DREAM WORLD : Chepter12 Fight with us! ครึ่งตอนหลัง
โพสต์โดย:
PaTTsU
วันที่: 31 มีนาคม 2019 เวลา 19:49:46
อ่าน: 45
|
หน้าตึกคิงส์คอร์ป
'ตู้ม!..ตู้ม?!'
'ฟึบ? ฟึบ?!'
"ถ้าพวกแกคิดว่าม่านบาเรียนั้นจะช่วยพวกแกไปได้ตลอด ฉันว่าพวกแกคงต้องคิดใหม่ได้แล้วละ ฮ่าๆๆ" ริชาร์ดหัวเราะออกมาอย่างสะใจเมื่อเห็นม่านบาเรียที่อยู่ตรงหน้าเขา เริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงจากแรงระเบิดและอาวุธต่างๆที่ทาร์มคีปเปอร์ของเขาระดมยิงกันเข้ามา
'ตู้ม!..ตู้ม?!'
"ถ้าเป็นแบบนี้ฉันว่าอีกไม่นานได้เป็นอย่างหมอนั้นพูดแน่ๆเอ็ดเวิร์ด" แมรี่บอกกกับสามีของเธอ เมื่อกองกำลังทางพวกเขาก็ต้องถอยล้นเข้ามาอยู่ด้านหลังม่านบาเรีย เหมือนกับกลุ่มอื่นๆที่ค่อยๆแตกถอยกันเข้ามา
'ฟึบ? ฟึบ?!'
ริชาร์ดซึ่งยังคงยืนยิ้มอยู่ตรงหน้าเขา "แต่เราก็ยังมีหวัง.." เขาตอบ
"นั้น!"
"พวกเราดูนั้น!" แซมกับเดวิดตะโกนและชี้นิ้วไปทางด้านหลังของกองทัพริชาร์ด ฝั่งที่เป็นโซนย่านที่อยู่อาศัย ภาพโฮโลแกรมถูกฉายขึ้นมาตรงหน้าถนนที่ตัดระหว่างเขตโซนที่อยู่อาศัยกับถนนที่ตรงเข้าไปยังสภาเมือง เหล่าทาร์มคีปเปอร์ทั้งสองฝ่ายและชาวเมืองต่างตกตะลึงกับภาพแพทริเซียที่แสดงขึ้นเด่นอยู่ตรงหน้า
("เอ่อ?") แพทริเซียเริ่มประหม่าและพูดไม่ออก อันที่จริงเธอไม่รู้ว่าจะเริ่มที่ตรงไหนดี เธอเริ่มกลัวขึ้นมาว่าพวกเขาจะเข้าใจหรือเชื่อในสิ่งที่เธอกำลังจะเล่าออกไปนี่หรือเปล่า
ความตึงเครียดจากสถานการณ์ที่กดดันถาโถมเข้าใส่ เธอหลับตาลง ภาพเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี่ ไม่ว่าจะที่ฉันบอกกับแคทธารีนให้กลับไปที่โบสถ์ ,ลำแสงจากจาการปล่อยเซรุ่มกระจายไปทั่วท้องฟ้าของด็อกเตอร์บนหอนาฬิกา, ภาพที่ไทเลอร์กำลังลังเลก่อนที่จะยืนแหวนมาให้ฉัน หรือแม้กระทั้งหน้าที่มึนงงและตกใจของแอรอนที่โดนพวกเจสตะโกนใส่ เรื่องราวพวกนี้ยังชัดเจน มันเริ่มค่อยๆย้อนกลับเหมือนกับม้วนเทปที่ถูกกรอกลับไปยังจุดเริ่มต้น
