web stats

ข่าว

 


Gemini_SNSD Fan-Fiction SS2 - บทนำ

โพสต์โดย: anhann วันที่: 21 ตุลาคม 2017 เวลา 21:00:56 อ่าน: 227



บทนำ



แม้จะเกิดเรื่องยุ่งๆ อยู่ตลอดในระหว่างช่วงการบันทึกเสียงอัลบั้มใหม่  หากตอนนี้แทยอนก็เสร็จงานแล้วเรียบร้อย  เธอไม่จำเป็นต้องอยู่แคนาดาต่อแล้ว  ถ้าไม่มีเหตุอื่นแทรกเข้ามา  พ่อของเธอต้องการให้เธออยู่ภายใต้ชายคาบ้านจองต่อไป  ถึงขนาดให้ทนายเข้ามาคุยกับพี่ใหญ่ของบ้าน  เธอคงคิดว่าเขาป่วยจนประสาทกลับ  ถ้าไม่ได้เห็นกับตาว่าเขายังพูดจารู้เรื่อง

เขาแค่เป็นอัมพาตไปครึ่งตัว  จากอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่ถูกปิดข่าวอย่างดีด้วยฝีมือของผู้ที่ยังภักดีต่อเขา  หลายคนในบ้านฉาง (พี่ชายกับพี่สะใภ้บางคนของเธอ) ยังไม่รู้ความจริงว่าเขายังไม่ได้ใกล้ตายแต่อย่างใด  แค่ต้องปล่อยข่าวออกไปแบบนั้น  เนื่องจากเขาต้องการสละตำแหน่งเจ้าพ่อมาเฟียให้คนอื่นขึ้นมาทำมันแทน  เขาบอกกับเธอว่าอยากจะล้างมือมานานแล้ว  แต่ยังไม่มีโอกาสเสียที  จนกระทั่งมาเสียแม่ของเธอไปจึงทำให้รู้ว่าเขาตัดสินใจช้าเกินไปมาก  เขาไม่อยากให้เธอเข้าไปอยู่ในวังวนมืดดำอย่างนั้น  ด้วยคำสัตย์สัญญาที่ให้กับแม่ไว้ว่าจะไม่ดึงเธอเข้าไปเกี่ยวข้องกับฉาง  นั่นเป็นสาเหตุหนึ่งที่เธอต้องเปลี่ยนชื่อ  และใช้นามสกุลเดิมของแม่ 

วิลเลียมจ้องเธอราวกับเขาสงสัยว่าเธอจะไม่ใช่คนเดียวกับที่เขาเจอเมื่อวันที่พบกันในคาสิโนตระกูลฉาง  แน่ละ  ก็ไม่ใช่เธอจริงๆ น่ะสิ  แต่เขาก็รีบเกินกว่าจะมาซักไซ้อะไรเธอ  ความวุ่นวายภายในแก๊งที่ขาดหัวเรือใหญ่ทำให้เขามีเวลาน้อยมากที่จะสนใจอย่างอื่น  ถึงอย่างนั้น  เขาก็ยังหาเวลามาทำตามสัญญาจนได้  เขาพาเธอกับคริสตัลไปบ้านพักตากอากาศชานเมืองเพื่อเจอกับพ่อของเรา  ซึ่งเธอมีเวลาเพียง 20 นาทีเท่านั้นในการอยู่ที่นั่น  คริสตัลไม่ได้อยู่ฟังด้วยในช่วงเธอคุยกับพ่อ  วิลเลียมเช่นกัน  พวกเขารออยู่ด้านนอก  แม้ว่าพ่อจะไว้ใจวิลเลียมที่สุดในหมู่พี่ชายของเธอ  หากความลับบางอย่างก็ยังต้องมี

