web stats

ข่าว

+-User

Welcome, Guest.
Please login or register.
 
 
 
Forgot your password?
ปัญหาการสมัครสมาชิก
วิธีเปลี่ยนสถานะเป็นนักเขียน
วิธีลงนิยาย
วิธีใช้งานบอร์ด

+-สถิติการใช้งาน

Members
Total Members: 880
Latest: Levitra5a
New This Month: 0
New This Week: 0
New Today: 0
Stats
Total Posts: 1553
Total Topics: 886
Most Online Today: 109
Most Online Ever: 190
(08 กรกฎาคม 2022 เวลา 19:00:55 )
Users Online
Members: 0
Guests: 107
Total: 107

ผู้เขียน หัวข้อ: ลิขิตรักยัยตัวร้าย ตอนที่ 1  (อ่าน 1765 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ meAyou

  • Moderator
  • ขาจร
  • *****
  • กระทู้: 69
ลิขิตรักยัยตัวร้าย ตอนที่ 1
« เมื่อ: 04 มกราคม 2014 เวลา 08:40:02 »
เหมือนหัวใจ ไม่เหลื่อใจ พูดคําเดียวคือเธอจะไป เท่านั้น
 เหมื่อนง่ายดาย เฟหมื่อนหัวใจ ไม่เคยใช้คําว่ารัก ด้วยกัน
ฉันทําผิดที่ใด ได้แต่ถามตัวเองอย่างนั้น ไม่เคยจะไม่รักเธอสักวัน แต่กำลังจะต้องร้องไห้
อย่าทิ้งกันไปได้ไหม เธอรู้ฉันอยู่ไม่ไหว โลกคงแตกสลาย นาที่ที่ไม่เหลือเธอ
คนที่รักที่สุด คนที่รักเสมอ หมดชีวิตที่เห็น เมื่อใดก็เป็นของเทอ
อย่าไปจากตรงนี้ อย่าไปจากคนนี้ ฉันกลัวฉัน ฉันกลัว พรุ่งนี้จะไม่มีแรงหายใจ
เพราะหัวใจ ไม่เหลือใคร เพราะฉันมีเพียงเธอคนเดียวเท่านั้น
ขอร้องเธอ ขอร้องเธอ สงสารฉันเถอะอย่าไปจากฉันได้ไหม
ฉันทําผิดที่ใด ได้แต่ถามตัวเองอย่างนั้น ไม่เคยจะไม่รักเธอสักวัน แต่กําลังร้องให้
อย่าทิ้งกันไปได้ไหม เธอรู้ฉันอยู่ไม่ไหว โลกคงแตกสลาย นาที่ที่ไม่เหลือเธอ
คนที่รักที่สุด คนที่รักเสมอ หมดชีวิตที่เห็น เมื่อใดก็เป็นของเธอ
อย่าไปจากตรงนี้ อย่าไปจากคนนี้ ฉันกลัวฉัน ฉันกลัว พรุ่งนี้จะไม่มีแรงหายใจ

 เสียงเพลงจบลงด้วยบรรยากาศที่เศร้าจับใจของใครหลายๆคน  บางคนถึงกับน้ำตาไหลพรากออกมาแทบกั้นไม่อยู่  ชวิตราส่ายหัวช้าๆ น่ารำคาญจริง

“จะเศร้าอะไรกันนักกันหนานะ”

