้สึกอ้างว้างปกติถ้ารู้สึกแบบนี้เธอจะต้องมีเพื่อนรักทั้งสองอยู่ข้างๆ หากแต่วันนี้เสียงที่คอยพูดให้คลายเหงากลับเงียบสนิทเสียจนคิดว่าโลกทั้งใบมีแค่เพียงตัวเองเท่านั้นที่ยังไม่นอน
   .วันนี้พระจันทร์ดูเศร้ายังไงไม่รู้นะคะ.
   เสียงหนึ่งทำให้คนที่จมอยู่ในความคิดต้องตกใจหากแต่ไม่ใช่เพราะไม่รู้ว่าบุคคลที่เข้ามาเป็นใครเพราะรู้ดีอยู่แกใจต่างหากหัวใจที่เงียบสงบถึงได้ตื่นตระหนกถึงเพียงนี้
   .เธอเข้ามาได้ยังไง.
   .พี่ปิ่นไม่ได้ล็อคประตูนิคะ.
   .ไม่ล็อคก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะเข้าออกตามอำเภอใจได้.
   ใบหน้าปั้นปึงไม่ได้ทำให้คนบุกรุกคิดล่าถอยเลยสักนิดหากแต่มันกลับทำให้สมิตราผุดรอยยิ้มเศร้าๆ ออกมาให้ใครอีกคนได้นึกสงสัย
   .นี่เธอเป็นอะไรหรือเปล่า.
   .ถ้าบอกว่าเป็นพี่ปิ่นจะสงสารและอยู่ดูแลมิหรือเปล่าล่ะคะ.
   .ไม่มีทางไปให้ผู้หญิงของเธอดูแลนู้นฉันไม่เกี่ยว.
   คนพูดเอ่ยเสียงแข็งหากแต่ก็ต้องตกใจเมื่ออยู่ๆ ก็ถูกคนหน้าเศร้าคว้าตัวเข้าไปกอดและการดิ้นรนก็ไม่เป็นผลอีกเช่นเคยหากแต่การที่ใครอีกคนเอาแต่เงียบก็ทำให้ปิ่นมณีล่ะความสนใจจากการถูกกอดไปเป็นความสงสัยในท่าทางแปลกๆ ของเจ้าของอ้อมกอดแทน
   .นี่คงไม่คิดแค่จะมาฉวยโอกาสกับฉันใช่มั้ย.
   .มิอยากทำมากกว่านี้อีกค่ะแต่ก็ไม่กล้า.
   .อย่ามาคิดทะลึ่งกับฉันนะ.
   .มิรักพี่ปิ่นมากนะคะ.
   .นี่! หยุดพูดเลยนะฉันเคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าไม่อยากฟัง.
   .แต่มันคือความจริงนะคะ.
   .จะจริงหรือไม่จริงฉันก็ไม่อยากรู้.
   การถูกปฏิเสธเสียงแข็งทำให้หัวใจของคนฟังยิ่งเจ็บปวดหากแต่ถ้ามันจะเป็นโอกาสสุดท้ายเธอก็จะขอหน้าด้านให้ถึงที่สุด
   สมิตราคลายอ้อมกอดออกช้าๆ ก่อนจะเอื้อมมือไปปัดข้างแก้มของคนที่ตัวเองอยากดูแลและทะนุถนอมไปทั้งชีวิต
   .ไปกินข้าวกับมินะคะ.
   .บ้าหรือไงดึกแล้วใครเค้ากินข้าวกัน.
   .ก็มิรู้ว่าใครบางคนยังไม่ได้กินนิคะเดี๋ยวนอนไม่หลับนะ.
   .แต่ฉันไม่หิว.
   .ไปทานเถอะนะคะถือว่ากินเป็นเพื่อนมิก็ได้วันนี้ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย.
   ใบหน้าเศร้าที่ไม่เคยมีผลอะไรในความรู้สึกหากแต่ในคืนที่แสงจันทร์พาเหงาแบบนี้มันกลับตกกระทบหัวใจแข็งกระด้างของคนฟังให้คล้อยตามได้อย่างง่ายดายหรือบางทีเธออาจจะหิวถึงได้หลงไปกับคำขวนนี้เข้าให้