พ่ออยากให้เธอแต่งงาน  ไม่ใช่กับใครที่ไหนหรอก  กับคริสตัลนี่แหละ  แต่เธออ้างกับเขาว่า  ยังไม่พร้อม  เขาก็ขอเหตุผลว่าทำไมถึงไม่พร้อม  ในเมื่อเป็นแฟนกันและอยู่ด้วยกันมาเกือบปีแล้ว  เธอตอบเขาไม่ได้  ได้แต่ยืนยันว่ายังไม่พร้อมอยู่แบบนั้น  เขาจึงยอมตามใจเธอ  แต่ก็ยังไม่ยอมให้เธอกลับเกาหลี  แค่ยอมให้ไปทำงานและต้องบินกลับมาที่นี่ทันทีที่ทำงานเสร็จ  เธอเกือบจะมีปัญหากับทางต้นสังกัด  เพราะมันเป็นช่วงโปรโมทอัลบั้มใหม่ด้วย  เธอควรอยู่เกาหลียาวเป็นเดือนๆ เพื่อขึ้นแสดงตามรายการต่างๆ แต่มันกลับถูกแคนเซิลไปจนเกือบหมด  ตารางงานของเธอถูกจัดใหม่ยกชุดแบบเดียวกับตอนถูกส่งมาแคนาดาครั้งแรก  และตอนนี้เธอแน่ใจแล้วว่าใครเป็นคนทำ

เขาเดินเองไม่ได้  แต่ทนายของเขาเดินได้  และเดินไปพร้อมเงิน

เจสสิก้าฉุนหัวแทบขาดตอนทนายหยางจะเอาเงินฟาดหัว  เพื่อให้รับตัวเธอไว้ในความดูแลต่อไป  ดีเท่าไหร่แล้วที่คุณหมอจองยังระงับอารมณ์ได้ดี  และจำได้ว่าอยู่ในโรงพยาบาล  ไม่อย่างนั้น  ตาทนายนั่นคงตาเขียวกลับมาหาพ่อเธอแน่ๆ  คริสตัลดูคล้ายจะขำกับเรื่องนี้  หากรอยยิ้มที่ดวงตาไม่ยิ้มไปด้วยนั้นบอกเธออีกอย่าง  คุณนักสืบคงจะโกรธไม่ต่างจากพี่สาว  แต่ยังเกรงใจเธอ  ส่วนนางเอกจอง  ยุนอา  รายนี้ก็บ้าทำงานอย่างหนัก  มีคิวถ่ายละครจนดึกดื่น  เธอแทบไม่ได้คุยด้วยเลย  แม้จะอยู่บ้านเดียวกัน  แค่ยิ้มให้กันตอนโผล่ออกมาจากห้องนอนพร้อมกันโดยบังเอิญ  และตอนนั่งกินมื้อเช้าด้วยกันบนโต๊ะอาหาร  คริสตัลไม่ได้เล่าให้เธอฟังว่าพี่สาวฝาแฝดของเขาเป็นอะไร  บอกเพียงว่ายุนอางานยุ่งมาก  เป็นช่วงงานเข้าพอดี  ละครเรื่องใหม่ที่เพิ่งรับมามีถึง 60 ตอน  ต้องไปถ่ายต่างเมืองด้วย  บางฉากต้องไปถ่ายเกาหลีใต้  ไปทีละหลายๆ วัน  ไม่มีเวลามาเล่นสนุกด้วยอีกแล้ว  มินโฮก็ทำหน้าที่รับส่ง  หรือบางครั้งก็เป็นรถของกองถ่ายมารับไป  ตัวคริสตัลเองก็ยังไม่ค่อยได้คุยกับพี่สาวเท่าไหร่  พอถึงวันหยุดที  ยุนอาก็นอนอย่างเดียว  แทบจะไม่ทำอะไรอย่างอื่น  ดูไม่ต่างจากเธอเวลางานยุ่งเมื่อก่อน 
ช่วงทำอัลบั้ม  เปิดตัวอัลบั้ม  และโปรโมทเพลงตามรายการเพลง  รายการวาไรตี้ต่างๆ  แต่อัลบั้มนี้ผิดไปจากเดิมมาก  ทางค่ายให้โปรโมทแค่สามวัน  เธอจึงอยู่ทำงานที่เกาหลีแค่สามวันในโซลที่เดียว  แล้วก็กลับมาแคนาดาทันที  กลายเป็นคนว่างงาน  นั่งเล่นเกมอยู่ในห้องคนเดียว