     คำพูดเชิงบ่นออกมาจากปากสาวสวยเซ็กซี่นางหนึ่ง  จะอะไรกันนักกันหนากับเรื่องไร้สาระพวกนี้ คิดแล้วก็อดสงสัยไม่ได้ “ความรัก” กินก็ไม่ได้แถมถ้ามันทำให้เศร้าขนาดนี้จะมีกันไปทำไม สู้เอาเวลาไปทำงานดีกว่า ทำเพลินแถมได้เงินอีก 
    เธอคือ ชวิตรา  ชัยมหาอัครเศรณี มหาเศรษฐีอันดับต้นๆของเมืองไทย ถ้าจะจัดอันดับทรัพย์สินก็คงติดประมาณ 1 ใน 10 ของประเทศ เธอเพียบพร้อมด้วยรูปสมบัติและทรัพย์สมบัติ ทำงานเก่งบริหารคนเก่ง แถมความมั่นใจในตัวเองของเธอยังเกินร้อยอีก
     งานคือสิ่งที่เธอรักและให้ความสำคัญมากที่สุด ทุกอย่างจะถูกยกเลิกหากมีเรื่องงานเข้ามาเกี่ยวข้อง ความเนียบเฉียดขาดของเธอเป็นที่ประจักษ์แก่พนักงานทุกคน ไม่มีคำว่าล้อเล่นในพจนานุกรมของชวิตรา ถ้าใครอยากลองก็เข้ามาแต่ก็ต้องมาสองคนนะเผื่อลากศพกลับไป ~ ~ ฮ่าฮ่าโหดได้อีก
 
“ คิดไรอยู่จ๊ะเพื่อนสาว ”

    เสียงตะโกนดังแทรกเพลงขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ มาเที่ยวทั้งทีก็ต้องปลดปล่อยให้หมด แต่ดูเพื่อนสุดที่รักเธอทำสิ ทำท่าซังกะตายขนาดนี้

“ ฉันว่าฉันกลับดีกว่า เริ่มง่วงแล้ว ”

    ชวิตราทำทางจะลุกขึ้นแต่ถูกเพื่อนสาวรั้งตัวไว้อย่างแรง เธอจึงหันไปส่งสายตาพิฆาตใส่เพื่อนสาวอย่างรวดเร็ว และโดยอัตโนมัติมือไม้ของคนจับที่ตอนแรกดูเหมือนจะมีมากกว่ากลับค่อยๆลดลงและหลุดออกไปจากแขนของชวิตรา โอ้วววว!!! นี่ดีนะที่เธอรู้จักชวิตรามาก่อนไม่งั้นคงวิ่งเตลิดไปแล้ว น่ากลัวสมกับเป็นชวิตราจริงๆ เฮ่เฮ่!!! เล่นเอาเหงื่อตกเลยเรา

“ ฉันกลับล่ะ ”

     ชวิตราค่อยๆหมุนตัวกลับเพื่อจะได้ไปหยิบกระเป๋า  แต่แล้วก็ต้องเซเกือบล้มลงเมื่อร่างของเธอไปปะทะกับใครคนหนึ่งอย่างจัง

“ บ้าจริง ”

    เธออุทานออกมาอย่างอดไม่อยู่ ชักจะทนไม่ได้แล้วนะ ทั้งสถานที่ที่แคบยิ่งกว่ารังหนูแถมยังจะมาเจอคนไร้มารยาทที่ชนคนอื่นแล้วไม่คิดจะขอโทษอีก แล้วที่สำคัญก่อนล้มเธอเห็นรอยยิ้มที่มุมปากของคนชนเกิดขึ้นด้วย คอยดูนะจะใครจะอะไรก็ช่าง วันนี้ เวลานี้ คนคนนี้ ตายแน่
    เมื่อทรงตัวได้แล้วชวิตราจึงไม่รอช้า รีบเข้าไปกระชากคอเสื้อของคนตรงหน้าอย่างแรง จนคนถูกกระชากเซตัวเข้ามาหาชวิตราอย่างแรง จะด้วยฤทธิ์ของไวท์ที่ดื่มไปหมดขวดหรือว่าแรงกระชากที่รุนแรงก็ช่าง กลับทั้งให้ร่างทั้งสองล้มลง!!!
    และแล้วริมฝีปากของคนทั้งสองก็ถูกประกบเข้าด้วยกัน ช่างเป็นที่อิจฉาก็ใครหลายๆคนที่จ้องชวิตราอยู่แต่ไม่สามารถทำอะไรได้ นี่ล่ะน้า ตาอินกับตานา เฮ้ย - - เสร็จตาอยู่ซะงั้น
    แต่...เพี๊ยะ!!! เสียงสะนั่นดังยิ่งกว่าเพลงในนี้ มันไม่ได้มาแค่เสียงแต่มาพร้อมความน่ากลัวที่มาพร้อมกับสายตาพิฆาตคู่นี้ เล่นเอาคนที่มามุ่งดูต่างถอยออกมาอย่างรวดเร็วยิ่งกว่านกแตกรังซะอีก แต่คนที่ไม่สามารถขยับไปไหนได้เลยเพราะถูกจับคอเสื้อแน่นจนตอนนี้เริ่มหายใจไม่ออกแล้ว คอเสื้อรัดแน่นหรือว่ายัยนี่น่ากลัวกันแน่นะ กีรดาคิด ตอนนี้รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง น้ำลายก็เหนียวแต่ก็กลืนน้ำลายลงคอไปหลายอึก ยัยนี่จะฆ่าฉันมั้ยเนื่ย ~ ~ พ่อจ้า แม่จ้า ช่วยด้วยยยยยยยย