   ทุกอย่างถูกจัดเตรียมเป็นอย่างดีให้ปิ่นมณีต้องหันไปมองรอบๆ อย่างนึกสงสัยหากแต่ความปากหนักก็ทำให้ไม่คิดที่จะเอ่ยอะไรออกมาในเวลานี้เธอคิดแค่เพียงอยากจะกินเสร็จแล้วจะได้รีบกลับห้องเสียที
   การกินเกิดขึ้นโดยความเงียบหากแต่ที่ทำให้นึกหงุดหงิดก็คือคนที่ชวนมาไม่แตะต้องอาหารเลยสักอย่างแล้วไหนมาอ้างกับเธอว่าหิวจนทำให้ใจอ่อนยอมออกมาด้วยแบบนี้กันล่ะ
   .นี่เธอไม่ได้หิวจริงๆ ใช่มั้ย.
   .ตอนแรกก็หิวค่ะแต่พอเห็นหน้าพี่ปิ่นมิก็อิ่มแล้ว.
   คำพูดชวนเลี่ยนทำให้คนกำลังกินถึงกับต้องวางช้อนก่อนจะหันมาจ้องหน้าคนพูดได้ไม่อายปากด้วยสายตาจริงจัง
   .เลิกพูดกับฉันแบบนี้เสียทีได้มั้ยเธอก็รู้ว่าฉันไม่ชอบ.
   .มิแค่อยากให้พี่รู้ไว้ว่าพี่ปิ่นมีความหมายกับสมิตราคนนี้มากแค่ไหน.
   .ถึงมันจะเป็นแบบนั้นแต่เธอก็ควรต้องรู้ด้วยว่าฉันไม่ได้คิดแบบเดียวกับเธอ.
   ปิ่นมณีเอ่ยด้วยท่าทางจริงจังก่อนจะถอนหายใจยาวๆ แสดงความอัดอั้นตันใจออกมาให้ใครอีกคนได้เห็นอย่างชัดเจน
   .ถ้าวันหนึ่งฉันจะรักเธอได้มันก็ไม่มีทางเป็นแบบอื่นไปได้.
   .ไม่มีทางเลยเหรอคะ.
   .ไม่มีมากสุดเธอก็เป็นได้แค่น้องสาวของฉันเท่านั้น.
   ฐานะที่ชัดเจนถูกเอ่ยออกมาให้ได้ยินเต็มสองหูและแม้จะไม่อยากทำใจยอมรับก็คงจะทำไม่ได้อีกต่อไป
   นี่เธอมานั่งทำอะไรตรงนี้กันนะทำไมถึงได้อยู่เฉยๆ แล้วปล่อยให้ใครอีกคนใช้มีดกรีดหัวใจของตัวเองอยู่แบบนี้กัน
   เป็นความเจ็บปวดที่ไม่สามารถปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาได้เลยสักหยด
   .มิ มิเป็นน้องสาวของพี่ปิ่นได้ด้วยเหรอคะ.
   .ได้สิแต่ถ้าเธอจะขอมากกว่านี้ฉันคง เอ่อ?ให้ไม่ได้หรอก.
   ปิ่นมณีเอ่ยคำพูดสุดท้ายออกมาด้วยความยากลำบากไม่รู้ทำไมคืนนี้ใบหน้าเศร้าของใครอีกคนถึงได้มีอิทธิพลกับเธอมากถึงเพียงนี้จากที่เคยคิดว่าจะตัดเป็นตัดตายหากแต่กลับใจอ่อนยอมเหลือเยื่อใยให้ได้มากถึงเพียงนี้
   .ขอบคุณนะคะสำหรับความรู้สึกดีๆ ที่ให้กับน้องสาวคนนี้แต่มิคงรับไว้ไม่ได้.
   .ทำไมล่ะ.
   .เพราะความรักของมิมันมีความหมายได้แค่อย่างเดียว.
   .แต่?.
   .รักก็คือรักมันเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้หรอกค่ะ.
   แม้จะพยายามควบคุมเสียงมากแค่ไหนหากแต่ความเสียใจก็มีมากเกินกว่าที่หัวใจจะรับได้
   ใช่แล้วเพราะรักก็คือรักเธออาจจะเป็นได้หลายอย่างสำหรับคนตรงหน้าแต่สำหรับเธอปิ่นมณีเป็นได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้นนั่นก็คือ?หัวใจ!
   

Rating: This article has not been rated yet.
***************

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น