คริสตัลไม่ได้มีหน้าที่ตามรับส่งฝาแฝดของเขาแล้ว  จึงเข้าสถานีแทบทุกวัน  ปล่อยเธอไว้กับตำรวจนอกเครื่องแบบที่เฝ้าอยู่รอบบ้าน  การคุ้มกันบ้านหลังนี้ยังแน่นหนาเหมือนเคย  หรืออาจจะมากขึ้นเมื่อคุณนักสืบกับบรรดาพี่สาวไม่อยู่  เจสสิก้ากลับไปทำงานในโรงพยาบาลแบบเดิม  เข้าเวรเช้าบ้าง  ดึกบ้างตามตารางงานของหมอ  ยุนอาไปถ่ายละคร  ออกงานโชว์ตัว  ถ่ายแบบ  ส่วนคริสตัลก็วุ่นอยู่กับงานตำรวจฝ่ายอาชญากรรมที่เขาสังกัดอยู่  รวมถึงสืบเรื่องภายในตระกูลของเธอไปพลางๆ 

ทุกอย่างยังคงเงียบสงบ  มันเงียบจนน่ากลัวเกินไป  คล้ายทะเลก่อนเกิดพายุครั้งใหญ่  หรือเธออาจคิดมากไป...

พวกพี่ชายของเธอไม่ได้ติดต่อมา  ไม่ว่าจะเป็นฌอนหรือวิลเลียม  แต่สายของคริสตัลรายงานมาคร่าวๆ ว่า  พวกเขากำลังยุ่งเรื่องการเลือกตั้งนายคนใหม่ของแก๊งอยู่  มีการต่อสู้กันในแวดวงของพวกเขา  ซึ่งตำรวจไม่ควรเข้าไปเอี่ยว  หากไม่จำเป็น  และเธอก็ควรจะอยู่เงียบๆ แบบไร้ตัวตนอย่างนี้ต่อไป  หรือการที่เธอไม่ได้ออกงานอะไรเลยแบบนี้ทั้งที่มีงานเพลงใหม่ออกมา  จะเป็นหนึ่งในแผนซ่อนตัวเธออีกครั้ง  กลายเป็นว่า  ทิฟฟานี่ที่มีเพลงร้องร่วมกับเธอเพียงสองเพลงในอัลบั้มนี้  ได้รับการถามถึงมากกว่า  มีคนสัมภาษณ์เกี่ยวกับเพลงสองเพลงนั้นว่าเป็นมาอย่างไร  เธอแทบจะเอารีโมตคอนโทรลปาใส่ทีวี  หรือโยนโทรศัพท์มือถือทิ้งทุกครั้งที่เจอข่าวนี้  คล้ายกับเธอถูกขโมยผลงานไป  แม้ว่ามันจะเป็นเพราะปัญหาส่วนตัวของเธอที่ไม่สามารถออกสื่อได้เองก็ตาม

ในมุมหนึ่งของความคิด  เธอยินดีมากที่ทิฟฟานี่เลิกกับยุนอา

บริษัทเฮงซวยที่เธอกำลังจะหมดสัญญาด้วย  เป็นสังกัดเดียวกันกับยุนอาและทิฟฟานี่  เพียงแต่ยุนอาขึ้นตรงกับทางแคนาดา  ไม่ใช่ทางฝั่งเกาหลีอย่างเธอกับทิฟฟานี่  การบริหารงานก็แทบจะไม่เกี่ยวข้องกัน  และยุนอาก็ยังทำงานแต่งานแสดงกับถ่ายแบบ  ไม่ได้อยู่ในส่วนของนักร้อง  จึงไม่แปลกนักที่เราไม่เคยร่วมงานกันเลยสักครั้ง  ยุนอาเคยบ่นกับเธอว่าเสียดายที่ไม่ได้ทำงานด้วยกันกับคนทางฝั่งเกาหลี  แต่วันนี้เธอคิดว่า  ยุนอาคงดีใจที่มันเป็นแบบนั้น

