web stats

ข่าว

+-User

Welcome, Guest.
Please login or register.
 
 
 
Forgot your password?
ปัญหาการสมัครสมาชิก
วิธีเปลี่ยนสถานะเป็นนักเขียน
วิธีลงนิยาย
วิธีใช้งานบอร์ด

+-สถิติการใช้งาน

Members
Total Members: 880
Latest: Levitra5a
New This Month: 0
New This Week: 0
New Today: 0
Stats
Total Posts: 1553
Total Topics: 886
Most Online Today: 23
Most Online Ever: 190
(08 กรกฎาคม 2022 เวลา 19:00:55 )
Users Online
Members: 0
Guests: 10
Total: 10

ผู้เขียน หัวข้อ: กำแพงหัวใจ ตอนที่ 17 แจ้งส่งหนังสือวันจันทร์จ้า ^^  (อ่าน 2825 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

ออฟไลน์ meAyou

  • Moderator
  • ขาจร
  • *****
  • กระทู้: 69
   แสงอาทิตย์ที่กระทบเข้ากับเปลือกตาช่วยปลุกคนที่กำลังหลับสบายให้ต้องลืมตาตื่นขึ้นมาช้าๆอาจเพราะเมื่อคืนที่เอาแต่ใช้ความคิดทำให้มัทนารู้สึกว่ายกเปลือกตาไม่ขึ้นแต่แล้วในที่สุดเธอก็ทำสำเร็จพร้อมกับสายตาที่ปะทะเข้ากับหน้าของบุคคลที่เป็นสาเหตุทำให้นอนไม่หลับ
   มัทนากระพริบตาถี่ๆก่อนจะหลับตาลงอีกครั้งเพราะคิดว่าสิ่งที่เห็นอาจเป็นแค่ภาพลวงตาที่เธอมโนสร้างขึ้นมาเองเมื่อสงบสติอารมณ์ได้แล้วเจ้าของห้องก็ค่อยๆลืมตาขึ้นอีกครั้งและพบว่าตัวเองไม่ได้คิดหรือฝันไป
   “คุณหทัยภัทร”
   น้ำเสียงตกใจบวกกับสีหน้าที่ไม่สู้ดีนักทำให้หทัยภัทรต้องรีบเดินเข้าไปใกล้เพราะคิดว่าคนป่วยกำลังละเมอเพราะพิษไข้แต่พอยกมือแตะที่หน้าผากก็ไม่พบอาการตัวร้อนแต่อย่างใด
   “ตัวก็ไม่ร้อน เธอเจ็บตรงไหนอีกหรือเปล่า”
   หทัยภัทรเอ่ยถามพร้อมกับจ้องหน้าคนที่นอนอยู่อย่างสงสัยเธอรู้สึกได้ถึงความผิดปกติบางอย่างแต่ก็ไม่รู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร
   “เธอเป็นอะไร”
   “ปะเปล่าค่ะ”
   มัทนาเอ่ยขึ้นพร้อมกับเบือนหน้าหนีไปทางอื่นจากนั้นก็ตั้งท่าเตรียมจะลงจากเตียง
   “จะไปไหน“
   “มัทจะไปอาบน้ำแต่งตัวค่ะวันนี้ดีขึ้นมากแล้วน่าจะพอทำงานได้”
   “พูดอะไรบ้าๆดูสภาพตัวเองก่อนมั้ย”
   “มัทไหวค่ะ”
   “นี่เธออย่าดื้อนักได้มั้ยถ้าขืนฉันให้เธอไปทำงานในสภาพแบบนี้คนอื่นเค้าจะคิดยังไง”
   คนพูดดึงแขนคนที่กำลังจะลุกให้กลับมานั่งที่เดิมก่อนจะดันให้นอนลงช้าๆ
   “ไม่ต้องกลัวจะไม่ได้ทำงานเพราะเธอต้องอยู่ที่นี่อีกนาน”
   “นั่นสินะ”
   หทัยภัทรพูดจบก็ลุกไปหยิบผ้าชุบน้ำเพื่อมาเช็ดตัวให้คนที่นอนอยู่เธอไม่แน่ใจในประโยคสุดท้ายที่คนที่นอนอยู่เอ่ยออกมาเพราะมันเบาซะจนไม่รู้ว่ากำลังพูดกับเธอหรือแค่ละเมอออกมา
   “ถึงตัวไม่ร้อนก็น่าจะเช็ดตัวกันไว้ก่อนมา…ถอดเสื้อ”
   “ไม่เป็นไรค่ะมัทว่าวันนี้จะอาบน้ำ”
   “เอ๊ะ! เธอนี่ยังไงนะฉันบอกว่าวันนี้ให้เช็ดตัวก่อนถ้าจะอาบค่อยอาบพรุ่งนี้…ถอด!”
   น้ำเสียงที่บ่งบอกว่าคนพูดกำลังโมโหทำให้มัทนายิ่งรู้สึกกดดันเพิ่มขึ้น เธอทั้งสับสนระคนความรู้สึกผิดที่ตัวเองเป็นต้นเหตุของความเกลียดชังที่ทำให้ผู้หญิงคนนี้ยอมแลกเงินถึงสี่สิบล้านแต่ แต่ตอนนี้เธอไม่พร้อมที่จะเผชิญหน้า
   “ยังจะนอนนิ่งอีก ก็ได้ถ้าไม่ถอดฉันถอดให้เอง”
   หทัยภัทรวางผ้าลงก่อนจะเอื้อมมือไปปลดกระดุมคนที่นอนอยู่แต่แกะได้แค่เม็ดเดียวกลับถูกมัทนาปัดมือออกพร้อมกับกลิ้งตัวไปที่อีกฝั่งของเตียงจากนั้นก็ลุกขึ้นยืน
   “มัทไม่เป็นไรแล้วค่ะถึงเวลาแล้วที่มัทควรจะไปทำงานซะที”
   พูดจบมัทนาก็เดินตัวปลิวเข้าห้องน้ำอย่างเร็วจนหทัยภัทรไม่สามารถคว้าตัวได้ทัน
   “มัทนา! มัทนา! เธอนี่ดื้อด้านเกินไปแล้วนะออกมาล่ะหน้าดู”
   คนพูดตะโกนออกมาอย่างหงุดหงิดเมื่อรู้สึกว่าตัวเองไม่สามารถควบคุมอีกฝ่ายได้จากนั้นก็เดินหอบเอาอารมณ์ขุ่นมั่วของตัวเองออกมายืนรอข้างนอก