“ เกิดอะไรขึ้นวิ ”

    เสียงหอบๆของนรีดังขึ้นมาทำลายความเงียบ ทำให้คนที่คิดว่าไม่มีทางรอด กลับมีหวัง เสียงสวรรค์ รอยยิ้มค่อยๆเกิดขึ้นแต่ก็ต้องรีบหุบยิ้ม เพราะตอนนี้ความกลัวได้เข้ามาแทรกแซงที่ในจิตใจอีกครั้ง คราวนี้ระรอกใหม่กลัวยิ่งกว่าเดิมอีก ก็จะอะไรซะอีกแม่คนที่คิดว่าจะมาช่วยดันเป็นเพื่อนกับแม่เสือสาวคนนี้ แถมท่าทางดีกรีไม่น่าจะต่างกันเท่าไหร่ ไม่รอดแน่ฉันนนน.........

“ จะไม่พูดอะไรเลยเหรอ ”

    คำพูดธรรมดาแต่เล่นเอาคนฟังใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม คำนะธรรมดาแต่ไอ้น้ำเสียงสีน่าแววตาของเจ๊ มันไม่ธรรมดานี่สิปัญหา  > <

“ ว่าไง ”

    ชวิตราตะคอกใส่คนตรงหน้าอย่างดังพร้อมกับใช้มือตบแรงๆลงไปที่โต๊ะ คนอื่นถามก็ไม่รู้จักตอบ ขอโทษก็ไม่ขอโทษ แถมยังจะมา...จะมา...ขโมยจูบแรกเธอไปอีก คิดถึงเรื่องนี้จู่ใบหน้าก็เกิดร้อนวู่วาบขึ้นมา แต่เธอก็รีบสลัดความคิดบ้าๆนี้ออกไป ตอนนี้เธอคิดอยู่อย่างเดียวจะทำอย่างไรกับยัยนี่ดีนะ ^-^
 
“ เป็นใบ้เหรอ ฉันถามทำไมไม่พูด ”

    ชวิตราค่อยโน้มหน้าเข้าไปใกล้คนตรงหน้าที่รู้สึกว่าตอนนี้เหมือนเป็นผู้ต้องหาที่ถูกสอบสวน ถ้าขืนพูดอะไรออกมาไม่ดูตาม้าตาเรือมีหวัง กลายเป็นเขียดถูกทอดแน่ฉันนนนน....... การนิ่งและไม่พูดจึงเป็นสิ่งที่กีรดาคิดว่าเป็นการกระทำที่ถูกที่สุด แต่มันกลับเป็นการยั่วให้ไฟแห่งความพินาศบังเกิดเร็วขึ้นและรุนแรงขึ้นไปอีก

“ หรือเขาเป็นใบ้จริงๆอะวิ ”

    นรินอดไม่ได้ที่จะออกความเห็น เธอเข้าใจคนที่นั่งเงียบอยู่ตรงหน้าจะใบ้หรือพูดได้ก็ต้องช่วยไม่งั้น ได้ตายกันไปข้างหนึ่งแน่แต่ไม่ใช่ข้างเพื่อนเธอนะ ข้างคนนั่งนิ่งต่างหาก - - เข้าใจ ฉันเข้าใจคุณ นรินคิด...แล้วก็เหลือบไปมองเพื่อนสาวที่ตอนนี้จัดได้ว่า น่ากลัวขั้นสุดยอดดดดดดดด จะมีน่ากลัวกว่านี้มั้ยเนื่ย ฉันชักจะกลัวเธอขึ้นมาอีกคนแล้วนะ  > <