แทยอนกดพอสเกมเมื่อได้ยินเสียงแปลกๆ จากบ้านชั้นล่าง  เธอไม่ได้เปิดเสียงเกมดังเพื่อความรอบคอบเอาไว้ก่อน  แม้จะมีผู้คุ้มกันเฝ้าอยู่รอบบ้าน  คริสตัลก็กำชับนักหนาก่อนออกจากบ้านทุกครั้งให้เธอระวังตัว  หากเสียงหัวร่อต่อกระซิกในนาทีต่อมาก็ทำให้เธอต้องกดเพลย์เล่นเกมต่อ  ยุนอาคงกลับมาจากถ่ายละครแล้ว  และคงพาใครมาด้วยอีกตามเคย  นี่เป็นอีกเหตุหนึ่งที่ทำให้เธอไม่ค่อยได้คุยกับแฝดพี่  ยุนอาใช้ชีวิตคนโสดได้อย่างคุ้มค่า  คุ้มเกินไปด้วย  เล่นพาสาวมาบ้านไม่ซ้ำหน้ากันแบบนี้  เธอไม่อยากเชื่อเลยว่า  มินโฮจะยังปิดข่าวได้อยู่  หรือบางทีตัวยุนอาอาจจะน่าเชื่อถือจนไม่มีใครคิดว่าจะเป็นอย่างนี้

นานราวหนึ่งชั่วโมงหลังจากเสียงหัวเราะครั้งแรก  เธอจึงได้ยินเสียงประตูห้องของยุนอาเปิดออก  ได้ยินเสียงกระซิบกระซาบเบาๆ ของคนคุยกัน  จากนั้นก็มีเสียงฝีเท้าเดินห่างออกไป  แปลได้ว่าธุระในห้องนั้นคงเสร็จสิ้นแล้ว  และผู้หญิงคนนั้นคงไม่ได้กลับมาที่นี่อีก

แทยอนสั่นศีรษะไปมา  ปลงกับพฤติกรรมที่ขนาดฝาแฝดของเจ้าตัวยังไม่อยากออกความเห็น  ใช่ว่าคริสตัลกับเจสสิก้าจะไม่รู้  พวกเขาก็แค่ทำเป็นไม่เห็นมัน  หลังจากที่การแนะนำตักเตือนไม่เป็นผล  มีอยู่ครั้งหนึ่งเธอเดินผ่านห้องดูหนังกลางซึ่งฝาแฝดจองชอบใช้เวลาว่างอยู่ด้วยกัน  นอกจากห้องนั่งเล่น  เธอได้ยินเสียงทั้งคู่เถียงกันดังออกมา  จึงหยุดฟังด้วยหวั่นใจนิดๆ ว่าพวกเขาจะตีกันแบบวันนั้นอีก  เจสสิก้าก็ไม่อยู่เป็นกรรมการ  ไปเข้าเวรที่โรงพยาบาล  แล้วเธอก็ได้ยินยุนอาพูดออกมาประโยคหนึ่งว่า  "คนมีแฟนแล้ว  ไม่มีทางจะเข้าใจคนโสดหรอก"  จากนั้นก็เงียบกันไปสักพัก  คริสตัลก็เปิดประตูออกมา  เธอเกือบจะแอบไม่ทัน  หากคุณนักสืบรู้ว่าเธอแอบฟังเรื่องส่วนตัวแบบนั้นก็คงจะไม่ชอบใจเท่าไหร่  ถึงจะเป็นแฟนก็ยังไม่ได้เป็นคนในครอบครัวเดียวกัน

ร่างเล็กสะดุ้งเล็กน้อยเพราะเสียงเปิดประตูห้อง  แทยอนโล่งอกที่เห็นหน้าคริสตัลแทนที่จะเป็นแฝดคนพี่  ส่วนคริสตัลก็เลิกคิ้วแปลกใจ  เพราะเธอคงทำหน้าตาเหมือนเห็นผี