"สวัสดีทุกคน เอิ่ม..ฉันชื่อแพทริเซีย แจ็กสัน หรือหลายๆคนที่นี่อาจจะรู้จักฉันในอีกชื่อหนึ่งคือ แพทริค แจ็กสัน และเป็นอาจเป็นต้นเหตุหนึ่งที่ทำให้เกิดเรื่องทั้งหมดที่นี้? " นั้นทำให้เกิดเสียงฮือฮาจากชาวเมืองที่กำลังมองดูอยู่และสงสัยในสิ่งที่เธอกำลังจะพูด พวกเขาเดินเข้าไปใกล้กับภาพโฮโลแกรมของแพทริเซียใกล้ขึ้น โดยไม่สนใจว่าทาร์มคีปเปอร์ของริชาร์ดที่อยู่อีกฝากของถนนจะยังคงจ่อปืนมาที่พวกเขา "ซึ่งทุกคนคงรู้ดีว่าก่อนหน้านี้ที่สภาเมืองเริ่มร่างกฎหมายใหม่ที่จะปิดกั้นคนจากเรียลเวิล์ด ไม่ว่าจะคนธรรมดาหรือแม้กระทั้งคนที่เป็นดรีมเมอร์ไม่ให้เข้ามาที่นี้ แพทริค..หรือฉันในตอนนั้นเองก็เป็นดรีมเมอร์คนหนึ่งที่พยายามหาทางและวิธีการเพื่อพิสูจน์ว่าพวกเราสามารถอยู่ร่วมกันได้" ("แต่ดรีมเมอร์อย่างพวกแกก็ทำให้เรื่องมันบานปลายมาจนถึงตอนนี้ไม่ใช่หรือไง..ห๊ะ!") เสียงของขาวเมืองคนนั้นทำให้แพทริเซียชะงัก และยิ่งตัวเธอในตอนนี้เริ่มรู้สึกว่าตัวเองอยากจะบอกเล่าถึงความจริงทั้งหมดที่เกิดขึ้นและเปิดโป่งแผนการอันชั่วร้ายของริชาร์ด "และนั้นคือสาเหตุที่ฉันออกมาพูดในเวลาแบบนี้ สิ่งที่ฉันกำลังจะบอกกับทุกคนคือสภาเมืองนั้นไม่ได้แต่จะปิดกั้นพวกคนจากเรียลเวิล์ด แต่พวกเขากำลังวางแผนที่จะส่งกองกำลังทาร์มคีปเปอร์เข้ายึดเรียลเวิร์ด "
สร้างความแตกตื่นและโมโหให้กับชาวเมือง เมื่อพวกเขาได้รับรู้ถึงแผนการชั่วของสภาเมือง ซึ่งนำโดยคาลอสในตอนนั้น ซึ่งแพทริเซียก็ได้อธิบายต่อว่าความจริงแล้วนั้น เกิดจากการชักใยของริชาร์ดเพื่อวางแผนโค่นอำนาจคาลอส และสิ่งที่แพทริคต้องเจอและโดนพวกนั้นทำร้ายเพื่อต่อสู้กับแผนการของพวกนั้น โดยไม่ได้ลงรายละเอียดเรื่องราวของเธอตอนที่ตื่นขึ้นที่เรียลเวิล์ดเพราะจากสถานะการณ์ตอนนี้เราไม่มีเวลามากขนาดนั้น ซึ่งแค่ที่เล่าไปเพียงเท่านี้ ชาวเมืองส่วนใหญ่ก็ต่างพากันโห่ร้องด่าทอใส่พวกทาร์มคีปเปอร์ของริชาร์ด เสียงโห่ร้องนั้นค่อยๆดังขึ้นจนแพทริเซียเองที่อยู่ในตึกเองก็เริ่มได้ยินชัดขี้น ชัดขึ้น "ฉันรู้ว่านี้มันอาจจะมากไปถ้าจะขอกับทุกคน แต่ในฐานะชาวดรีมเวิล์ดคนหนึ่ง ฉันกล้าพูด ณตอนนี้ได้เลยว่าฉันยังคงเชื่อ เชื่อจริงๆว่าไม่ว่าเราจะมาจากโลกไหน จะเรียลเวิล์ดหรือ ดรีมเวิล์ด ไม่ว่าอะไรหรือสิ่งใดที่แยกพวกเราออกเป็นสองโลก ไม่มีใครมีสิทธิจะตัดสินว่าใครดีกว่าใคร โลกไหนควรอยู่โลกไหนควรทำลาย เราต่างมีความเป็นมนุษย์และจิตใจที่เท่าเทียมกัน พวกเรา? ยังเป็นหนึ่งเดียวกัน!"