“ ฉันว่าอโหสิกรรม เอ้ย!!!...ยกโทษให้เขาดีกว่านะวิ สงสารคนพิการ ”

    คำพูดคำนี้ของนรินเล่นเอาคนเป็นใบ้เกือบตกเก้าอี้ รอยยิ้มแห้งๆค่อยๆเผยออกมา นี่เธอกลายเป็นใบ้ไปแล้วเหรอนี่ แต่ดูจากการพยายามส่งซิกของคนพูดก็บ่งบอกให้รู้ว่า นี่คือทางรอดทางเดียว ถ้าไม่อยากตายจงกลายเป็นคนใบ้เดี๋ยวนี่ ~ ~ มันเกิดอะไรขึ้น หรือว่าวันนี้มันเป็นศุกร์ 13 ยัยนี้ถึงได้ออกอาละวาดได้ แล้วนี่เพื่อนตัวดีหายไปไหนหมด คอยดูนะถ้ารอดไปได้ล่ะหน้าดู แต่เอ......ทำไมต้องใช้คำว่า “ ถ้ารอดด้วย ” ในเมื่อตอนนี้เธอกลายเป็นคนใบ้ที่น่าสงสาร - -
    ชวิตรามองคนตรงหน้าอย่างพิจารณา หน้าตาผิวพรรณก็ดี ไม่น่าเป็นใบ้เลย น่าเสียดาย เอา!!! จะเสียดายอะไรเพี้ยนแล้วฉัน..........

“ ก็ได้ฉันจะไม่ทำอะไรเธอ ”

    คำๆนี้สินะที่กีรดารอคอยมานานแสนนาน ใครจะว่าเธอโอเวอร์ก็ตามเพราะอันที่จริงเวลาผ่านไปแค่ไม่ถึง 10 นาที แต่สำหรับเธอมันนานเหมือนปีเลยก็ว่าได้ ยัยนี่น่ากลัวจริงถ้ารอดไปได้ละก็ คอยดูนะ เธอจะ...เธอจะ...ไม่มาที่นี่อีกเลย  “ เค้ากลัวแล้วววววว ~ ~ ” กีรดาคิดในใจแล้วก็ทำท่าลุกขึ้นอย่างช้าๆ เกิดลุกพรวดพราด เจ๊ไม่พอใจขึ้นมาอีกคราวนี้ขวดที่วางอยู่บนโต๊ะตรงหน้าคงได้มาแตกยับบนหัวเธอแน่ โอ๊ย....โอ๊ย....แค่คิดก็เสียงจังวุ้ย....

“ แต่เธอต้องดื่มที่วางบนโต๊ะนี้ให้หมดถึงจะไปได้ ”

    คนฟังถึงกับเข้าอ่อน ก็ไอ้บนโต๊ะที่ว่านี่มันไม่ใช่แค่ขวดสองขวดนะ แต่ไอ้บ้าที่ไหนฟร่ะ.......................แม..ร่งงงงงงง ~ ~ เอามาวางเป็นโหล แถมขนาดขวด มันทำมาผิดไซด์หรือเปล่าห๊า!!! ทำไมมันมโหฬาร.......ขนาดนี้
    รอยยิ้มสะใจของคนออกคำสั่งค่อยๆเผยออกมา สมน้ำหน้านี่ดีแค่ไหนแล้วที่เธอยกโทษให้ไม่อย่างนั้น เธอตายแน่!!! ขอบคุณฉันสิที่ฉันยกโทษให้เธอ..... ^-^

หวังว่าคงถูกใจหลายๆคน ไว้จะรีบแต่งตอน 2 มานะจ๊ะทุกคน ^-^





 

Powered by EzPortal
    ต้นฉบับในเว็บไซต์เป็นลิขสิทธิ์ของผู้แต่งต้นฉบับที่นำมาลง
    copyright © Yuriread.com All rights reserved.