"ทำไมกลับมาเร็ว"  เธอถาม  กดพอสเกมขณะมองอีกฝ่ายถอดสูทออกแขวนที่หลัก  และตอบรับจูบเบาๆ ทักทายบนริมฝีปากตัวเอง 

"จะทุ่มนึงแล้วค่ะ  จะให้ฉันนั่งเฝ้าสำนักงานเหรอ"  คริสตัลตอบยิ้มๆ  นั่งลงข้างกันบนพื้นห้อง  "เกมนี้อีกแล้วเหรอ  ไม่เบื่อหรือไง"

"เมื่อกี้สวนทางกับใครไหม"  แทยอนถามอีกเรื่อง  เธอสังเกตเห็นรอยเคืองขุ่นเล็กน้อยในดวงตาคมของนักสืบสาว  "ช่างเถอะ --"

"ฉันไม่ชอบ"  คริสตัลพูด  ทั้งเสียงและสีหน้าไปทางเดียวกัน  "ยุนเคยห้ามไม่ให้ฉันเป็นแบบนี้  แต่ตัวเองกลับมาเป็นแทน"

"มันก็คงแค่ช่วงหนึ่งน่ะ"  เธอพูด  ลูบไหล่คนตัวโตกว่าอย่างปลอบใจ  คริสตัลจ้องหน้าเธอครู่หนึ่ง  แล้วส่ายหน้า  ลุกขึ้นยืนไปเปลี่ยนจากเสื้อเชิ้ตเป็นเสื้อยืด  และบอกกับเธอว่าจะไปทำมื้อเย็นให้กิน  พร้อมกับถามว่าเธออยากจะกินอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่า  เธอจึงตัดสินใจตามไปด้วยกันเสียเลย

"หมอจะกลับมากินด้วยไหม"  แทยอนถาม  ตามองคนตัวสูงรื้อของจากตู้เย็นออกมา  รอทำหน้าที่เป็นลูกมือให้แม่ครัวใหญ่  ด้วยความที่ทำอาหารไม่ได้เรื่อง  เธอจึงจำยอมอยู่นิ่งๆ รอฟังคำสั่งคริสตัลผู้จัดเจนเรื่องการทำครัวมากกว่า  เพราะต้องทำอาหารกินเองมาตั้งแต่เด็ก  ยามที่พี่ใหญ่ออกไปทำงาน  และแฝดพี่ชอบเกี่ยงงานนี้ให้  แฝดน้องจึงคล้ายจะเป็นแม่ครัวประจำบ้านไป

"ไม่ได้เข้าเวร  ถ้าไม่ได้ไปไหน  เดี๋ยวก็คงกลับ"  คริสตัลตอบ  พลางส่งผักที่จะทำสลัดให้ลูกมือที่ส่งมือมาขอมันไป  "แล้ววันนี้ทำอะไรบ้าง  นอกจากเล่นเกม"

"ฟังเพลง  อ่านหนังสือ  กิน  เหมือนเดิม" 

"ชีวิตดี"

แทยอนชักสีหน้า  ดีดน้ำจากก๊อกที่กำลังล้างผักใส่หน้าคนชอบกวนใจ  คริสตัลยิ้ม  ดูอารมณ์ดีขึ้นเล็กน้อย  หากขณะรอต้มเส้นพาสต้ากับไก่อบซึ่งจะเอามาทำสลัดสุก  เธอก็รู้สึกว่าคุณนักสืบเหม่อลอย  คล้ายกับครุ่นคิดอะไรอยู่ตลอดเวลา  และเธอเชื่อว่า  หนึ่งในนั้นต้องเกี่ยวกับยุนอา

ฝาแฝดเปรียบดังคนคนเดียวกัน  พวกเขาผูกพันกันลึกซึ้งอย่างที่เธอหรือกระทั่งเจสสิก้าก็เข้าไม่ถึง  บ่อยครั้งที่พวกเขาคุยกันแล้วเธอฟังไม่รู้เรื่องเลย  หันไปถามพี่ใหญ่จอง  คุณหมอก็สั่นศีรษะกลับมาด้วยไม่รู้เหมือนกัน 