วู้วววววววว
เฮ้ ฮ ฮ ฮ ฮ ฮ ฮ ฮ ฮ ฮ ฮ ฮ เสียงชาวเมืองกู่ร้องตะโกนเต็มไปด้วยพลังที่พร้อมจะปกป้องเมืองและต่อสู้กับความไม่ถูกต้องดังสนั่นหวั่นไหว จนได้ยินเข้ามาในตึกที่แพทริเซียอยู่
หรือแม้กระทั้งริชาร์ดเองที่แสดงอาการตกใจและมีสีหน้าถอดสีอย่างเห็นได้ชัด
"มันอยู่ในตึกนั้นครับนาย" ทาร์มคีปเปอร์ที่ท่าทางดูเหมือนจะเป็นหัวหน้าเดินเข้ามาบอกเขากับริชาร์ด
"อืม รู้ใช่ไหมว่าต้องทำยังไง " ริชาร์ดหันไปตอบ
"ครับ" ทาร์มคีปเปอร์หันกลับไปหากลุ่มทาร์ปคีปเปอร์ที่ประจำอยู่ที่ป้อมปืนกลและป้อมยิงระเบิดข้างหลังเขา "หน่วยปืนกล เตรียม.."เขาเริ่มตะโกนออกคำสั่ง
ตึก ตึก ตึก ตึก? แพทริเซียรีบวิ่งลงจากตึกทันทีที่ได้ยืนเสียงกู่ร้องของชาวเมือง
"นั้นไงเธอ"
"นั้นไงแพทริเซีย" "วู้วววว" ชาวเมืองตะโกนเรียกชื่อเธอทันที่ที่เธอวิ่งลงมาอยู่ตรงหน้าแถวของพวกเขา มันทำให้เธอรู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาทันทีเพราะทุกคนที่อยู่ตรงหน้านั้นเต็มไปด้วยสายตาที่พร้อมที่จะต่อสู้ไปกับเธอ
"วันนี้เราจะแสดงให้พวกนั้นเห็นว่า พวกนั้นไม่มีวันทำลายโลกของพวกเราทั้งสองใบได้"
"วู้วว.."
("..ยิง!!!")
ชาวเมืองที่กำลังโห่ร้องต่างพากันชะงักและหันไปที่พวกทาร์มคีปเปอร์อย่างมึนงง เมื่อได้ยินเสียงคำสั่งที่ดังกังวานแทรกเข้ามา
"พวกเราหลบเร็ว!!" ไทเลอร์รีบตะโกนพลางชี้มือให้วิ่งไปยังอีกฝากหนึ่งของถนน
บึ้ม
ฉีกๆ ฉึกๆๆ ฉึกๆๆๆๆ
ป้อมปืนกลและระเบิดต่างระดมยิ่งเข้าใส่ตึกอาคารที่แพทริเซียเข้าไปเมื่อกี้ แค่เพียงชั่วพริบตาตึกทั้งตึกทรุดฮวบลงมากองที่อยู่พื้น เศษฝุ่นผงจากอิฐฟุ้งกระจัดกระจายไปทั่วทั้งถนน ขาวเมืองต่างพากันสำลักฝุ่นกัน จนต้องถนนเข้าไปหลบตามตรอกแถวๆนั้น จนสักพักฝุ่นก็ค่อยๆจ่างลง
"นายมีอะไรให้พวกเรามั้ง?"
