รักเพียงขอบฟ้า บทนำ

[อาพัทธ์ อันธการ]

   ผับชื่อดังเต็มไปด้วยผู้คนที่เบียดเสียดกันเนื่องจากวันนี้เป็นวันสุดท้ายของการทำงาน หลายคนจึงมาปลดปล่อยตัวเองให้สนุกกับแสงสีหลังจากเคร่งเครียดกับหน้าที่มาตลอดทั้งสัปดาห์

   กรรวียกแก้วทรงกระบอกขึ้นแตะริมฝีปาก หล่อนจิบแอลกอฮอล์เพียงเล็กน้อยเพราะไม่ต้องการมึนเมาก่อนเวลาอันควร เพื่อนสาวสองคนเต้นประชันกันอย่างสนุกสนานเหมือนเด็กวัยรุ่น ทั้งๆ ที่วัยของทั้งคู่ก็เลยมาหลายปีแล้ว เธอยิ้มและมองไปรอบๆ

    ความมืดในที่แห่งนี้ทำให้มองอะไรได้ไม่ค่อยชัดมากนัก ไฟสีต่างๆ สาดไปทั่วไม่เป็นที่นั้นไม่ได้ทำให้การมองเห็นดีขึ้นเลย หญิงสาวเริ่มเบื่อกับการไม่เห็นอะไร จึงขยับร่างกายตามจังหวะของเสียงดนตรีที่ดังกระหึ่ม

   "ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" หล่อนพยายามตะโกนให้เพื่อนได้ยิน มือชี้ไปที่ด้านในสุดของผับ

   เพื่อนสาวทั้งสองคนพยักหน้ารับรู้และเลิกสนใจ เธอเดินแหวกผู้คนอย่างยากลำบากไปจนถึงจุดหมาย ตรงนั้นเป็นเพียงที่เดียวที่มีแสงไฟจากหลอดนีออน สายตาของคนผมยาวพยายามปรับให้กลับไปชินกับความสว่างอีกครั้ง

   ผู้หญิงที่ยืนพิงเสาอยู่หน้าห้องน้ำนั้นดึงดูดสายตาของหล่อน รูปร่างนาฬิกาทรายที่แลดูบอบบางนั้นทำให้เธอถึงกับกลืนน้ำลาย ปากก็อิ่มสวยจนน่าประทับจูบ ผมสีดำยาวเลยทรวงอก ตัดกับสีผิวที่ขาวเนียน แพขนตายาวสวย กรรวีเปลี่ยนจุดหมายปลายทางในทันที

   "คุณ" คนหน้าเรียวเรียกพร้อมกับจับไหล่ที่บอบบางนั้น

   "คะ" ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนละจากการมองเหม่อมาที่เธอแทน

   "เบื่อเหรอ" หล่อนถามหยั่งเชิง

   "ทำให้สนุกได้ไหมล่ะ" น้ำเสียงที่ค่อนข้างหวานนั้นมีความท้าทายปนอยู่

   "ไม่ลองไม่รู้จริงไหม" เก่งอมยิ้ม ส่งสายตาเชิญชวน

   "เอาสิ" นั่นเป็นคำพูดสุดท้ายก่อนที่หญิงสาวจะจูงมืออีกฝ่ายให้ออกมาจากตรงนั้น ความร้อนจากมือที่แสนนุ่มถ่ายทอดมาสู่เธอ

   หล่อนเดินผ่านโต๊ะเพื่อนก่อนจะส่งสัญญาณที่เป็นอันรู้กันว่า 'ขอแยกตัว' ทั้งสองพยักหน้าอย่างเข้าใจ อีกอย่างเพื่อนของเธอก็กำลังคุยอย่างสนุกสนานกับชายหนุ่มซึ่งดูแล้วน่าจะเด็กกว่าหลายปี



   ศศิวิมลมองข้างหลังของอีกฝ่าย หล่อนกำลังเดินตามหญิงสาวแปลกหน้าไป โดยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจุดหมายปลายทางคือที่ไหน แต่ก็สามารถคาดเดาได้ไม่ยากนัก เธอรู้สึกเบื่อกับชีวิต เบื่อกับความซ้ำซากจำเจ และหวังว่าผู้หญิงสวยคนนี้จะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไปได้บ้าง แม้จะเพียงชั่วครู่เดียวก็ตาม

   ปกติหญิงสาวมักจะปฏิเสธคนที่มาเกาะแกะ เพราะทุกคนก็เหมือนๆ กันหมด หวังในสิ่งเดียวกัน สิ่งที่คิดว่าง่ายเมื่อคุณชักชวนใครสักคนในเวลากลางคืนเช่นนี้ แต่คนตรงหน้ามีบางอย่างที่ทำให้หล่อนตอบรับได้ กลิ่นหอมอ่อนๆ ใบหน้าสวยคม กับรูปร่างแข็งแกร่งใต้เสื้อผ้านั้นล่ะมั้งที่คนๆ ไม่เหมือนคนอื่น

   ปริมเดิมตามไปที่รถหรูคันงามจอดอยู่ เจ้าของกดปลดล็อกจากกุญแจที่ถือ พร้อมกับเปิดประตูให้อย่างสุภาพ ภายในรถนั้นไม่มีกลิ่นอับเลยแม้แต่น้อย มีกลิ่นของผลไม้บางชนิดผสมกับกลิ่นตัวของเจ้าของที่หล่อนเพิ่งสูดดมมาปนกันอยู่ในอากาศ