"ฉันเห็นข่าวหล่อนไปงานอะไรสักอย่างที่แอลเอ" 

อยู่ๆ คริสตัลก็พูดขึ้นมา  ดึงให้สายตาเธอยกขึ้นจากมะเขือเทศสีแดงที่กำลังจะลงมีดหั่นมัน  และมือเธอก็เคลื่อนไหวต่อพร้อมกับดวงตาที่หวนมาโฟกัสกับงานตรงหน้า

"หล่อนเลิกเป็นแฟนคลับของเธอไปแล้วหรือ"

"คงงั้น  แฟนไซต์นั่นปิดตัวไปแล้วนี่"

"เพราะเธอไม่ได้ออกงานอะไรเลยมั้ง  ไม่เห็นตัว  เหมือนพวกหายสาบสูญ"  คริสตัลออกความเห็น  "ฉันอาจจะลองถามไอรีนดู"

ใบหูของแทยอนกระดิกเมื่อได้ยินชื่อบาร์เทนเดอร์ประจำบาร์โจอี  ผู้ที่เธอเคยเจอตัวแค่ครั้งเดียวหลังจากหล่อนกลับมาจากทัวร์ (เก็บตัว) ที่เมืองไทย  ด้วยเหตุใดไม่ทราบ  เธอรู้สึกได้ถึงความสนิทสนมของคนพูดกับเจ้าของชื่อนั้น

"เจอกันบ่อยเหรอ"  เธอถาม  พยายามจะไม่ใส่อารมณ์ลงไปในเสียง

"ไม่ค่ะ  แค่บางทีฉันต้องไปเจอพวกนีลกับจอร์จก็จะนัดกันที่บาร์นั้น"

"ทำไมหล่อนถึงยังกล้าไปทำงานที่นั่นอยู่"

"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ"  คริสตัลตอบตามจริง  "ก็คงชอบมั้ง"

"ไม่มีแฟนหรือ  แฟนน่าจะห้ามบ้างนะ  มันไม่ใช่ที่ที่เหมาะกับผู้หญิง"

"เท่าที่รู้มา  ยังโสดค่ะ"

แทยอนขมวดคิ้ว  ติดใจน้ำเสียงรื่นเริงของคริสตัลยามพูดถึงไอรีน  โดยเฉพาะตอนที่บอกว่า  "ยังโสด"  หรือเธอจะคิดมากเกินไป  ตำรวจเป็นพวกไว้ใจไม่ได้  พวกเขาเจ้าชู้ชนิดหาตัวจับยาก  คนที่เธอรู้จักมาเป็นแบบนั้น  แม้แต่แฟนเก่าของเธอ  คนที่เธอยื่นคำขาดให้เลือกระหว่างเธอกับงาน 

และเขาก็เลือกงาน...

"ญาติผู้พี่เธอก็มองๆ อยู่ไม่ใช่เหรอ  นายหัวแดงบัดดี้ของเธอด้วย"

"โอ้  แทแทนี่รู้เยอะกว่าฉันอีกนะคะ  ใครคาบข่าวมาบอกน้า... หรือมีสายในสถานีเหมือนกัน  หัวหน้าซอบอกหรือเปล่า"

"ฉันคุยกับยูริ" 

คริสตัลหุบยิ้มแทบจะทันทีที่เธอตอบแบบนั้นออกไป  สีหน้าของคุณนักสืบตอนนี้ทำให้เธออยากจะหัวเราะ  และสมน้ำหน้า

"เขาก็ดูนิสัยดี --"

"ตรงไหน" 

แทยอนลอบยิ้ม  ชอบใจที่คริสตัลมีอาการแบบนี้  "ก็คุยสนุกดีนะ  เท่ๆ ดีด้วย  ตัวสูง  แล้วก็ --"