   ปาลิตายืนมองคนที่เดินไปเดินมาอยู่นานก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปหาบางทีเธออาจจะได้ทำอะไรสนุกๆอีกก็เป็นได้ สายตาที่เหลือบไปเห็นเงาคนในห้องที่ริมหน้าตาทำให้ใบหน้าที่บูดบึ้งแปรเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มได้อย่างง่ายดายเมื่อนึกได้ถึงเรื่องสนุกๆที่กำลังจะเกิดขึ้น
   “สวัสดีตอนเช้าคะพี่หทัย”
   “อ้าวตาพี่นึกว่าเราเข้าไปในเมืองกับนรีซะอีก”
   “เปล่านิคะ ตาจะไปที่ไหนได้ในเมื่อ…”
   คนพูดเกือบหลุดสิ่งที่คิดออกมาก่อนจะยิ้มกว้างเพื่อกลบเกลื่อนบางอย่างในใจ
   “ในเมื่ออะไรเหรอ”
   “อ๋อ ไม่มีอะไรหรอกค่ะตาแค่ยังเคลียร์งานที่ไร่ไม่เสร็จว่าแต่พี่หทัยมายืนทำอะไรที่นี่คะ”
   “พี่มาดูมัทนาน่ะ”
   ปาลิตาพยักหน้ารับคำพูดบาดใจนั้นพร้อมกับรอยยิ้มที่ค่อยๆจางลง หญิงสาวพยายามสะกดกลั้นอารมณ์ทุกอย่างเอาไว้เพราะหากเธอเอะอะโวยวายในตอนนี้คงไม่ดีเป็นแน่
   “แต่ดูสิพอคนเค้าจะเช็ดตัวให้ก็ดันวิ่งหนีเข้าห้องน้ำแถมยังบอกจะไปทำงานอีก”
   คนพูดบ่นออกมาตามความรู้สึกหากแต่พอคิดได้ว่าตัวเองเผลอหลุดสิ่งที่อยู่ในใจออกมาหทัยภัทรก็ถึงกับนิ่งไปชั่วขณะ
   “คือพี่…”
   “มัทนาเค้าคงอยากจะปลดหนี้เร็วๆมั้งคะถึงได้ดูกระตือรือร้นแบบนี้”
   คนพูดแอบยิ้มออกมาน้อยๆก่อนจะรีบเก็บซ่อนเอาไว้อย่างรวดเร็วเมื่อคนฟังหันมามองทางเธอด้วยสีหน้าบึ้งๆ
   “เงินตั้งสี่สิบล้านหายากน่าดูนะคะแต่ก็คงมีคนเต็มใจช่วยอยู่”
   “ใคร!”
   หทัยภัทรเอ่ยออกมาเสียงแข็งก่อนจะเบือนหน้าหลบสายตาของปาริตาไปทางอื่นเพราะเริ่มรู้สึกว่าไม่สามารถควบคุมตัวเองได้
   “ใครน๊าที่แอบเข้ามาหาบ่อยๆแถมยังมีเงินเท่าๆกับเราหรือเผลอๆอาจมีเยอะกว่าอีก”
   คำพูดปริศนาทำให้หทัยภัทรต้องใช้เวลาคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะนึกถึงหน้าใครบางคนที่เธอเคยไล่ตะเพิดออกไปจากไร่แต่เจ้าหล่อนยังไม่เข็ดกลับแอบเข้ามาอีกครั้งพร้อมกับทำเรื่องบางอย่างที่ทำให้เธอต้องหัวเสียมาถึงวันนี้
   “กมลเนตร”
   “ตาก็ว่ายัยหมวยนั่นเข้าท่าที่สุดและคงง่ายถ้ามัทนาจะพูดขอ”
   “ไม่มีวัน! พี่ไม่ยอมเด็ดขาด”
   “ทำไมคะพี่หทัยยังอยากจะทรมานมัทนาอยู่อีกเหรอคะ”
   หทัยภัทรหันไปจ้องหน้าคนถามครู่หนึ่งก่อนจะหลบสายตาไปทางอื่น “ทรมาน” งั้นเหรอ…ใช่สิเธอเอาตัวคนๆนี้มาเพื่อสิ่งนี้ ความตั้งใจของเธอก็ยังคงมีอยู่และดูจะแรงกล้ามากยิ่งขึ้นเมื่อภาพของผู้ชายทรยศปรากฏขึ้นมา
   “พี่ไม่มีวันปล่อยลูกของคนทรยศไปง่ายๆหรอกยังไงคนพวกนั้นก็ต้องได้รับการตอบแทนอย่างสาสม”
   “ทำไมเราไม่ไปจัดการไอ้เลวนั่นซะเลยล่ะค่ะทำลูกของมันแบบนี้ไม่เห็นจะได้อะไร”
   “อย่าลืมว่าลูกคือหัวใจของพ่อแม่และมัทนาก็เป็นลูกหัวแก้วหัวแหวนซะด้วยสิ”
   คนพูดเผลอยิ้มออกมาอย่างเยือกเย็นก่อนจะหันหน้าไปหาคนที่คุยด้วย
   “เพราะฉะนั้นพี่ถึงบอกตาให้ใจเย็นๆรีบร้อนไปก็หมดสนุกกันพอดี”
   ปาลิตาพยักหน้ารับด้วยรอยยิ้มที่มีความนัยแอบแฝงแต่สิ่งที่ทำให้เธอยิ้มออกมากที่สุดก็เห็นจะเป็นใบหน้าที่ดูซีดเซียวของใครอีกคนที่เพิ่งเดินกลับเข้าไปในห้อง…