   ไม่มีเสียงใดๆ นอกจากเสียงเพลงภาษาอังกฤษหวานๆ ความเงียบระหว่างคนสองคน คนที่แปลกหน้าต่อกันนั้นทำให้ศศิวิมลยิ้มเหยียด ตามองเสี้ยวหน้าของคนที่ตั้งใจขับรถ คนข้างๆ ดูสวยกว่าที่เธอเห็นในผับ จมูกเป็นสันตรงเข้ากับรูปหน้าเรียวเหมือนมีศิลปินสักคนตั้งใจบรรจงปั้นขึ้นมา ตาสีน้ำตาลเข้มดูเฉลียวฉลาด และคิ้วเข้มโค้งไปตามรูปของดวงตานั้นเสริมให้ดูเป็นคนจริงจัง หญิงสาวเริ่มสงสัยว่าคนๆ นี้สนใจอะไรในตัวของเธอกันแน่นะ แต่ปริมไม่คิดจะถาม จะมีประโยชน์อะไรในเมื่อคืนนี้กำลังจะผ่านไป

   เมื่อเข้าในห้องคนหน้าคมก็เดินไปยังห้องนั่งเล่น และเปิดเครื่องเสียง เพลงที่มีทำนองเนิบช้าดังขึ้น สาวสวยตรงหน้าเริ่มเดินเข้ามาใกล้พร้อมกับปลดเสื้อผ้าของตัวเองทีละชิ้น หล่อนเลียริมฝีปากของตัวเอง

   ปากบางนั้นประกบจูบ ขบเม้มบนล่างอย่างช้าๆ ยั่วยวนก่อนจะสอดแทรกความอุ่นนุ่มและเปียกชื้นเข้ามา มือของหญิงสาวโอบลำคอของคนตรงหน้าเพื่อบอกว่า 'ทำให้มากขึ้นสิ'

   "อือ" เธอส่งเสียงออกมาเพื่อลดความรู้สึกที่เกิดขึ้น

   เสื้อผ้าที่ใส่กำลังถูกปลดอย่างชำนาญด้วยนิ้วที่ขยับอย่างพริ้วไหว ไม่ช้าไม่นานเนินเนื้อคู่ก็ถูกกอบกุมเอาไว้ เธอแอ่นเบียดร่างกายตัวเองเพื่อให้คนตรงหน้าถนัดมากขึ้น

   ความปรารถนาที่เกิดขึ้นนี้คล้ายกับเหล้าที่มอมเมาให้ศศิวิมลเคลิบเคลิ้มหลงใหล หล่อนยินยอมและยินดีที่อีกฝ่ายประคองร่างที่เปลือยเปล่าให้ลงไปนอนบนโซฟาที่แสนนุ่มและทาบทับตัวเองลงมา ความร้อนของผิวกายที่เสียดสีกันนั้นยิ่งทำให้อารมณ์คุกรุ่นร้อนแรง ยอดอกถูกดูดกลืนหายเข้าไปในปากอุ่นนั้นอย่างนุ่มนวล

   "อ้า" ความเสียวซ่านทำให้หญิงสาวครางออกมา

   ขาของเธอแยกออกจากกันเพราะผู้หญิงอีกคนนั้นแทรกขาของตัวเองเข้ามา จุดที่อ่อนไหวซึ่งเต็มไปด้วยน้ำหวานที่ชุ่มฉ่ำนั้นประกบกัน บดเบียดเคล้นคลึงจนปริมต้องส่ายหน้า

   "อ๊ะ อา" มือที่โอบรอบคออีกฝ่ายไว้เพิ่มแรงกดมากขึ้น

   นิ้วเรียวร้อนจับเอวของเธอให้เคลื่อนไหว ตาของหล่อนมองขึ้นไปบนเพดาน รับรู้เพียงการเสียดสีของส่วนต่างๆ หูแว่วเสียงครางของอีกคน

   หล่อนกัดฟันแน่น ความรู้สึกทั้งหมดถูกรวมไปอยู่ที่บริเวณช่วงล่างของร่างกาย มันเคร่งเครียดคล้ายกับเชือกถูกบิดจนเป็นเกลียวรอการปลดปล่อย ไม่ช้าไม่นานเกลียวนั้นก็คลายออก ความรู้สึกทั้งหมดกระจัดกระจายไปทั่วทั้งตัว เธอรับรู้ความสุขสมอย่างพึงพอใจและเพียงไม่กี่นาทีถัดมาอีกฝ่ายก็ล่องลอย



   กรรวีหอบหายใจเล็กน้อยกับกิจกรรมในร่มครั้งนี้ หล่อนห่างหายเรื่องบนเตียงไปนานเนื่องจากไม่ค่อยมีเวลา คนในอ้อมกอดมีรอยยิ้ม เธอยิ้มตอบและค่อยๆ ผละออก

   "ไปอาบน้ำเถอะ" เก่งชักชวนเพราะเหงื่อที่ออกเริ่มทำให้เหนียวตัว

   "อือ" สาวนัยน์ตาหวานตอบรับ ทั้งสองอาบน้ำพร้อมกัน ต่างฝ่ายต่างสำรวจร่างกายของอีกคนด้วยนิ้วมือและริมฝีปาก แล้วทุกๆ อารมณ์ที่จางหายไปก็กลับคืนมาพร้อมกับเสียงครางที่ดังขึ้นอีกครั้งและอีกครั้ง

-----------------------------------------------
จริงๆ ว่าจะเขียนเต็มบท แต่เวลาไม่พอ เอาเป็นบทนำไปก่อนละกันนะคะ

[ผ่านมา]

 :14: แค่นี้จิ้นตามยังเหนื่อยเลย
แต่ขออีก