ข้อความที่เหลือถูกเก็บไว้ในปากของคนที่มาปิดปากเธอด้วยปากเขา  เธออมยิ้มชอบใจ  แกล้งไม่จูบตอบ  และหยิกหลังมือซนๆ ซึ่งล้วงเข้ามาในเสื้อ  คริสตัลส่งเสียงฮึดฮัดขัดใจ  แต่คล้ายจะไม่กล้าทำอะไรรุนแรง  คงจำได้ว่าเธอไม่ชอบการถูกบังคับ  หากเมื่อปากสวยๆ จะผละออกไปจริงๆ เธอกลับรั้งมันไว้

"ชอบจังเวลาเธอหึง"  เธอกระซิบ  ยิ้มหวานให้เจ้าของใบหน้าบึ้งๆ ซึ่งไม่ได้งอนอะไรเธอจริงจังจากแววตาอ่อนโยนที่มองทอดลงมาหา 

"ไม่แฟร์  เธอไม่เห็นเคยหึงฉันเลย  ให้ฉันเป็นบ้าอยู่คนเดียว"  คริสตัลบ่นอุบ  รวบตัวคนตัวเล็กมากอดอย่างหวงจัด  แทยอนตบแผ่นหลังคนตัวสูงแปะๆ  แอบยิ้มอยู่คนเดียว

"ขอแต่งงานก็ไม่แต่ง  ใจร้ายชะมัด"

"บ่นเก่ง  ไปทำครัวต่อเลย  เครื่องอบมันร้องแล้ว  พาสต้าก็เปื่อยจนเละหมดแล้วมั้ง"  แทยอนเปลี่ยนเรื่อง  พยายามเอาตัวเองออกมาจากวงแขนเหนียวแน่นของคนแข็งแรง  แต่คริสตัลไม่ยอม  และเธอก็พอจะรู้วิธี

"เราจะมีความสุขกันในขณะที่พี่แฝดของเธอเป็นแบบนี้น่ะเหรอ  จะดีเหรอคริส  เธอจะสบายใจหรือไง"

"แล้วฉันจะต้องทำยังไง  ไปพาผู้หญิงคนนั้นกลับมาให้เขาเหรอ"

"คริส  ใจเย็นๆ"

"นี่มันเรื่องงี่เง่าชะมัด  แค่ผู้หญิงคนเดียว  หาใหม่ก็ได้เยอะแยะไป"

"คริส --"

"ทำไม  ฉันพูดเรื่องจริง"

"จำที่เธอพูดเอาไว้นะ  ซูจอง"

แฝดน้องชะงัก  ก่อนหันไปทางต้นเสียง  คริสตัลหน้าเหวอเมื่อเจอเข้ากับยุนอาที่ยืนหน้าตาเย็นชาอยู่ตรงทางเข้าครัว  --  ซวยกว่านี้มีอีกไหม

"รักษาเอาไว้ให้ดีๆ ละกัน  ความรักของเธอ"  ยุนอาพูด  สีหน้ายังนิ่งเหมือนเคย  หากคริสตัลกลับรู้สึกคล้ายถูกพี่สาวสาปแช่งให้อกหักตามๆ กันไป  จนต้องหันมาสั่นศีรษะให้แทยอนอย่างหวาดกลัว



......................................

ภาคต่อมาแล้วค่า!!!

ส่วนภาคหนึ่ง เราจัดส่งให้กับคนที่สั่งจองไว้หมดแล้วนะคะ บางคนอาจได้รับแล้ว ก็มาต่อภาคนี้กันเลยค่ะ  :21: :44:

หมายเหตุ : สามารถสั่งซื้อภาค1 ได้ด้วยการกดนี่เลยค่ะ -->>> https://goo.gl/forms/nD4uWSCEeXAVb8zy2 (หนังสือมีจำนวนจำกัด)

Rating: This article has not been rated yet.
***************

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

21 ตุลาคม 2017 เวลา 21:33:25
 :73: โถ ยุนอา เสียอกเสียใจมากไปเปล่า มานี่เลยอกพี่ยังยินดีให้ซบ อิอิ :02:
แสดงความคิดเห็น