   เลิกงานแล้วคนงานทุกคนต่างพากันแยกย้ายจะมีก็แต่มัทนาเท่านั้นที่ยังอิดออดไม่ยอมวางมือจากงานซะที ความจริงงานเธอเสร็จตั้งแต่บ่ายแล้วแต่ที่ไม่ยอมเลิกเพราะยังไม่อยากเผชิญหน้ากับใครบางคน
   “ยังไม่เสร็จอีกเหรอ”
   เหมือนคนในความคิดจะรู้ตัวถึงได้เดินมาตามเธอเป็นรอบที่ห้า จะว่าไปวันนี้หทัยภัทรเดินแวะเวียนมาดูเธอบ่อยครั้งเหมือนจะมาเช็กอะไรสักอย่างและไม่ต้องคิดอะไรมากมายคงจะมาดูว่าเธอใกล้ตายหรือยังล่ะสิแค่คิดเท่านี้มัทนาก็เผลอปล่อยเสียงถอนหายใจออกมาอย่างลืมตัว
   “ถอนหายใจทำไมอย่าบอกนะว่ารำคาญฉัน”
   “เปล่าค่ะ”
   “แต่หน้าเธอมันบ่งบอกมากเลยนะ”
   “เปล่าจริงๆค่ะมัทไปล้างตัวก่อนนะคะเดี๋ยวเจอกันที่รถ”
   “นี่เธอ!”
   หทัยภัทรตะโกนเรียกคนที่เดินหนีจนสุดเสียงก่อนจะเดินสะบัดหน้าไปรอที่รถด้วยความโมโหที่ไม่สามารถทำอะไรได้ดังใจ