"มี แต่อยู่ด้านนู้น.." ไทเลอร์ชี้ไปยังตรอกที่อยู่ฝั่งตรงข้าม " โชคดีที่ฉันเอาไปโยนไว้อีกตรอกหนึ่งเผื่อเอาไว้ ไม่อย่างนั้นคงจมอยู่ในใต้ตึกนั้นแล้วละ"
ฉึก ๆฉึกๆๆ
"หลบเข้ามา!" แพทริเซียรีดึงไทเลอร์เข้ามา หลังจากที่เข้าพยายามจะวิ่งออกไปเอาอาวุธหรืออะไรที่เขาเตรียมไว้ให้พวกเราเอาไว้ต่อสู้ ที่อยู่ในตรอกฝั่งเดียวกับตึกที่ถูกยิงจนถล่มเมื่อกี้ และพวกนั้นก็ยังคงยิงสวนมาเป็นระยะๆ
"ให้ตายสิ ถ้าปล่อยไว้นานกว่านี้มีหวังเป็นเป้านิ่งให้พวกมันจัดการแน่?" ไทเลอร์หันมาพูดกระซิบบอกแพทริเซียเพราะเขากลัวชาวเมืองจะเสียงขวัญและหมดหวังที่จะต่อสู้
"นั้น!" ชาวเมืองคนหนึ่งพูดขึ้นและชี้ไปบนท้องฟ้า
วี๊ดด ด ด ?บึ้ม! วี๊ดด บึ้ม! บึ้ม!
และที่อยู่บนท้องฟ้านั้นก็คือกลุ่มโดรนของฝั่งเรา ที่กำลังบินทิ้งระเบิดบรรดาใส่ป้อมปืนกลและป้อมระเบิดของพวกริชาร์ด แต่จากจำนวนโดรนในตอนนี้คงทำได้แค่ช่วยถ่วงเวลาไว้เท่านั้น
"เอาละทุกคนตามผมมา เร็วๆๆๆๆ" ไทเลอร์พาทุกคนรีบวิ่งข้ามไปยังตรอกที่เขาซ่อนของเอาไว้ "โอเค ผมขอแรงช่วยทางนี้หน่อยครับ / ตุบ!" จู่ๆเขากระโดดลงไปในถังขยะ
'ฮึบ' ชาวเมืองที่เป็นผู้ชายช่วยกันรับกระเป๋าหิ้วใบใหญ่สีดำที่ไทเลอร์ส่งขึ้นมาให้จากถังขยะ "เอานี้.."
'พรึบ' ไทเลอร์ส่งเครื่องส่งสัญญาณติดต่อสื่อสารมาให้ฉัน
("แพท,ไทเลอร์ ได้ยินไหม?")
และทันทีที่สัณญาณได้ถูกเชื่อมต่อและคนอื่นๆก็ถามกันเข้ามาทันที
"ได้ยินครับ" ไทเลอร์ตอบขณะเดียวกันก็ยังคงหยิบอาวุธส่งให้คนอื่นๆ ส่วนฉันกำลังจัดระเบียบให้กับพวกเราคนที่ได้อาวุธเรียบร้อยแล้ว
ฟิ้ววว
โดรนลำหนึ่งบินเฉียดเข้ามา ("เร็วเข้า ทางนี้เหลืออีกแค่สามลำเร็ว") และลำนั้นก็คือคริสเตียนที่บินเข้ามาดูพวกเรา
"เอาละ ทางนี้พร้อมแล้วครับ " ไทเลอร์รายงานจากฝั่งเรา
("ทางนี้ก็พร้อม")
"เอาละวันนี้จะได้จบเรื่องนี้สะที" ฉันหันไปบอกกับไทเลอร์
ไทเลอร์มองแพทริเซียอย่างเห็นใจ เพราะเขารู้ว่าเธอเองต้องเสียอะไรไปบ้างในการต่อสู้ครั้งนี้
"เอาละพวกเราลุยกันเลยยยยย!!!"
"เฮ้ ฮฮ ฮฮ ฮฮ"
("วู้วววว")
|
Rating: This article has not been rated yet.
|
|
ความคิดเห็น
|