   เมื่อกลับมาถึงมัทนาก็เดินตรงเข้าบ้านทันที ตอนนี้เธออยากอยู่เพียงลำพังเพื่อลำดับเหตุการณ์และคิดว่าตัวเองควรจะทำอย่างไรต่อไปแต่แล้วหญิงสาวก็ต้องหันกลับมาหน้าบ้านเมื่อได้ยินฝีเท้าของคนเดินตามและคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก…
   “จะไปไหนมาคุยกันให้รู้เรื่อง”
   “คุณหทัยภัทรมีอะไรจะคุยกับมัทเหรอคะ”
   หทัยภัทรมองคนพูดที่ทำหน้านิ่งอย่างนึกรำคาญแล้วไหนจะแววตาที่ดูเหมือนคนกำลังใช้ความคิดนั่นอีกมันทำให้เธอรู้สึกกังวลใจจนถึงกับต้องเดินตามอีกคนมาแบบนี้
   “เธอคิดจะทำอะไร”
   มัทนามองหน้าคนถามอย่างสงสัยเธอเนี้ยนะที่เป็นคนทำ…ตลก ตลกจริงๆ
   “จะเข้าบ้านค่ะง่วงนอน”
   “นี่ย้อนฉันเหรอ”
   “มัทแค่พูดความจริงค่ะ ไม่มีอะไรมากกว่านั้น”
   “ก็ดีจับไม่ได้ไล่ไม่ทันก็แล้วไป”
   “คุณพูดอะไร”
   “ก็พูดเรื่องจริงไง”
   หทัยภัทรเอ่ยเสียงประชดประชันก่อนจะเดินเข้าไปใกล้คนที่ทำหน้าเบื่อโลก
   “พูดตามฉันว่าเธอเป็นของฉัน เป็นของฉันและเป็นของฉัน”
   มัทนาแทบจะกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่แต่เธอจะไม่มีวันร้องไห้ต่อหน้าผู้หญิงร้ายคนนี้…ไม่มีทาง!
   “พูด!”
   เสียงสั่งการแบบเด็ดขาดดังออกมาอีกครั้งทำให้มัทนาต้องทำตามอย่างไม่มีทางเลือกและถ้ามาคิดดูดีๆชีวิตของเธอก็อยู่ในกำมือของผู้หญิงคนนี้จริงๆ
   “ค่ะมัทเป็นของคุณ ของคุณ ของคุณคนเดียว”
   หทัยภัทรหัวใจกระตุกเล็กน้อยเมื่อมองเห็นแววตาของคนพูดที่จ้องมายังเธอแต่หญิงสาวก็ต้องทำใจแข็งเอาไว้ไม่รู้ทำไมเธอถึงได้บังคับให้คนตรงหน้าพูดประโยคแบบนี้ออกมาแต่เธออยากได้ความมั่นใจว่ามัทนาจะไม่ไปจากเธอแม้จะต้องใช้การบังคับก็ตามที่เป็นแบบนี้เพราะสิ่งที่ได้คุยกับปาลิตาเมื่อตอนเช้ามันให้เธอกังวลใจทั้งวันจนต้องเดินเฉียดคนตรงหน้าไปมาไม่เป็นอันทำอะไร
   ตอนนี้มีบางอย่างเกิดขึ้นในหัวใจของเธอมันเป็นคำสั้นๆแต่เธอกลับยังหาสาเหตุไม่ได้นั่นคือคำว่า”กลัว” ว่าแต่เธอกำลังกลัวอะไรอยู่นะ…

   หมายเหตุ
   1. หนังสือจะจัดส่งวันจันทร์นี้นะคะ ถ้าส่งเสร็จเดี๋ยวไรท์แจ้งให้ทราบอีกทีน๊า ;)
   ใครสนใจสามารถสั่งได้อยู่นะคะไรท์สั่งเผื่อมาแล้ว อิอิ
   2. แฟนนิยายที่สั่งเป็นไฟล์ pdf ไรท์ทยอยส่งให้แล้วนะคะใครยังไม่ได้แจ้งไรท์ด้วยนะคะจะได้ส่งให้ใหม่ ^^
   3. ส่วนใครที่อยากได้เป็น e-book สามารถเข้าไปโหลดได้แล้วนะคะที่
   http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&book_id=10848

นิยายเรื่องอื่นๆ
   คุณหนูที่รัก yuri  http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=975576
   ลิขิตรักยัยตัวร้าย yuri  http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=552259
   เกมรัก สะดุดใจ yuri http://writer.dek-d.com/melike/story/view.php?id=847672
   ปีกรัก yuri  http://writer.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1003521
   สัญญาวิวาห์กำมะลอ yuri  http://my.dek-d.com/melike/writer/view.php?id=1044762
   สามารถสั่งซื้อได้แล้วจ้า
   แบบe-book ก็มีนะค่ะเข้าไปดูได้ที่ http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookSearchResults&type=author&search=meAyou

   ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ   





 

Powered by EzPortal
    ต้นฉบับในเว็บไซต์เป็นลิขสิทธิ์ของผู้แต่งต้นฉบับที่นำมาลง
    copyright © Yuriread.com All rights reserved.